Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po dokonaniu weryfikacji wydanego na wniosek ... postanowienia Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 7 czerwca 2005r. Nr DF/415-444/05/FD zawierającego pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za marzec 2005r. (PIT-5) w przypadku przebywania na zwolnieniu lekarskim w styczniu i lutym 2005r.

• postanawia się z urzędu zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 14 marca 2005r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za marzec 2005r. (PIT-5) w przypadku przebywania na zwolnieniu lekarskim w styczniu i lutym 2005r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w której od grudnia 2003r. wykorzystuje samochód stanowiący środek trwały, od którego dokonuje odpisów amortyzacyjnych co miesiąc. W styczniu i lutym 2005r. podatnik przebywał na zwolnieniu lekarskim i działalności gospodarczej nie prowadził. Rozliczając podatek dochodowy od osób fizycznych za marzec 2005r. (PIT-5) podatnik zamierza uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów działalności zarówno odpisy amortyzacyjne za marzec 2005r., jak również odpisy dotyczące lutego 2005r., w którym to miesiącu działalności nie prowadził.

Postanowieniem z dnia 7 czerwca 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego. W uzasadnieniu postanowienia stwierdził między innymi, że " jeżeli od stycznia nastąpiła faktyczna przerwa w prowadzeniu działalności, to od lutego podatnik winien był zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych od samochodu stanowiącego środek trwały", a w konsekwencji, że "nieprawidłowe jest stanowisko podatnika wyrażone w zapytaniu, że ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej odpisy amortyzacyjne samochodu będącego środkiem trwałym za miesiąc luty w którym działalności nie prowadził ze względu na niezdolność do pracy udokumentowaną zwolnieniem lekarskim".

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza, co następuje:

Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art.23.

Zgodnie z treścią art. 22h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (...) począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (...) do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (...)"

W myśl art. 22c pkt 5 powoływanej ustawy "amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności."

Przepisy o amortyzacji podatkowej nie zawierają definicji pojęcia "zaprzestanie działalności".

W ocenie Dyrektora tut. Izby Skarbowej z taką sytuacją mamy do czynienia jedynie wówczas, gdy podatnik świadomie z uwzględnieniem swojej woli nie wykonuje czynności, które wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej. Nie mamy natomiast do czynienia z zaprzestaniem działalności, gdy podatnik z przyczyn niezależnych od swojej woli działalności tej nie wykonuje. Skoro podatnik przebywał jedynie na zwolnieniu lekarskim to intencją jego było utrzymanie źródła przychodu. Dlatego wydatki o charakterze kosztów stałych może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując stanowisko wyrażone przez podatnika we wniosku jest prawidłowe.