POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14a par. 1 i par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005r., Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Celnego w Olsztynie

postanawia

uznać za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Podatnika we wniosku z dnia dd.mm.rrrr.

UZASADNIENIE

Stosownie do postanowień art. 14a Ordynacji podatkowej, pismem z dnia dd.mm.rrrr, doręczonym Naczelnikowi Urzędu Celnego w Olsztynie w dniu dd.mm.rrrr, Podatnik zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej stosowania przepisów prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą XXXXX. Przedmiot działalności Podatnika stanowi m.in. sprzedaż oleju opałowego. Przedmiotem zapytania jest wątpliowść w zakresie prawa i obowiązku sprzedawcy, przyjmującego oświadczenie składane przez indywidualnego nabywcę w momencie zakupu oleju opałowego, do konfrontacji zgodności danych zawartych w tym oświadczeniu z treścią dokumentów potwierdzających tożsamość nabywcy.

W opinii Podatnika, żądanie od odbiorcy oleju opałowego okazania dowodu tożsamości w celu weryfikacji podanych przez niego w oświadczeniu danych osobowych (imię, nazwisko, adres, PESEL), koliduje z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych. Podatnik stwierdza także, że na ochronę danych osobowych powoływali się również odbiorcy oleju opałowego, odmawiając okazania dokumentu tożsamości.

Na podstawie wnikliwej analizy obowiązującego stanu prawnego oraz opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Celnego w Olsztynie prezentuje niniejszym zajęte w przedmiotowej sprawie stanowisko:

Artykuł 14a par.1 i par.3 Ordynacji podatkowej, obliguje naczelnika urzędu celnego do udzielenia na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta, pisemnej inetrpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przedmiotowa interpretacja winna zawierać ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Konstrukcja przytoczonej normy prawnej pozwala zauważyć, iż kompetencje naczelnika urzędu celnego w zakresie dotyczącym formułowania legalnej, obowiązującej powszechnie wykładni prawa ograniczają się wyłącznie do przepisów prawa podatkowego. Powyższa okoliczność przesądza o braku właściwości rzeczowej Naczelnika Urzędu Celnego w Olsztynie do opiniowania jakiegokolwiek stanu faktycznego na gruncie przepisów ustawy o ochronie danych osobowych. W świetle postanowień art. 8, art. 12 pkt 1 i 2 oraz art. 18 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych (t.j. z dnia 17 czerwca 2002r., Dz.U. Nr 101, poz. 926 ze zm.), organem właściwym w sprawach kontroli i rozstrzygania o naruszeniu przepisów o ochronie danych osobowych jest Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych.

Przedstawione uwarunkowania pociągają za sobą konieczność zaakcentowania, iż zawarta w sentencji niniejszego postanowienia interpretacja Wnioskodawcy w przedmiocie uprawnień do legitymowania nabywców oleju opałowego, opiera się wyłącznie na regulacjach z zakresu prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), stawka akcyzy na oleje opałowe przeznaczone na cele opałowe wynosi 233 zł od 1000 litrów gotowego wyrobu, przy czym ust. 1a stanowi, iż m.in. w przypadkach gdy nie spełniają one warunków określonych w odrębnych przepisach, stawka akcyzy wynosi 2000 zł od 1000 litrów gotowego wyrobu. Za tego rodzaju warunek uznać należy niewątpliwie obowiązek określony w par. 4 ust. 1 i 2, wydanego na podsatwie delegacji ustawowej zamieszczonej w art. 65 ust. 2 wskazanej ustawy, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 87, poz. 825 ze zm.). Dla zastosowania ustanowionej tymże rozporządzeniem, obniżonej stawki akcyzy w wysokości 232 zł od 1000 litrów gotowego wyrobu, sprowadza się on do obowiązku uzyskania przez podatnika sprzedającego oleje opałowe osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, oświadczenia stwierdzającego, iż nabywane wyroby są przeznaczone na cele opałowe. Przedmiotowe oświadczenie powinno zawierać co najmniej:

1/ imię i nazwisko nabywcy, PESEL i NIP;

2/ adres zamieszkania nabywcy;

3/ określenie ilości nabywanego oleju opałowego;

4/ określenie ilości posiadanych urzadzeń grzewczych oraz miesjca (adresu), gdzie znajdują się urządzenia, jeżeli jest ono inne niż adres wymieniony w pkt 2;

5/ wskazanie rodzaju i typu urządzeń grzewczych;

6/ datę i miejsce wystawienia oświadczenia oraz podpis składającego oświadczenie.

W kontekście wskazanych przepisów prawa podatkowego faktem oczywistym jest, iż zarówno wymogi obligujące sprzedającego do dochowania należytej staranności, jak też jego żywotny interes, w pełni uzasadniają żądanie wylegitymowania się przez kupującego, dokumentem pozwalającym na potwierdzenie wiarygodności danych zawartych w złożonym przez niego oświadczeniu. zauważyć bowiem można, że w przypadku sprzedaży oleju opałowego na cele opałowe, sprawdzenie autentyczności danych identyfikujących nabywcę stanowi zasadniczy element postępowania mającego na celu zabezpieczenie wykonania zobowiązania podatkowego w wysokości określonej zgodnie z przepisami prawa podatkowego. w takim stanie rzeczy odmowa uwiarygodnienia przez nabywcę oleju opałowego danych zawartych w oświadczeniu uzasadnioną przesłankę do stosowania sposobu postępowania określonego przepisem art. 65 ust 1a ustawy o podatku akcyzowym.

Jakkolwiek, rozstrzyganie o zgodności konkretnych zachowań z normami ustawy o ochronie danych osobowych nie leży w gestii Naczelnika Urzędu Celnego w Olsztynie wskazać należy, że rozpatrując sprawy o stanie faktycznym zbliżonym do przedstawionego przez Wnioskodawcę, w przepisach tejże ustawy sądy administracyjne nie doszukały się unormowań stanowiących przeszkodę w procesie weryfikacji danych nabywców oleju opałowego. Co więcej, wydanym, w tego typu sprawie, wyroku o sygn. S.A./Bd 1907/03 z dnia 28 października 2003r., NSA Ośrodek Zamiejscowy w Bydgoszczy stwierdza, że "przepisy art. 3 ust. 2 i art. 23 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 tej ustawy umożliwały uzyskanie danych przez przedsiębiorcę od nabywców towarów, usprawiedliwione to bowiem było obowiązkami wynikającymi z przepisów prawa podatkowego".

Przedstawiona interpretacja odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, przy uwzglęnieniu aktualnie obowiązującego stanu prawnego.

POUCZENIE

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia. Stosownie do art. 14b par. 1 i par. 2 Ordynacji podatkowej interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w trybie określonym przepisem art. 14b par. 5.

Zgodnie z art. 236 par. 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia. W oparciu o art. 239 tejże ustawy, zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

W przypadku wniesienia zażalenia, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1a oraz Części I pkt 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (t.j. z dnia 19 listopada 2004r. Dz.U. Nr 2532 ze zm.) należy dołączyć opłatę skarbową w znakach opłaty skarbowej w wysokości 5,00 zł od zażalenia i po 0,50 zł za każdy załacznik.