Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.02.2006 r. podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione przez podatnika stanowisko jest nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 22.02.2006 roku uzupełnionym w dniu 05.04.2006 roku podatnik zwrócił się do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego - podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Siedziba firmy znajduje się w domu jednorodzinnym pochodzącym z 1980 roku, będącym własnością podatnika i żony. Połowę tego domu podatnik przeznaczył na prowadzenie działalności gospodarczej. Ze względu na bardzo wysokie koszty przeróbki instalacji elektrycznej, grzewczej - gazowej i wodnej nie ma zainstalowanych na potrzeby firmy odrębnych liczników zużycia poszczególnych mediów. W związku z tym, stroną umów podpisanych z poszczególnymi dostawcami mediów jest podatnik jako osoba fizyczna, a nie firma. Faktury otrzymywane w określonych cyklach rozliczeniowych zawierają w sobie opłaty zarówno mediów zużywanych na potrzeby firmy jak i własne podatnika. Przy wyliczaniu kosztów związanych z działalnością gospodarczą podatnik sporządza dowody wewnętrzne na podstawie faktur za energię elektryczną, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na tą działalność.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy sposób ustalania kosztów z tytułu opłat wynikających z otrzymywanych faktur za w/w media w wysokości odpowiadającej udziałowi powierzchni używanej dla potrzeb działalności gospodarczej w stosunku do powierzchni całego domu, jest prawidłowy.

Zdaniem podatnika, z uwagi na to, że do prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystuje połowę budynku, zaliczenie połowy wartości netto z otrzymanych faktur za media do kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe.

W wyniku analizy informacji zawartych w złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza co następuje.

Problem kosztów uzyskania przychodów dla celów prowadzonej działalności gospodarczej reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Stosownie do treści art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą kwalifikowania wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, wynikającą z treści powołanego wyżej przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesiony wydatek musi mieć związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, ponoszone przez podatnika opłaty za dostawy energii elektrycznej, gazu, wody, rozliczone proporcjonalnie do powierzchni przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej stanowią - w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszt uzyskania przychodu.Należy nadmienić, że wydatki te, stosownie do przepisu par. 14 ust. 1 i 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) powinny być udokumentowane dowodem wewnętrznym, który zawiera datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków, określenie przedmiotu operacji gospodarczej i wysokości kosztu (wydatku). W przypadku wydatków związanych z opłatami za energię elektryczną, wodę, gaz i centralne ogrzewanie w części przypadającej na działalność gospodarczą podstawą sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat. Jednakże ciężar dowodu, co do wykazania związku przyczynowego tych wydatków z osiągniętymi przychodami, spoczywa na podatniku.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.