Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zm.) postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego jako prawidłowe.

W dniu 29.05.2006 roku wpłynął do tutejszego Urzędu wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny: Podatnik decyzją Orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 12.12.2005 roku został uznany za osobę niezdolną do samodzielnej egzystencji z tytułu choroby nowotworowej.

W 2005 roku dojeżdżał własnym samochodem osobowym z miejsca stałego zamieszkania do szpitala na zabiegi lecznicze - chemioterapię. W związku z tym w/w pyta: czy może odliczyć z tego tytułu od dochodu wykazanego w zeznaniu rocznym kwotę 2.280,00 zł.

W oparciu o art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę opodatkowania można pomniejszyć o wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Za wydatki, o których mowa uważa się m.in. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280,00 zł., o czym świadczy art. 26 ust. 7a pkt 14 w/w ustawy.

Limit ulgi ustalony został na cały rok podatkowy. Nie jest natomiast istotne, czy podatnik będzie dokonywał wydatków, objętych limitem, sukcesywnie w trakcie roku podatkowego, czy też tylko przez jego część. Stąd też fakt, że podatnik spełnił warunki formalne w trakcie roku podatkowego, uprawniające go do ulgi rehabilitacyjnej nie ma znaczenia dla wysokości limitu odliczeń. Pozostaje on bowiem niezmienny niezależnie od tego, czy podatnik był uprawniony do ulgi podatkowej przez 12 miesięcy w ciągu roku podatkowego, czy też przez jeden dzień.