POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione w piśmie z dnia 06 lutego 2006 r. w sprawie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia usług licencji i usług wynikających z umowy franszyzy, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 23 maja 2006 r. nr ( złożonym w tut. Urzędzie w dniu 24 maja 2006 r.) Jednostka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła umowę, której przedmiotem jest franszyza oraz licencje z kontrahentem posiadającym siedzibę na terytorium Austrii, w której Spółka występuje jako franczyzobiorca. Na podstawie ww. umowy kontrahent obciąża Spółkę w okresach kwartalnych fakturami VAT z tytułu jej wykonania. W miesiącu marcu 2006 r. Spółka, na podstawie odpowiedniej faktury uiściła na rzecz kontrahenta zapłatę za świadczone usługi, oraz dokonała rozliczenia "VAT wewnątrzunijnego", przy czym nie dokonano podziału na poszczególne elementy umowy (franszyza i licencja).

Spółka zadała pytanie czy postąpiła prawidłowo.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanowiska w sprawie, oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają jedynie usługi świadczone na terytorium kraju.

Zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 jest, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Zgodnie natomiast z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zgodnie natomiast z art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy przepis ust. 3 stosuje się do sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż w opinii tut. organu podatkowego umowa franszyzy należy do umów, których przedmiotem są określone prawa i obowiązki dotyczące m.in. znaków towarowych, know - how, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemów postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także możliwości korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej.

Z przedmiotowych zapisów wynika, iż miejscem świadczenia (opodatkowania) usług udzielania licencji, jak również usług wynikających z umowy franszyzy jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada swoją siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności. W przypadku Spółki tym miejscem jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe powoduje, iż usługi wskazane przez Spółkę winny być opodatkowane na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych m.in. w art. 27 ust. 3, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów. Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy w przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju. Z powyższego wynika, iż podatnikiem podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia usług określonych w art. 27 ust. 3 ustawy, w przypadku, gdy usługi te są świadczone przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest nabywca tych usług.

Zatem podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przedmiotowych usług jest Spółka.

Ponieważ zarówno stawka podatku (art. 41 ust. 1 ustawy) jak i moment powstania obowiązku podatkowego (art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy) w przypadku umowy licencyjnej i franszyzy są takie same bez znaczenia pozostaje fakt ewentualnego rozgraniczenia na wystawionej fakturze wewnętrznej podatku odrębnie na podatek z tytułu umowy licencyjnej i umowy franszyzy.

Mając na uwadze zaistniałe okoliczności postanowiono jak na wstępie.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.

Ponadto informuje się, iż zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany, uchylenia przez organ odwoławczy lub zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.