P O S T A N O W I E N I E

W odpowiedzi na zapytanie sformułowane we wniosku z dnia 10 kwietnia 2006 r. dotyczące stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie y załącznik 0,5 zł).

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka sprzedaje towary (farby) bezpośrednio do odbiorców przemysłowych i jest zobowiązana do odbioru (na własny koszt) opakowania po tych środkach i ich utylizacji. Zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 2001r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz. U. z 2001 r., Nr 63, poz. 638 z późn. zm.) Spółka dodatkowo jest zobowiązana do ustalenia wysokości kaucji na opakowania jednostkowe tych środków, w wysokości nie niższej niż 10 % i nie wyższej niż 30 % ceny środka niebezpiecznego zawartego w tym opakowaniu. Termin płatności kaucji pokrywa się z terminem płatności należności za dostarczone towary, zaś termin przygotowania odpadów opakowaniowych do odbioru wynosi 180 dni od dnia wydania towaru. W przypadku odmowy zwrotu zużytych opakowań przez kontrahenta Spółka ma prawo otrzymaną kaucję zachować. Opakowania nie są opakowaniami wielokrotnego użytku.

Zagadnienie, o rozstrzygnięcie którego zwraca się Spółka, dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług kaucji otrzymywanych od klientów Spółki przy sprzedaży produktów, jak również opodatkowania tym podatkiem kaucji naliczanych, lecz nie otrzymanych przez Spółkę.

Spółka stoi na stanowisku, że w/w kaucja nie ma związku z wartością opodatkowania. Wartość opakowania jest wliczona w cenę towaru i opodatkowana w momencie sprzedaży. Nie ma więc do niej zastosowania przepis § 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., dotyczący kaucji za opakowania zwrotne. Kaucja ta nie jest obrotem będącym podstawą opodatkowania podatkiem VAT.

W myśl przepisu § 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r., Nr 95, poz. 798) jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając lub określając w umowie za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury dokumentującej sprzedaż. Zgodnie natomiast z przepisem § 19 ust. 2 w/w rozporządzenia fakturę dokumentującą kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę opakowań, o których mowa w ust. 1, wystawia się nie później niż siódmego dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań. Jeżeli w umowie nie określono daty zwrotu opakowań, fakturę wystawia się nie później niż 60 dnia od dnia wydania opakowań.

Spółka dokonując sprzedaży towarów w opakowaniach zwrotnych kaucjonowanych nie powinna uwzględniać wartości opakowania w treści faktury dokumentującej sprzedaż. W przypadku nie zwrócenia przez odbiorcę w/w opakowań Spółka zobowiązana jest wystawić fakturę na zasadach określonych w wyżej cytowanym przepisie § 19 ust. 2 w/w rozporządzenia.

Przepis art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowi, że podstawą opodatkowania jest obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie z przepisem art. 29 ust. 4 w/w ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Przepisy § 16 i § 17 w/w rozporządzenia wymieniają przypadki, w których podatnik wystawia fakturę korygującą. Zgodnie z nimi wystawienie faktury korygującej może być skutkiem m.in. udzielenia rabatu, pomyłki przy wystawianiu faktury, a także zwrotu towaru. Ponieważ na mocy przepisu § 19 ww. rozporządzenia niezwrócenie w odpowiednich terminach opakowań zwrotnych kaucjonowanych skutkuje obowiązkiem wystawienia dokumentujących to faktur, to skutkiem zwrócenia tych opakowań po upływie tychże terminów będzie wystawienie faktur korygujących.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak powyżej.