DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz.926 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez Stowarzyszenie Prywatnych Przewoźników "..... TAXI", na postanowienie nr: 1434/PV/443-31B/05/BO z dnia 20.04.2005 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Praga o wydane w trybie art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 16.02.2005 r. Strona zwróciła się z prośbą o udzielenie informacji o sposobie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Jak wynika z akt sprawy stowarzyszenie świadczy usługi przewozowe. Kursy do tzw. klientów korporacyjnych rozliczane są bezgotówkowo na podstawie voucherów. Rozliczenie Stowarzyszenia z klientami, którzy korzystają z taksówek należących do korporacji odbywa się za pomocą skumulowanej opłaty za wszystkie przejazdy w przyjętym okresie rozliczeniowym. W ocenie wnioskodawcy usługi świadczone na rzecz klientów korporacyjnych, z którymi zawarto umowy - są usługami o charakterze ciągłym i tym samym Stowarzyszenie może wystawiać fakturę z podaniem wyłącznie miesiąca i roku sprzedaży.

Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż stanowisko podatnika w tej sprawie jest nieprawidłowe. Zdaniem organu podatkowego z unormowań dotyczących usług o charakterze ciągłym skorzystać mogą jedynie zarejestrowani podatnicy podatku od towarów i usług czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej. Z uwagi na fakt, że Strona nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a z treści umów łączących stowarzyszenie z odbiorcami usług nie wynika ciągły charakter w stosunku do każdego kontrahenta z osobna, organ skarbowy uznał, że nie może skorzystać z tej formy rozliczeń.

W zażaleniu z dnia 27.04.2005 r. Strona zarzuciła organowi pierwszej instancji naruszenie przepisów art. 14a § 1, art. 122 oraz art. 187 ustawy Ordynacja podatkowa. Zdaniem stowarzyszenia organ podatkowy błędnie uznał, że Strona jest niezarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczyć o tym może fakt, iż Stowarzyszenie dokonało rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług jeszcze przed złożeniem zapytania o wydanie pisemnej interpretacji, zgodnie z którym pierwsza deklaracja VAT-7 miała być złożona od stycznia 2005 r. W opinii Strony urząd skarbowy nie dopełnił starań aby wyjaśnić stan faktyczny sprawy i zebrać pełny materiał dowodowy konieczny do dokonania właściwej interpretacji - co narusza przepis art. 187 Ordynacji podatkowej. W konsekwencji przyjętego rozstrzygnięcia organ podatkowy nie odniósł się merytorycznie do stanowiska zaprezentowanego przez wnioskodawcę. W dalszej części zażalenia Strona podniosła, iż w bieżącym roku podjęła współpracę z tzw. Klientami korporacyjnymi (firmami), która opiera się na świadczeniu przewozów bezgotówkowych, polegających na odroczeniu płatności za poszczególne przejazdy i zapłacie na koniec przyjętego okresu skumulowanej opłaty za wszystkie przejazdy odbyte na przestrzeni ostatniego miesiąca. Prawo do skorzystania z tych przejazdów udokumentowane jest szczególnym rodzajem legitymacji tzw. voucherem. Stowarzyszenie na podstawie vouchera wypełnionego po zakończeniu usługi i faktur wystawionych przez taksówkarzy obciąży poszczególne firmy kosztami wykonanych usług. Po uzyskaniu należności stowarzyszenie wypłaci taksówkarzom kwoty stanowiące wynagrodzenie za wykonane usługi przewozów, za które nie pobrali oni należności. W tej sytuacji Strona ponownie prosi o udzielenie odpowiedzi dotyczącej prawidłowości rozliczeń między stronami transakcji. W ocenie podatnika usługi świadczone na rzecz klientów korporacyjnych są usługami o charakterze ciągłym i tym samym można w tym przypadku stosować metodę z podaniem na fakturze wyłącznie miesiące i roku sprzedaży.

Po analizie stanu faktycznego i prawnego sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, co następuje.

W przedmiotowej sprawie organy skarbowe uznały, iż Stowarzyszenie składając wniosek o wydanie interpretacji w trybie art. 14 Ordynacji podatkowej nie był zarejestrowanym podatkiem od towarów i usług. Tym samym uznano, że przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 97, poz. 971 ze zm.) dotyczą wyłącznie zarejestrowanych podatników podatku od towarów i usług i nie mają zastosowania w sprawie.

Dyrektor Izby Skarbowej pragnie podkreślić, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krąg podmiotów uprawnionych do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym jest ograniczony do tych z nich, które zostały wskazane w przepisie art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu ustalonym przez ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. Wynika to zarówno z interpretacji językowej rozpatrywanego przepisu, jak i charakteru wniosku. Pytanie prawne ze swej istoty stanowi bowiem pomoc prawną, jakiej mają udzielać organy podatkowe podmiotom, na które prawo nakłada obowiązek interpretacji i stosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach. Z wnioskiem o udzielenie interpretacji może zatem wystąpić podatnik, płatnik lub inkasent. Pojęcie podatnika, płatnika i inkasenta definiują odpowiednio art. 7, 8 i 9 Ordynacji podatkowej. Z treści art. 14a § 1 wynika, że inne podmioty nie są uprawnione do wystąpienia z takim wnioskiem.

W ocenie organu odwoławczego Stowarzyszenie jest podmiotem uprawnionym do wystąpienia o udzielenie interpretacji w trybie art. 14 § 1 Ordynacji podatkowej. Jak wynika bowiem z akt sprawy zgłoszenie rejestracyjne na druku VAT-R Stowarzyszenie złożyło za pośrednictwem urzędu skarbowego w dniu 14.01.2005 r. i z tą datą zostało zarejestrowane przez urząd skarbowy jako podatnik podatku od towarów i usług.

Rozpatrując merytorycznie przedmiotową sprawę należy stwierdzić, że pojęcie sprzedaży o charakterze ciągłym, występujące w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 95, poz. 798 ze zm.) nie jest zdefiniowane w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług.Pojęcie "ciągłości" sprzedaży przyjmuje się zatem zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem (dostawa, najem, dzierżawa, itd.) lub nim nie oznaczony. Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe bądź okresowe. W ujęciu § 9 ust. 1 pkt 3 cytowanego rozporządzenia pojęcie to obejmuje więc świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym.Biorąc pod uwagę fakt, że członkowie stowarzyszenia zobligowani są do stałej gotowości i każdorazowej akceptacji voucherów wystawionych przez korporację, mogą wystawiać stowarzyszeniu - zgodnie z § 13 ust. 2 w/w rozporządzenia faktury zbiorcze za okresy miesięczne co do usług bezgotówkowego przewozu, wynikające z zawartych umów.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14 a § 4 jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie. Zmiana postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi, inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.