P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 oraz art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 z póżn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.03.2006 r. (data wpływu 21.03.2006 r.) w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga postanowił:

uznać, za prawidłowe stanowisko Pana.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 24.03.2006 r. r. (data wpływu 28.03.2006 r.) wystąpił Pan w trybie art. 14 a ustawy Ordynacja podatkowa o zajęcie stanowiska: czy można amortyzować samochód nie stosując się do ograniczenia równowartości 20.000 EURO tak jak przy samochodach osobowych, jeśli:

- samochód zarejestrowany jest jako osobowy,

- w świadectwie homologacji nie ma podanej ładowności, tylko takie dane jak masa całkowita -2635 kg i masa własna 2075 kg, które świadczą, że ładowność samochodu wynosi 560 kg.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz dołączonych do wniosku załączników: faktury zakupu VAT, dowodu rejestracyjnego i wyciągu ze świadectwa homologacji, wynika, iż w dniu 20.01.2006 r. nabył Pan za kwotę 137,000 zł. samochód marki CHRYSLER GRAND VOYAGER SE 2,8 CRD, który został zarejestrowany jako osobowy. W świadectwie homologacji oraz w dowodzie rejestracyjnym nie ma podanej ładowności samochodu.

Zdaniem Pana, samochód ten można amortyzować nie stosując się do ograniczenia równowartości 20.000 EURO, tak jak przy samochodach osobowych, ponieważ z danych zawartych w świadectwie homologacji takich jak masa całkowita 2635 kg i masa własna 2075 kg wynika, że ładowność samochodu wynosi 560 kg.

Działając na podstawie art. 14 a, wymienionej na wstępie ustawy Ordynacja podatkowa Organ podatkowy informuje:

W myśl art. 26 a ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, maszyny i środki transportu o przewidzianym okresie użytkowania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz odebrane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23 a pkt 1, zwane środkami trwałymi.Na podstawie art. 22 f ust. 3. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h - 22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m, albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Definicja zawarta w art. 23 ust. 3 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że samochód osobowy to każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

Oznacza to, że samochód inny niż osobowy to taki samochód, który spełnia łącznie dwa warunki: posiada świadectwo homologacji producenta lub importera oraz, którego dopuszczalna ładowność przekracza 500 kg.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane pojęcie ładowności, dlatego tez należy posiłkować się definicją zawartą w art. 2 pkt 56 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym ( tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 58, poz 515), gdzie "dopuszczalna ładowność" zdefiniowana została jako największa masa ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd, która jednocześnie stanowi różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu.

Posiłkując się powyższą regulacją w odniesieniu do dołączonego do wniosku wyciągu ze świadectwa homologacji, dotyczącego samochodu marki CHRYSLER GRAND VOYAGER SE 2,8 CRD, w którym określona została masa całkowita 2.635 kg i masa własna 2.075 kg pojazdu, należy stwierdzić, iż wyliczona przez Pana dopuszczalna ładowność 560 kg wynika z różnicy pomiędzy masą całkowitą i masą własną pojazdu i jest zgodna z definicją zawartą w ustawie Prawo o ruchu drogowym.

Reasumując samochód zakupiony przez Pana posiada świadectwo homologacji, a jednocześnie jego dopuszczalna ładowność przekracza 500 kg, co daje podstawę do uznania, że nie jest to samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Tak więc przedstawione przez Pana stanowisko w przedmiotowej sprawie jest zgodne ze stanowiskiem Organu podatkowego.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli podatkowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia - zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa.