Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny postanawia uznać stanowisko podatnika za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zakład Energetyki Cieplnej będący właścicielem budynku administracyjnego planuje przeprowadzenie prac remontowych w/w obiektu polegających na:
1. Wymianie starych, nieszczelnych okien drewnianych na PCV,
2. Wymianie starych, skorodowanych blach elewacyjnych, z blachy ocynkowanej na blachy stalowe ocynkowane, powlekane powłoką poliestrową lub panel,
3. likwidacji elewacyjnych płyt azbestowo-cementowych i zastąpienie ich blachą stalową ocynkowaną, powlekaną powłoką poliestrową lub panel,
4. Wymianie starego ocieplenia budynku z wełny mineralnej grubości 5 cm, które nie zapewnia dotrzymania normy, określającej współczynnik przenikania ścian na ocieplenie o grubości zapewniające spełnienie tej normy.

Jednocześnie spółka wyraża pogląd, iż opierają się o przepisy Prawa budowlanego, a w szczególności na przepisie art. 3 pkt 8 tego prawa , powyższe roboty mają na celu poprawę stanu użytkowego tego budynku poprzez wymianę i naprawę istniejących elementów, ponieważ stare uległy zużyciu. Ponadto zdaniem spółki wymiana urządzeń na bardziej nowoczesne wiąże się z postępem technicznym, ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie stan techniczny i jego pierwotną wartość użytkową.

W związku z tym zdaniem spółki może ona całość wydatków wg stanu rzeczowego wymienionego wyżej, zaliczyć do kosztów remontów, ponieważ wymiana i naprawa elementów budynku administracyjnego wynika z jego długotrwałej eksploatacji (zużycia) i nie jest to ulepszenie w rozumieniu art. 16 g ust. 13 updop.

W związku z rodzącymi się wątpliwościami zakwalifikowania wydatków poniesionych na remont budynku administracji do kosztów uzyskania przychodów, spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, czy tok rozumowania przedstawiony we wniosku jest prawidłowy.

Naczelnik tut. Urzędu po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz opinii spółki podziela jej stanowisko w powyższej sprawie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

O możliwości zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje zatem spełnienie łącznie dwóch przesłanek, tj. poniesienie wydatków w celu uzyskania przychodów oraz niezakwalifikowanie wydatków do grupy wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w przepisie art. 16 ust. 1 w/w ustawy.

Właściwe zakwalifikowanie wydatków poniesionych na remont czy ulepszenie środków trwałych ma istotne znaczenie z punktu widzenia prawidłowego zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Jeśli wydatki poniesione zostały na remont, wówczas można je bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jeśli natomiast poniesiony wydatek związany jest z ulepszeniem środka trwałego, wtedy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczać odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (odpowiadających aktualnym standardom technicznym).Istotą remontu są zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, niezwiększające jego wartości początkowej. Remont przeprowadzany jest w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru.

Definicję ulepszenia zawiera z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ulepszeniem jest trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie lub nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego lub technicznego lub obniżenie kosztów eksploatacji.

Aby uznać określone wydatki za poniesione na ulepszenie środka trwałego, należy najpierw ustalić, czy prace wykonywane przy danym środku trwałym mogą być zakwalifikowane jako przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja. Jeżeli wykonane roboty obejmują takie elementy, to poniesione wydatki należy zakwalifikować do ulepszenia środka trwałego.

Oceny czy dane prace są remontem czy ulepszeniem środka trwałego winny dokonać wyspecjalizowane służby techniczne na podstawie dokumentacji technicznej. Stwierdza to m. in. wyrok NSA z dnia 03 grudnia 1999r., sygn. akt I SA/Wr 477/98, w którym Sąd stwierdza, że: ?Problematyka rozdziału wykonywanych robót na remontowe i ulepszeniowe dotyczy zagadnienia bardzo skomplikowanego, przekraczającego zakres wiadomości i doświadczenia życiowego osób mających wykształcenie ogólne i nie jest możliwe bez posiadania wiadomości specjalnych. Faktycznego więc rozróżnienia charakteru poszczególnych robót budowlanych, z uwzględnieniem konieczności ewentualnego odróżnienia na podstawie kryteriów rzeczowych rekonstrukcji od remontu, może dokonać jedynie biegły z zakresu budownictwa?.

Różnica między nakładami poniesionymi na remont a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do odtworzenia wartości użytkowej poprzez wymianę i naprawę, natomiast drugie dotyczą budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, które w konsekwencji powodują istotną zmianę cech użytkowych.
Jeżeli wymienia się określone elementy na bardziej nowoczesne od dotychczas używanych, należy to uznać za naturalne i racjonalne, gdyż urządzenia, materiały podlegają postępowi technicznemu.

Reasumując, jeżeli przeprowadzone prace mają charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie pierwotną wartość użytkową budynku, nie zmieniając jego charakteru, to poniesione wydatki należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów jako remont budynku.