POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku, który do tut. organu wpłynął dnia 1 grudnia 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stwierdzenia, czy obciążenie przez Spółkę zarówno krajowego dostawcy materiałów, jak i dostawcy z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej kosztami złej jakości materiałów, czy też kosztami złomowania wyrobów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 grudnia 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 6 lutego 2006 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku uzupełnione zostały pismami z dnia 9 lutego 2006 r., z dnia 20 lutego 2006 r. oraz z dnia 27 lutego 2006 r.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego wniosku wynika, iż Podatnik posiada fabrykę w Komornikach, gdzie produkowane są tuleje stalowe i aluminiowe wykorzystywane w przemyśle motoryzacyjnym. Wyroby Spółki wymagają znacznej precyzji wykonania zarówno w zakresie wymiarów, jak i parametrów jakościowych materiału, z którego zostały wykonane. Zdarza się jednak, iż klienci Podatnika zgłaszają reklamacje towarów, których przyczyna tkwi w złej jakości materiału z którego wyroby zostały wykonane. Dlatego też, w takim przypadku, Spółka kosztami poniesionymi w związku z reklamacją obciąża dostawcę materiałów.
Zdaniem Podatnika, przeniesienie kosztów utraconych korzyści spowodowanych złą jakością materiałów na ich dostawców nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ wykracza poza zakres opodatkowania na podstawie art. 5 i art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dotyczy to zarówno dostawców krajowych jak i zagranicznych.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika w sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Przepis art. 8 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Mając zatem na uwadze przedstawiony powyżej zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług stwierdzić należy, iż w przedmiotowym zakresie nie mieści się przeniesienie kosztów złej jakości materiałów, a co za tym idzie kosztów utraconych korzyści, czy też kosztów złomowania wyrobów, jakimi Spółka obciążona została przez nabywcę towarów w związku z ich reklamacją. Powyższe dotyczy zarówno obciążenia krajowego dostawcy materiałów, jak i dostawcy z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej. Dodatkowe koszty poniesione w związku ze złą jakością dostarczonych materiałów mają charakter rekompensaty wypłacanej przez Spółkę nabywcy jej towarów z tytułu dostawy towarów niepełnowartościowych, a zatem wykraczają poza zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Nie wypełniają one dyspozycji przytoczonych powyżej przepisów, gdyż nie stanowią żadnej z czynności w nich wskazanych. Koszty złej jakości materiałów, czy złomowania wyrobów nie są elementem kwoty należnej z tytułu dostawy towarów, lecz przeciwnie stanowią kwoty związane z niewłaściwym wykonaniem świadczenia. Dlatego też, co do zasady, nie można uznać ich za element obrotu, o którym mowa w treści art. 29 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Konieczność poniesienia przez Spółkę koszów złej jakości materiałów, czy też złomowania wyrobów ma wyłącznie charakter odszkodowawczy w zamian za straty poniesione przez nabywcę i nie łączy się z wykonaniem przez Spółkę żadnej czynności opodatkowanej, żadnego wzajemnego świadczenia. Tym samym Podatnik obciążając swoich dostawców materiałów kosztami ich złej jakości i otrzymując od tych dostawców kwoty stanowiące zwrot kosztów nie wykonuje, w świetle cyt. ustawy, żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obciążenie swoich dostawców kosztami jakie poniósł nabywca wskutek niewłaściwego wykonania zobowiązania (dostarczenie surowców złej jakości) wiąże się zwykle z odpowiedzialnością odszkodowawczą (art. 471 kc) lub wynika z zawartej umowy. Wobec tego wskazane należności jako stanowiące należności o charakterze odszkodowawczym i nie wiążące się ze świadczeniem usług nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem obciążenie przez Spółkę zarówno krajowego dostawcy materiałów, jak i dostawcy z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej kosztami złej jakości tych materiałów, czy też kosztami złomowania wyrobów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.