P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art.14a §1 i § 4 oraz art.216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.), w związku z wnioskiem z dnia 24 maja 2006 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 25.05.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług w indywidualnej sprawie podatnika - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich stwierdza, że stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 24 maja 2006 r. podatnik zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Przedstawiony przez podatnika stan faktyczny;

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w dniu 17 maja 2006 r. zmarła Panu żona, która prowadziła samodzielną działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczo - przemysłowymi. Ostatnie rozliczenie z tytułu podatku od towarów i usług dokonane zostało za miesiąc marzec 2006 r. natomiast ostatnia czynność podlegająca opodatkowaniu miała miejsce w miesiącu kwietniu 2006 roku.

W swoim wniosku zwraca się Pan z zapytaniem, czy w związku z zaistniałą sytuacją obowiązany jest Pan do sporządzenia remanentu likwidacyjnego dotyczącego firmy żony oraz do złożenia deklaracji za miesiąc kwiecień 2006 r . Zdaniem Pana, ustawa o podatku od towarów i usług nie nakłada obowiązku sporządzania remanentu likwidacyjnego w przypadku śmierci podatnika, gdyż obowiązek taki istnieje wyłącznie wobec samego podatnika a nie jego następców prawnych. Sporządzenie remanentu likwidacyjnego w takich okolicznościach skutkowałoby powstaniem zobowiązania podatkowego u podatnika po jego śmierci, czyli u podmiotu już nieistniejącego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w piśmie stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich wyjaśnia co następuje;

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Pana żona prowadziła samodzielnie działalność gospodarczą, będąc podatnikiem podatku od towarów i usług. Śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Regulacje ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, nie precyzują wprost skutków prawnych związanych ze śmiercią podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 97 § 1 cytowanej na wstępie ustawy - Ordynacja podatkowa, spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Przepis z art. 96 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług określa, że jeśli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest zobowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Gdy zaprzestanie działalności nastąpiło w wyniku śmierci podatnika, zgodnie z art. 96 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług zawiadomienie o zaprzestaniu działalności dokonuje jego następca prawny.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy są zobowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Wspomniany przepis nakłada obowiązek składania deklaracji dla podatku VAT wyłącznie na podatniku tego podatku. Ponadto obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie przewidują, aby obowiązek złożenia deklaracji podatkowej za zmarłego podatnika spoczywał na jego następcach prawnych. Wobec tego, w wypadku śmierci podatnika jego następcy prawni nie mają obowiązku składania za zmarłego podatnika podatku od towarów i usług deklaracji podatkowej.

W odniesieniu do składania na potrzeby podatku od towarów i usług remanentu likwidacyjnego - spisu z natury towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, to zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, do sporządzenia i złożenia przedmiotowego spisu zobowiązani są podatnicy, którzy zaprzestali wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu w okolicznościach wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 przywołanej ustawy. Wśród wymienionych okoliczności, powodujących powstanie obowiązku sporządzenia spisu z natury, nie wymienia się jednak śmierci podatnika. Obowiązujące przepisy ww. ustawy o VAT nie przewidują obowiązku sporządzenia spisu z natury w związku z zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych w wyniku śmierci podatnika; następca prawny nie jest zobowiązany do sporządzenia remanentu likwidacyjnego i odprowadzenia należnego podatku.Również na mocy przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, następca nie jest zobowiązany tego uczynić, gdyż przepisy te ustanawiają jedynie odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania spadkodawcy, ale tylko tych powstałych za jego życia. Natomiast za zobowiązanie, które zaistniało dopiero po śmierci spadkodawcy, spadkobiercy nie mogą ponosić odpowiedzialności.

Reasumując zarówno obowiązek składania deklaracji podatkowych, jak również obowiązek sporządzenia i składania spisu z natury spoczywa wyłącznie na podatniku, a nie na jego następcach prawnych. Tak więc, w myśl obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, mąż zmarłej będącej podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany sporządzać i składać za nią deklaracji podatkowych ani spisu z natury.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Pana zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedmiotowym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.

Stosownie do treści art.14b §1 Ordynacji podatkowej interpretacja, o której mowa w art.14a §1, nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art.14b §2 Ordynacji podatkowej).

Na niniejsze postanowienie w trybie art.14a §4 i art.236 ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.236 §2 pkt.1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem postanowienia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art.222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).