POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione w piśmie z dnia 05 maja 2006 r. w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczące obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego związanego z nieodpłatnym wydaniem towarów, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 05 maja 2006 r. ( data wpływu do tut. Urzędu 8 maja 2006 r.) Jednostka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalności gospodarczą w zakresie produkcji folii oraz wykonywania nadruków na papierach dekoracyjnych. W związku z prowadzonym przedsiębiorstwem Spółka zakupuje różnego rodzaju towary o charakterze promocyjno - reklamowym takie jak wizytowniki i portfele z logo Spółki. Towary te nie spełniają definicji małych prezentów w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"), które wręczane są podmiotom zewnętrznym tj. kontrahentom, dostawcom, potencjalnym klientom i innym. Wydając przedmiotowe towary Spółka dokumentuje te czynności fakturą VAT wewnętrzną.

Spółka zadała pytanie, czy przysługuje Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów będących przedmiotem ww. czynności w przypadku, gdy wydatki na nabycie tych towarów nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz 654 ze zm.) w związku z przekroczeniem limitu wydatków na reklamę niepubliczną.

W opinii Podatnika Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego związanego z ww. czynnościami niezależnie od możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanowiska w sprawie, oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż:

Jedną z generalnych zasad funkcjonowania podatku od towarów i usług, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy, jest jego potrącalność i neutralność dla przedsiębiorcy. Zgodnie z ww. przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem nie mającym zastosowania w niniejszej sprawie. W przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie powyższy przepis, bowiem ustawodawca nie przewidział odstępstwa od ww. reguły w opisanym przez Podatnika stanie faktycznym. Wprawdzie zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, jednakże zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zatem w związku z faktem, iż towary te nie spełniają definicji tzw. małych prezentów i Spółka opodatkowuje wydanie przedmiotowych towarów, ograniczenie co do odliczenia podatku związanego z wydatkami nie uznanymi za koszty uzyskania przychodów nie znajdzie zastosowania z uwagi na brzmienie powołanego art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy. W tej części stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Tut. organ nie podziela natomiast stanowiska Spółki co do interpretacji przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, w którym użyto tryb warunkowy "nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu". W ocenie tut. organu zmiana zapisu z "nie mogą być" zawartego w ustawie o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym obowiązującej do 30 kwietnia 2004r. na "nie mogłyby" w ustawie o podatku od towarów i usług obowiązującej po 1 maja 2004r. miała charakter doprecyzowujący w celu objęcia jednoznacznie tym przepisem również podatników nie rozpoznających kosztów uzyskania przychodów, np. rozliczających się w formie karty podatkowej.

Z uwagi na argumenty podniesione przez Spółkę we wniosku w tej części stwierdzono, iż stanowisko Spółki nie zasługuje na aprobatę

Mając na uwadze zaistniałe okoliczności postanowiono jak na wstępie.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.

Ponadto informuje się, iż zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany, uchylenia przez organ odwoławczy lub zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.