P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o. z dnia 26 kwietnia 2006r. (data wpływu do Urzędu 27.04.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełnionego pismem z dnia 20.06.2006r., Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik jest wydawcą książek i czasopism. W jednym ze swoich czasopism zachęca czytelników do przesyłania zdjęć o dowolnie wybranym wątku, który jest określony poprzez profil samego pisma. Fotografowie amatorzy dostarczają zdjęcia, ponieważ chcą zaprezentować swoje fotografie w czasopismie o wysokim prestiżu. Spośród nadesłanych zdjęć Spółka wybiera te, które są interesujące i mają indywidualny charakter. Fotografowie amatorzy udzielają Spółce ograniczonego prawa (zezwolenia) do jednorazowego opublikowania wykonanych przez siebie zdjęć. Prawo to jest udzielane nieodpłatnie. Fotografowie amatorzy mają prawo rozporządzać zdjęciami zgodnie ze swoją wolą, jednak Spółka nie posiada informacji czy przekazują je innym wydawcą. Prawa do publikacji zdjęć amatorskich, które nie przedstawiają wartości, nie są przedmiotem zakupu.

Zdaniem Spółki, zezwolenie udzielone jej przez amatora fotografa, na publikację zdjęcia w gazecie, nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie zachodzi bowiem sytuacja, w której Spółka mogłaby mieć przysporzenie z tego tytułu, iż nie wydała określonej kwoty na zakup praw do publikacji zdjęcia zawodowego fotografa. Prawo do jednorazowej publikacji zdjęcia amatorskiego nie przedstawia żadnej wymiernej wartości, która mogłaby stanowić podstawę do twierdzenia, iż Spółka została w jakiś sposób wzbogacona poprzez uzyskanie nieodpłatnego prawa do jednokrotnej publikacji.

W ocenie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie przedstawiona argumentacja Strony jest prawidłowa.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zasady ustalania wartości nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń oraz wartości nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy i praw, stanowiących przychody podatkowe, uregulowane zostały w art. 12 ust. 5 -6a w/w ustawy.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia w prawie podatkowym nie zostało zdefiniowane, dlatego należy posługiwać się określeniem zawartym w prawie cywilnym. Według prawa cywilnego w zakres nieodpłatnych świadczeń wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w toku działalności podmiotu gospodarczego, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Z powyższego wynika, iż o nieodpłatnym świadczeniu można mówić wtedy, jeżeli zdjęcie o parametrach identycznych z tym, które otrzymał Podatnik, niektórym odbiorcom udostępniane jest nieodpłatnie, innym zaś odpłatnie. W powyższym stanie faktycznym taka sytuacja nie zachodzi. Jak wynika z wniosku Spółki fotografowie amatorzy mogą rozporządzać zdjęciami zgodnie ze swoją wolą, jednak Spółka nie posiada informacji czy przekazują je innym wydawcom. Ponadto, Spółka nadmienia, że prawa do publikacji zdjęć amatorskich, które nie przedstawiają żadnej wartości rynkowej, nie są przedmiotem zakupu.
W przedmiotowej sprawie powyższy przepis nie będzie miał zastosowania, gdyż zgodnie z opisanym stanem faktycznym, otrzymane od czytelników prawa do jednokrotnej publikacji zdjęcia nie stanowią przedmiotu obrotu handlowego, nie posiadają wartości handlowej. Zdjęć tych nie można porównywać ze zdjęciami zawodowych fotografów, zatem trudno byłoby ustalić wartość udzielonego prawa w drodze porównania cen rynkowych. Z przekazanego zdjęcia Spółka nie uzyskuje żadnych korzyści majątkowych.

W związku z powyższym, przekazanie zdjęć amatorskich, o których mowa powyżej, nie kreuje u Spółki dodatkowego przychodu w formie nieodpłatnego świadczenia w myśl przepisów art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.