Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupu usług turystyki od kontrahentów zewnętrznych - biur turystycznych, finansując zakup w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS). Zakup przedmiotowych usług dokumentowany jest fakturą "VAT marża" wystawioną na Spółkę. Z zakupionych przez Spółkę usług turystyki korzystają następnie za częściową lub sporadycznie za pełną odpłatnością jej pracownicy i członkowie ich rodzin. Wierzytelność pracownika wobec Spółki jest regulowana poprzez potrącenie należności z wynagrodzenia pracownika, za jego zgodą, lub przez wpłatę środków pieniężnych przez pracownika na konto bankowe ZFŚS.

Zdaniem Spółki, spełnia ona warunki określone w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, tj.: posiada siedzibę na terytorium kraju, działa na rzecz nabywcy usługi (tj. pracownika) we własnym imieniu i na własny rachunek, nabywa usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści pracownika oraz prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na zakup usług od innych podatników, w związku z czym przekazanie usług turystycznych pracownikom podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 119 ust.1 ustawy o VAT. W celu prawidłowego udokumentowania przedmiotowej czynności Spółka winna wystawić fakturę bez wskazania kwoty podatku oraz z wyrazami "VAT marża".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 w/w ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W myśl ust. 2 cytowanego przepisu, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W myśl art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 w/w ustawy podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Przez marżę, zgodnie z ust. 2 wyżej cytowanego przepisu, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Zgodnie z ust. 3 cytowanego przepisu, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;

4) prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż przekazanie pracownikom towarów lub świadczenie usług za częściową lub pełną odpłatnością stanowi, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w części, która opłacana jest przez pracownika, czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Fakt częściowego sfinansowania usługi ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pozostaje bez wpływu na jej odpłatny charakter. Co do zasady podstawę opodatkowania, zgodnie z w/cyt. art. 29 ust. 1, stanowi obrót, którym w przedmiotowej sytuacji jest kwota pobierana od pracownika pomniejszona o należny podatek.

Jednakże, w przypadku gdy przedmiotem świadczenia na rzecz pracowników są usługi turystyczne, a podatnik spełnia przesłanki określone w wyżej cytowanym art. 119 ust. 3, to przedmiotowa czynność może być rozliczona szczególną procedurą tzw. "marży" opisaną w art. 119 ustawy o VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka spełnia przesłanki określone w art. 119 ust. 3 w/w ustawy, w konsekwencji powyższego ma ona prawo do rozliczenia przekazanych swoim pracownikom za częściową lub pełną odpłatnością usług turystycznych szczególną procedurą tzw. "marżą".

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.