P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strona dokonuje napraw powypadkowych samochodów. Dotyczy to zarówno samochodów klientów, jak i samochodów stanowiących własność Strony. Przy świadczeniu usług Strona wykorzystuje części samochodowe, które wcześniej nabyła, korzysta także z usług obcych (np. lakierniczych) świadczonych przez podwykonawców. Po wykonaniu usługi Strona otrzymuje fakturę od podwykonawcy, natomiast wykorzystane części samochodowe stanowią koszt własny.

Aby otrzymać odszkodowanie od ubezpieczyciela, Strona wystawia fakturę wewnętrzną potwierdzającą wydanie części samochodowych oraz na usługi lakiernicze, w której nalicza podatek należny.

W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż w przypadku, gdy sama wykonuje naprawę powypadkową własnego samochodu ( a za naprawę płaci ubezpieczyciel) nie powinna wystawiać faktury VAT, ponieważ nie powstaje obowiązek uiszczenia podatku należnego z tego tytułu .

Zdaniem Strony dokonując naprawy własnego samochodu, nie wykonuje Ona żadnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i nie świadczy usługi na rzecz firmy ubezpieczeniowej. Kwota otrzymana od ubezpieczyciela stanowi jedynie wyrównanie poniesionych szkód i jako świadczenie o charakterze odszkodowawczym nie podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Strony powinna ona wystawić na firmę ubezpieczeniową notę obciążeniową w równowartości netto zużytych części oraz nabytych usług obcych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w tym przepisie, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy).

Z powyższego wynika, iż aby doszło do świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

1)świadczenie musi mieć charakter odpłatny,

2)świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

3)świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

4)świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy.

Nieziszczenie się przynajmniej jednej z w/w przesłanek oznacza, iż dana czynność nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 8 ust. 2 ustawy określono ponadto, kiedy nieodpłatne świadczenie usług traktuje się jak odpłatne świadczenie usług. Zgodnie z tym przepisem jak odpłatne świadczenie usług traktuje się nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...) oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeśli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub części.

W przedstawionym stanie faktycznym naprawa powypadkowa samochodu dokonywana jest przez samą Stronę na swoją rzecz, a więc na rzecz przedsiębiorcy wykonującego we własnym imieniu działalność gospodarczą w związku z tąże działalnością - świadczenie to ma charakter nieodpłatny. Płatność dokonywana przez firmę ubezpieczeniową na rzecz Strony stanowi odszkodowanie z tytułu uszkodzenia samochodu będącego własnością Strony, a nie zapłatę za usługę jego naprawy.

W takim przypadku nie można uznać, że dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 lub ust. 2 ustawy. Czynność ta nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Także zużycie towarów (części samochodowych) wykorzystywanych do naprawy samochodu nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy i jako takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z czym nie powinno być dokumentowane fakturą VAT, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy.

Mając powyższe na uwadze potwierdzić należy stanowisko Strony, iż z uwagi na brak jakiejkolwiek sprzedaży z jej strony na rzecz firmy ubezpieczeniowej - czy to w postaci dostawy towaru, czy też świadczenia usługi - brak jest podstaw w myśl art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług do wystawienia przez nią na rzecz tej firmy faktury VAT. W celu otrzymania odszkodowania winna Ona zatem wystawić inny dokument określający poniesione koszty naprawy samochodu.

Jednakże ocena, czy powinna być to nota obciążeniowa, wykracza poza ramy prawa podatkowego, a co za tym idzie - zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy - poza ramy niniejszej interpretacji.