POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1- 4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych nierozliczonej kwoty subwencji z PFRON oraz ustalenia dochodu do opodatkowania ze sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych tą subwencją, przedstawione we wniosku z dnia 23.03.2006r. (data wpływu do urzędu 29.03.2006r.) o udzielenie interpretacji, jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Podatnik jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka posiadała status zakładu pracy chronionej od 17.12.1997r. (wydany na czas nieokreślony) do 29.08.2004r. (rezygnacja). W 1999r., jako zakład pracy chronionej spółka otrzymała kilka subwencji z PFRON jako częściową refundację poniesionych nakładów związanych z nabyciem środków trwałych. Subwencje te stanowiły przychody przyszłych okresów i rozliczane były jako przychody pozaoperacyjne równolegle z amortyzacją tychże środków trwałych, przy czym nie stanowiły przychodów podatkowych, amortyzacja zaś nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów. W tym roku spółka sprzedała większość sfinansowanych subwencją środków trwałych. Część subwencji pozostała w firmie nierozliczona, jako przychody przyszłych okresów.

2. Przedmiot interpretacji: Podatnik w związku z powyższym pyta czy pozostała, nierozliczona kwota subwencji z PFRON podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz w jaki sposób właściwie ustalić dochód do opodatkowania ze sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych tą subwencją?

3. Stanowisko Wnioskodawcy: Zdaniem Podatnika zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pochodzące z subwencji stanowią przychód jednostki, za wyjątkiem tych m.in., które związane są z zakupem środków trwałych podlegających amortyzacji. Stąd nierozliczona kwota subwencji z PFRON nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochodem do opodatkowania ze sprzedaży środków trwałych sfinansowanych w części z PFRON będzie przychód z odpłatnego ich zbycia pomniejszony o wartość początkową tychże składników majątku wynikającą z ewidencji środków trwałych, a powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych środków (tych stanowiących koszty uzyskania przychodu, jak również tych nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu) - zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o pdof.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są m. in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 48 cytowanej wyżej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2003r. wolne od podatku dochodowego są dotacje, subwencji dopłaty otrzymywane z PFRON przez zakłady pracy chronionej na podstawie przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 48, na podstawie art. 14 ustawy z dnia 12.11.2003r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) miało zastosowanie do dnia 31.12.2004r., natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 18.11.2004r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 263, poz. 2619) ma zastosowanie do 31.12.2006r. Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45 w/w ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

O tym, czy składnik majątku stanowiący środek trwały powinien być amortyzowany, decydują kryteria zawarte w art. 23a cyt. ustawy.Zatem niezależnie od tego, czy środki pieniężne otrzymane, np. z PFRON na zakup środka trwałego w całości, czy w części finansują zakup środka trwałego, podatnik ma obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych od jego wartości początkowej, z tym, że odpisy przypadające na część sfinansowaną ze środków otrzymanych z PFRON nie stanowią kosztów podatkowych. Środki pieniężne otrzymane z PFRON na sfinansowanie nabycia środków trwałych, zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości ujmuje się na koncie "Rozliczenia międzyokresowe przychodów". Kwoty ujęte na tym koncie powinny zwiększać stopniowo konto "Pozostałe przychody operacyjne", równolegle do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych sfinansowanych z PFRON.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. W związku z tym przychód uzyskany ze sprzedaży środka trwałego należy wliczyć do przychodów z działalności gospodarczej. Dochód ze sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych subwencją z PFRON ustala się według zasad ogólnych dotyczących środków trwałych.

Zatem zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, tj. środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków trwałych. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, wydatki na nabycie środków trwałych, zmniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy, stają się kosztem uzyskania przychodów w momencie ich odpłatnego zbycia. Powołany przepis art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy odnosi się do sumy odpisów amortyzacyjnych, tj. obejmuje również odpisy, których, zgodnie z wyżej powołanym art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o rachunkowości, regulujące zasady i zakres rozliczeń międzyokresowych służą wyłącznie do ustalania wyniku finansowego i nie mają charakteru podatkowotwórczego. Zatem nierozliczona część subwencji, jako przychody przyszłych okresów nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ponieważ art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia takiej kategorii przychodów. Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Pana w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe i w związku z tym postanowił, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).