POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 20.03.2006 r. (data wpływu do Urzędu: 22.03.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów w związku z zapłatą "odstępnego" za rezygnację z najmu lokalu handlowego poprzedniego najemcy w momencie jego poniesienia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.03.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Podatnik we wniosku informuje, że jest jednym ze wspólników spółki jawnej. Spółka zawarła umowę najmu lokalu na sprzedaż wyrobów piekarniczo - ciastkarskich z właścicielem lokalu. Jednak aby doszło do zawarcia umowy Spółka zmuszona była zapłacić poprzedniemu najemcy odstępne.
Stanowisko Podatnika: wydatek został poniesiony w związku z prowadzoną przez firmę działalnością gospodarczą, a także w celu uzyskania uprawnień z tytułu najmu lokalu atrakcyjnego pod względem handlowym. Dzięki temu Spółka poszerzyła sieć swoich sklepów firmowych, które umożliwiają sprzedaż detaliczną własnych produktów. Poniesiony wydatek Spółka nie kwalifikuje jako nakłady inwestycyjne w obcym środku trwałym, ani jako nabycie wartości niematerialnych i prawnych. Potencjalny przychód, jaki Spółka może uzyskać w związku z prowadzoną działalnością w wynajmowanym lokalu nie jest bezpośrednio związany z zapłatą przedmiotowego "odstępnego", zatem zdaniem Podatnika koszt ten powinien być potrącony jednorazowo w momencie, w którym został poniesiony zgodnie z zasadą art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik zauważa:
Kwestia "odstępnego" została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Przez odstępne rozumie się uzgodnioną przez strony kwotę pieniężną od której uzależniają one w odrębnym zastrzeżeniu umownym możność skorzystania z umownego prawa odstąpienia. Prawo to podlega wymaganiom przewidzianym w art. 395 § 1 k.c., odstępne, stanowi jedynie kwalifikowaną postać umownego prawa odstąpienia. Odstępne może byćzastrzeżone w każdej umowie na rzecz albo jednej albo każdej ze stron. W razie, gdy zastrzeżono umowne prawo odstąpienia, a równocześnie dany został zadatek można domniemywać, że zamiarem stron było nadać zadatkowi charakter odstępnego, chyba, że strony wyraźnie uzgodniły inaczej.
Sama konstrukcja kosztów uzyskania przychodów określona została w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jednolity: Dz. U. Nr 14 poz. 176 ze zm) oparta ona jest na generalnej zasadzie, która stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.Ustawodawca wskazuje, że odróżnia cel działania i skutek działania. Przez cel rozumie dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy - w tym przypadku jest to osiągnięcie przychodu, a skutek jako następstwo działań podjętych przez podatnika. Jednak, nie można oczekiwać, że każde celowe działanie podatnika dotyczące poniesionych kosztów każdorazowo przyniosą zakładane i pożądane następstwo tj. przychód podatkowy. Przepis art. 22 zawiera bardzo ogólne i pojemne określenie kosztów uzyskania przychodów, w szczególności nie wymaga, aby poniesiony w celu osiągnięcia przychodu wydatek w każdym przypadku skutkował uzyskaniem lub zwiększeniem przychodu proporcjonalnie do wielkości tych kosztów. Takie sformułowanie przepisu ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, bowiem czym innym jest cel działania, a czym innym skutek. Z tych powodów brak skutku tj. przychodu, nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu. Istotne jest przede wszystkim to, czy działanie podatnika ma znamiona celowości. Każde działanie podjęte przez podatnika będzie spełniało ustawowe kryterium celowości, jeśli na podstawie dostępnej mu wiedzy o związkach przyczynowych może zasadnie uznać, że poniesiony koszt jest w stanie przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, poniesiony koszt z całą pewnością nie ma charakteru zbędnego wydatku, ale wydatku przyporządkowanego osiągnięciu przychodu. Istotne jest to, by przy ponoszeniu wydatków wylegitymować się działaniem celowym. Przy kwalifikowaniu wydatku jako kosztu uzyskania przychodów decyduje przede wszystkim jego przeznaczenie (celowość), a nie wyłącznie skuteczność. Przychód podatkowy jest bowiem celem, ku któremu zmierzają działania podjęte przez podatnika i nie może być traktowany jako ich bezwarunkowe następstwo.
Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatku w postaci "odstępnego" możliwe jest po spełnieniu przesłanek zawartych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie poniesienie kosztu miało lub mogło mieć wpływ na wysokość uzyskanego przychodu. Zgodnie z art. 22 ust 5 cytowanej ustawy o podatku dochodowym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą t. j. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone, co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Reasumując, powyższe należy stwierdzić, że skoro podatnik wstąpił w prawa i obowiązki wynajmującego oraz wykorzystuje opisany w stanie faktycznym lokal i został zobowiązany z tytułem odstępnego do zapłaty kwoty to wydatek ten stanowi koszt uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia. Organ podatkowy nie dokonywał oceny dokumentacji związanej z przedmiotowym kosztem.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących
- nie jest wiążąca dla podatnika/ płatnika/ inkasenta/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pauczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.