D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po rozpoznaniu Pana zażalenia z dnia 24.11.2005 r., na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu z dnia 14.11.2005 r. nr PP/443-146/05 w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.) odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia uznając, iż zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego we wniosku jest prawidłowa.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 28.07.2005 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie zastosowania prawa podatkowego. zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 14.11.2003 r. zawarł Pan z kontrahentem umowę sprzedaży na raty sprzętu medycznego. W dniu 28.10.2004 r. dokonał Pan na rzecz firmy „X” Sp. z o.o. cesji wierzytelności wynikającej z w/w umowy. Różnicę między wartością wierzytelności a ceną jej sprzedaży w kwocie 837.983,13 zł ujął Pan jako koszt umowy cesji wierzytelności. Następnie otrzymał Pan fakturę wystawioną przez firmę „X” Sp. z o.o. z dnia 17.05.2005 r. dokumentująca wykonanie usługi faktoringu na kwotę netto 837.983,13 zł + 22% podatku VAT. Twierdzi Pan, że zawarł umowę cesji wierzytelności a nie umowę faktoringu, dlatego nie uznaje Pan zasadności wystawionej przez Spółkę „X” faktury, gdyż nie dokumentuje faktycznej transakcji. W związku z tym pyta Pan m.in., czy jest Pan obowiązany do zaksięgowania faktury VAT wystawionej przez nabywcę wierzytelności oraz czy jest Pan uprawniony do odliczenia podatku VAT z tej faktury?

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego odpowiadając na powyższe pytania postanowieniem z dnia 14.11.2005 r. nr PP/443-146/05 wydanym na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 Ordynacji podatkowej stwierdził, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury stwierdzające czynności które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.(obowiązujący do 31 maja 2005 r. § 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz obowiązujący od 1 czerwca 2005 r. art. 88 ust. 3a ustawy o podatku VAT). Zatem nie będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez „X” dokumentującej świadczenie usługi faktoringu, gdyż jak wynika z Pana oświadczenia nie zawierał Pan umowy faktoringu ani też usługa faktoringu nie została wykonana. W związku z tym, że nie przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dopuszcza się możliwość by nie ujmował Pan kwoty podatku naliczonego w rejestrze zakupów.
Odpowiedzi na pozostałe pytania zawarte we wniosku Urząd Skarbowy udzielił odrębnie postanowieniem z dnia 09.11.2005 r. Nr PP/443-146a/05.

Na powyższe postanowienia Pana Pełnomocnik wniósł zażalenie.
Podnosi Pan, że Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdzając, że nie przysługuje Panu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej usługę faktoringu oraz że nie musi Pan jej ujmować w rejestrze zakupów oparł się na Pana twierdzeniu, iż przedstawiona umowa nie ma charakteru umowy faktoringu W ten sposób organ podatkowy uchylił się od odpowiedzi na postawione pytania w szczególności od oceny czy zawarta umowa jest umową faktoringu.
Niezrozumiałym jest dla Pana również wydanie w tej sprawie dwóch postanowień, które częściowo się pokrywają.

Po rozpoznaniu złożonego zażalenia oraz akt sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:
Odnośnie zarzutu „uchylenia się od oceny czy zawarta umowa jest umową faktoringu” oraz zarzutu wydania dwóch postanowień, które częściowo się pokrywają Dyrektor tut. Izby Skarbowej ustosunkował się w decyzji nr PP-3/i/4407/313/05 wydanej po rozpoznaniu zażalenia na postanowienie z dnia 09.11.2005 r. Nr PP/443-146a/05.
Natomiast odnośnie zarzutu dotyczącego interpretacji udzielonej postanowieniem Urzędu Skarbowego nr PP/443-146/05 z dnia 14.11.2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, iż:
Z art. 88 ust. 3a pkt. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) wynika, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy wystawione faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane w części dotyczącej tych czynności.

W złożonym wniosku pisze Pan, iż zawarł umowę cesji wierzytelności (a nie umowę faktoringu) oraz że usługa faktoringu nie została wykonana, a faktura wystawiona przez firmę X nie dokumentuje faktycznej transakcji. Zatem w świetle art. 88 ust. 3a pkt 4a ustawy, nie przysługuje Panu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury wystawionej w dniu 17.05.2005 r. przez firmę „X”.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku (...) oraz zwolnionych od podatku (...) są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą m.in. kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego. W związku z tym, że nie przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej świadczenie usług factoringu, nie ujmuje Pan tej faktury w ewidencji zakupów. Tym samym dokonana przez Urząd Skarbowy ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego we wniosku była prawidłowa w świetle przepisów prawa podatkowego.

Ustosunkowując się do Pana zarzutu, że Naczelnik Urzędu Skarbowego wydane postanowienie oparł na Pana twierdzeniu, iż przedstawiona umowa nie ma charakteru umowy factoringu Dyrektor tut. Izby Skarbowej zauważa że:
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy, to wnioskodawca obowiązany jest przedstawić stan faktyczny wyczerpująco, gdyż w postępowaniu mającym na celu wydanie interpretacji prawa podatkowego, o której mowa w art. 14a § 1 ustawy, organ podatkowy nie przeprowadza kontroli podatkowej i nie dokonuje oceny dowodów. Wniosek złożony przez podatnika na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej nie wszczyna bowiem postępowania podatkowego o którym mowa w dziale IV Ordynacji podatkowej. Skoro sam podatnik w złożonym wniosku pisze, „że usługa faktoringu nie została wykonana, a faktura wystawiona przez firmę X nie dokumentuje faktycznej transakcji” to Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny prawnej stanu faktycznego podanego przez Pana, prawidłowo wykonał dyspozycję art. 14 a Ordynacji podatkowej.
Z w/wymienionych względów, kierując się postanowieniami art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia; traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5 z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.