Spółka złożyła w Drugim Wielkopolskim Urzędzie Skarbowym w Kaliszu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan:

Spółka sprzedaje kontrahentowi szwedzkiemu (zarejestrowanemu jako podatnik unijny) wytworzone przez siebie wyroby. Partner Spółki chce wydłużyć termin płatności. Aby pytająca Spółka otrzymała wcześniej zapłatę, partner aktualnie jest w trakcie załatwiania usługi faktoringu. Spółka podpisze umowę faktoringu bezpośrednio z bankiem kontrahenta szwedzkiego. Umowa zostanie zawarta na terenie Szwecji.

Zdaniem Spółki usługa ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Analiza przepisów prawa podatkowego w powyższym zakresie wskazuje:

Art.1 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych ((Dz.U. z 2005 Nr 41 poz.399 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających temu podatkowi. Wśród tych umów nie jest wymieniona umowa faktoringu.

Istotą umowy faktoringu jest sprzedaż na rzecz banku lub innej wyspecjalizowanej jednostki finansowej za określoną cenę, wierzytelności pieniężnej przysługującej przedsiębiorcy wobec dłużnika. Jeżeli umowa o przeniesienie wierzytelności zawarta jest w oparciu o przepisy art.509 i następne ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 Nr 16 poz.93 ze zm.) i przybierze postać którejkolwiek z umów wymienionych w art.1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności umowy sprzedaży, powstaje obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, jednakże umowy faktoringu nie można zakwalifikować jako takiej umowy.

Przedmiotem umowy sprzedaży są rzeczy (ruchome i nieruchome) oraz prawa majątkowe, faktoring natomiast koncentruje się wyłącznie na wierzytelnościach. Faktorom w istocie nie chodzi o nabycie wierzytelności, lecz o odniesienie pewnej korzyści majątkowej wyrażającej się w prowizji faktoringowej za dokonanie czynności związanych z transferem wierzytelności oraz wykonanie usług dodatkowych.

Umowa faktoringu jest umową zawierającą w sobie elementy różnych umów, jednakże jest umową jednorodną.

Tym samym uznać należy, że umowa faktoringu jako nie wymieniona w ustawowym katalogu czynności cywilnoprawnych nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.