POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 30.01.2006 r. uzupełnionego pismem z dnia 15.02.2006 r. (data wpływu do tut. urzędu 16.02.2006 r.) dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, że przedstawione stanowisko w w/w piśmie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka zwraca się z zapytaniem: czy poniesienie nakładów na modernizację obiektów już istniejących umożliwia kontynuowanie stosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej do pełnej wartości budynku, t. j. powiększonej o sumę poniesionych nakładów na modernizację. Spółka stosuje indywidualne stawki amortyzacyjne w odniesieniu do używanych środków trwałych otrzymanych jako aport od Agencji Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa w chwili tworzenia Spółki w 1994 roku. W 2005 roku poczyniono nakłady na modernizację niektórych budynków, których wartość znacznie przekracza wartość początkową przyjętych obiektów. Wartość nakładów zwiększyła wartość początkową budynków, od której obliczana jest amortyzacja.
Zadaniem Spółki, fakt poniesienia nakładów na modernizację obiektów istniejących już w ewidencji, powoduje możliwość stosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej od pełnej wartości budynku, t, j. powiększonej o sumę poniesionych nakładów na modernizację w roku 2005.

Po zapoznaniu się z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego informuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 16j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji w przypadku budynków (lokali) i budowli nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwałe związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.Środki trwałe uznaje się za:
- używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy (art. 16j ust. 2 pkt 1 ustawy pdop) lub
- ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 16j ust. 2 pkt 2 w/w ustawy).
Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera żadnej regulacji z której wynikałaby konieczność zmiany stawki amortyzacji w przypadku przebudowy lub ulepszenia danego środka trwałego, Spółka ponosząc nakłady na modernizację ma prawo kontynuowania stosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej od pełnej wartości budynku, t. j. powiększonej o sumę poniesionych nakładów na modernizację.
W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.W dniu wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.