POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1-5 oraz art. 216 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Gorzowie Wlkp. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.04.2006 r. postanawia, uznać stwierdzenie podmiotu w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej rachunku z wystawionej umowy o dzieło za wykonanie projektu budynku pod przyszłą przychodnie za nie prawidłowe z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

UZASADNIENIE

W dniu 20.04.2006 r. Pan X zwrócił się do tut. Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej rachunku za wykonaną umowę o dzieło na wykonanie projektu budynku pod przyszłą prywatną przychodnię.

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) - stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, na żądanie podatnika jest obowiązany do udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Pan X prowadzi działalność gospodarczą - Poradnię Rodzinną - N ZOZ opodatkowaną w formie zasad ogólnych. Obecnie działalność prowadzona jest w wynajętych pomieszczeniach, jednakże Pan X zamierza rozpocząć budowę własnej lecznicy i w związku z tym dokonał on zakupu gruntu pod przyszłą inwestycję. W miesiącu marcu 2006 roku Pan X zawarł umowę o dzieło z projektantem budowlanym na sporządzenie projektu budynku przyszłej przychodni. Zleceniobiorca wykonał projekt i 30.03.2006 roku wystawił rachunek do ww. umowy o dzieło na kwotę 22.000,00 zł. Natomiast Pan X zgodnie z art. 41 pkt.1 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - potrącił i odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy oraz sporządził deklarację PIT-4.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Gorzowie Wlkp. informuje jak poniżej:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późń.zm.) - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 23 ww. ustawy, które określają katalog wydatków nie będących kosztem podatkowym. Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych koniecznych (niezbędnych) wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na powstanie lub zwiększenie wielkości osiągniętego przychodu bądź funkcjonowanie źródła przychodów.

Wskazać należy, że przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek poza wyraźnie wskazanymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodami i racjonalnością działania dla osiągnięcia przychodu.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zgodnie z art. 22 g ust. 4 stanowią koszt wytworzenia środka trwałego. W myśl tego zapisu - za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majtku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dajce się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Przepisy prawa podatkowego wyłączają z kosztów uzyskania przychodów wydatki o charakterze inwestycyjnym. Przyjęta jest zasada, że tego rodzaju wydatki są rozliczane sukcesywnie, w miarę zużywania się składnika majątku jak stanowi zapis art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, t. j. z 2000 r. - Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm. Zgodnie z jego treścią - kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane według zasad określonych w art. 22a - 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po wprowadzeniu tego środka do ewidencji środków trwałych.

Za środki trwałe, zgodnie z definicją, zawartą w art. 22a ww. ustawy - uważa się m.in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością jeśli spełniają łącznie następujące warunki:
- stanowią własność lub współwłasność podatnika,
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu ich przyjęcia do używania,
- przewidywany okres używania przekracza rok,
- wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

W związku z powyższym poszczególne wydatki inwestycyjne ponoszone przez Pana i związane z przyszłą inwestycja nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu w czasie ich ponoszenia.Po zakończeniu procesu inwestycyjnego, spełnieniu warunków określonych dla uznania składnika majątkowego za środek trwały oraz określeniu wartości początkowej należy wprowadzić środek trwały do ewidencji.

Środki trwałe wprowadza się do ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Odpisu amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodu od następnego miesiąca po wprowadzeniu środkatrwałego do ewidencji.Zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych uważa się koszt wytworzenia jeśli podatnik wytworzy środek trwały we własnym zakresie.Jeżeli podatnik nie może sam ustalić kosztu wytworzenia środka trwałego powinien powołać biegłego, który dokona jego wyceny.

Pomimo, iż zasadne jest stwierdzenie podatnika, iż art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów umów zlecenia i o dzieło, to jednakże w przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę nie tylko na sam rodzaj zawartej umowy z wykonawcą ale przede wszystkim na cel zawieranej umowy i jej przeznaczenie. Umowa o dzieło zawarta na wykonanie projektu pod przyszłą budowę prywatnej przychodni jest początkiem inwestycji. W chwili obecnej sam wydatek poniesiony na projekt budowlany nie ma bezpośredniego wpływu ani na uzyskanie przychodu, jego zwiększenie ani też na utrzymanie źródła przychodu.

Wydatki związane z nakładami inwestycyjnymi nie stanowią więc kosztu uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, lecz zaliczane są do kosztów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne. Wynika z tego, iż wydatek poniesiony na projekt budowlany wykonany w ramach umowy o dzieło pod przyszła prywatną przychodnię nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej w chwili jego poniesienia a dopiero po zakończeni tej inwestycji.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym oraz przedstawionym stanie prawnym stanowisko wnioskodawcy w nim wyrażone należy uznać za nie prawidłowe.Powyższe ustalenia dotyczą stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Niniejsze postanowienie nie jest wiążące dla uprawnionego podmiotu, wiąże jedynie organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.