DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie działając w trybie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku z zażaleniem z dnia 21 lutego 2006 roku (data wpływu do US 27.02.2006 r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach z dnia 10 lutego 2006 roku, nr PD 1 C/415-3/06 (doręczone Stronie dnia 15.02.2006 roku) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznychzmienia postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2006 r. (data wpływu do US 10.01.2006 r.) zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach z prośbą o udzielenie interpretacj i prawa podatkowego w kwestii dotyczącej zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie prawa twórców do projektów racjonalizatorskich, a także do praw ochronnych na wszelkie rozwiązania technicznezawarte w dokumentacji, mające cechy wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, stanowiących przedmioty własności przemysłowej.We wniosku zawarte zostało przekonanie, iż przy opodatkowaniu dochodu osiągniętego z wyżej opisanego tytułu należy zastosować 50% koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Do wniosku dołączona została kserokopia umowy z dnia 29.06.2005 roku, zawierająca warunki i zasady przeniesienia praw do rozwiązań technicznych oraz praw do dokumentacji technicznej, na podstawie art. 20 ustawy z dnia 30.06.2000 roku Prawo własności przemysłowej, pomiędzy "Przenoszącymi" tj. m. in. Panem, a "Przyjmującym" czyli "..." Sp. z o.o. z siedzibą w W.

W dniu 10.02.2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) wydał postanowienie nr PD 1 C/415-3/06, w którym uznał stanowisko zawarte w Pana wniosku za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu organ podatkowy wyraził pogląd, iż w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania 50% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.: Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm.), gdyż racjonalizacja, jako dokonywanie drobnych zmian i usprawnień nie mieści się w pojęciu wynalazek. Przepisy zawarte w pkt 1 w/w artykułu uprawniają do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu tylko w związku z otrzymaniem zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego. Zdaniem organu podatkowego projektu racjonalizatorskiego nie należy utożsamiać z projektem wynalazczym.

Na powyższe postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej wpłynęło zażalenie z dnia 21.02.2006 r., w którym zarzuca Pan organowi podatkowemu naruszenie przepisu art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) poprzez niewłaściwą jegointerpretację i przyjęcie, że cyt. przepis w/w ustawy podatkowej nie wymienia przychodów z projektów racjonalizatorskich, jako przychodów, w stosunku do których koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Organowi podatkowemu zarzuca Pan ponadto pominięcie treści przepisu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 508 ze zm.), jako mającego kluczowe znaczenie w przedmiotowej sprawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym zaprezentowanym we wniosku oraz postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach z dnia 10 lutego 2006 roku, nr PD 1 C/415-3/06 stwierdził, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Z akt sprawy wynika, iż jest Pan wyłącznym twórcą rozwiązań technicznych oraz dokumentacji technicznej, szczegółowo scharakteryzowanych w § 1 umowy zawartej w dniu 29 czerwca 2005 roku, przenoszącej prawo do w/w rozwiązań i dokumentacji technicznej na Spółkę z o.o. "...", zwaną dalej "Przyjmującym". Z § 1 pkt 3 powyższej umowy wynika ponadto, iż przedmiot przeniesienia powstał wyłącznie w oparciu o środki techniczne i finansowe udostępnione przez Przyjmującego, a zawarta w nim myśl techniczna nie była objeta zakresem obowiązków Przenoszących w ramach wykonywanych przez nich obowiązków służbowych wynikających ze stosunku łączącego strony umowy.
W przedmiotowej sprawie przytoczyć należy treść dyspozycji zawartej w § 3, iż w dniu podpisania umowy Przenoszący przenoszą na Przyjmującego prawa twórców - do projektów racjonalizatorskich, a także do praw ochronnych na wszelkie rozwiązania techniczne zawarte w dokumentacji, a mające cechy wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowom, stanowiących przedmioty własności przemysłowej, które zostaną skierowane przez Przyjmującego do ochrony patentowej.
Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługujących twórcom projektów wynalazczych należy rozpatrywać w kontekście przepisów o własności przemysłowej (ustawa - Prawo własnościprzemysłowej z dnia 30 czerwca 2000 r., tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117), określających status prawny twórców projektów wynalazczych w zakresie prawa do uzyskania patentu, prawa ochronnego oraz prawa do wynagrodzenia. Zgodnie z art. 11 ust. 1 w/w ustawy prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.
Stosownie do art. 11 ust. 3 - w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo, o którym mowa w art. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba, że strony ustaliły inaczej. Z kolei, w myśl przepisu art. 20 ustawy - Prawo własności przemysłowej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.
Przedstawione powyżej uregulowania prawne dotyczą przysługującego twórcy pierwotnego prawa do uzyskania patentu oraz prawa do jego przeniesienia. Wobec powyższego przepis art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do tych sytuacji, w których wypłata wynagrodzenia twórcy projektu wynalazczego wiąże się z zawarciem umowy przenoszącej prawo własności tego projektu. Wtedy to, zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, przysługują koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii, układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego przez pierwszego właściciela - w wysokości 50% uzyskanego przychodu.
W kontekście przytoczonych powyżej przepisów odrębnego wyjaśnienia wymaga pojęcie - projekt racjonalizatorski, wobec zakwestionowania przez organ podatkowy I instancji prawa do zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisu art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak stanowi art. 18 tejże ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniuodrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografi układów i scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnegozbycia tych praw. W myśl art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% stawka kosztów uzyskania przychodów znajduje zastosowanie w odniesieniu do kosztów z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego przez pierwszego właściciela.
Pojęcie projektu wynalazczego zdefiniowane zostało w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 zezm.). Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, przez projekty- "wynalazcze rozumie sie wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonam i projekty racjonalizatorskie.
Projektów racjonalizatorskich dotyczą przepisy art. 7 i 8 w/w ustawy. W myśl art. 7 tej ustawy przedsiębiorcy mogą przewidzieć przyjmowanie projektów racjonalizatorskich na warunkach określonych w ustalanym przez siebie regulaminie racjonalizacji. Przedsiębiorca może uznać za projekt racjonalizatorski, w rozumieniu ustawy, każde rozwiązanie nadające się do wykorzystania, niebędące wynalazkiem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub topografią układu scalonego (ust. 2). W regulaminie, o którym mowa w ust. l, przedsiębiorca określa co najmniej, jakie rozwiązania i przez kogo dokonane uznaje się w przedsiębiorstwie za projekty racjonalizatorskie, a także sposób załatwiania zgłoszonych projektów i zasady wynagradzania twórców tych projektów (ust.3). Z kolei, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej, twórca projektu wynalazczego przyjętego przez przedsiębiorcę do wykorzystania ma prawo do wynagrodzenia określonego w regulaminie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.W związku z powyższym wypłacone Panu, w myśl ustawy - Prawo własności przemysłowej, wynagrodzenie za przeniesienie praw twórcy do projektu racjonalizatorskiego może być kwalifikowane jako wynagrodzenie, którego dotyczą art. 18 i 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Reasumując, mając na uwadze powołane wcześniej przepisy oraz biorąc pod uwagę wyłącznie stan faktyczny, przedstawiony we wniosku z dnia 2.01.2006r., z którego wynika, że:-projekt racjonalizatorski powstał poza zakresem wykonywania obowiązków ze stosunku pracy,-zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej, prawo do patentu przysługiwało Panu jako twórcy,-nastąpiło przeniesienie praw własności do projektu racjonalizatorskiego na przedsiębiorcę poprzez zawarćie stosownej umowy w dniu 29 czerwca 2005 roku, należy uznać, że w odniesieniu do przychodu uzyskanego z tytułu wynagrodzenia za to przeniesienie przysługują 50% koszty uzyskania przychodu.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.Na decyzję przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia postanowienia. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach.