Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16.05.2006r. stwierdza, iż do długów spadkowych zalicza się poniesione i udokumentowane przez spadkobiercę koszty pogrzebu spadkodawcy w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjętym w danym środowisku.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 16.05.2006 r. zwróciła się Pani z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny: W listopadzie 2005 roku zmarła Pani babcia, która zostawiła Pani w spadku mieszkanie. Odbyła się sprawa spadkowa, przyjęła Pani spadek i oczekuje na uprawomocnienie się wyroku. W formularzu „Zeznanie podatkowe o nabyciu majątku” w dziale III - Długi i ciężary, chce Pani wpisać koszty, jakie poniosła Pani w związku z pochowaniem babci w obrządku rzymskokatolickim (koszt mszy pogrzebowej- 570 zł, koszt zakupu miejsca na cmentarzu- 600 zł, koszt zezwolenia za wjazd kamieniarza na teren cmentarza- 500 zł). Księża nie wystawiają rachunków, jedynie pisemne zaświadczenie z dwoma pieczątkami i swoim podpisem. Ponadto, użyte jest w nich sformułowanie „wpłaciłam na potrzeby cmentarza / parafii”.

W związku z powyższym zwraca się Pani z następującym pytaniem: czy może do długów i ciężarów doliczyć wyżej wymienione kwoty, które będą poświadczone kartką od księdza, iż wpłaciła Pani daną sumę „na potrzeby cmentarza”, czy potrzebny jest rachunek imienny z konkretnym zapisem usługi wykonanej przez ....(np. „za wykupienie miejsca na cmentarzu”, „za odprawienie mszy św. na pogrzebie śp. ...”, „za pozwolenie na postawienie pomnika dla śp. ...”...

Sformułowała też Pani własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż wszystkie wyżej wymienione opłaty należą do kosztów pogrzebu spadkodawcy i urząd powinien zaakceptować poświadczenie Srony w tej sprawie oraz zaświadczenia wydane przez księży w tym temacie.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (tekst jednolity z 2004r. - Dz. U. nr 142, poz. 1514 ze zm.), podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl ustępu 3 tego artykułu, do długów i ciężarów zalicza się również koszty ostatniej choroby spadkodawcy, jeżeli nie zostały pokryte za jego życia i z jego majątku, koszty pogrzebu spadkodawcy, łącznie z nagrobkiem, w takim zakresie, w jakim koszty te odpowiadają zwyczajom przyjętym w danym środowisku, koszty postępowania spadkowego, wynagrodzenie wykonawcy testamentu, obowiązki wykonania zapisów oraz poleceń zamieszczonych w testamencie, wypłaty z tytułu zachowku oraz inne obowiązki wynikające z przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących spadków.

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 maja 2001 r. w sprawie obowiązku składania zeznań podatkowych przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. nr 40, poz. 462 ze zm.), podatnicy podatku od spadków i darowizn są zobowiązani do składania zeznań podatkowych o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem spadku.

W myśl ust. 3 tego paragrafu do zeznania należy dołączyć dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania potwierdzające istnienie długów i ciężarów, obciążających nabyte rzeczy i prawa majątkowe, a przy nabyciu w drodze zasiedzenia poniesienie nakładów na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia „dokument”, należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą „dokument to dowód, świadectwo prawdziwości jakiegoś faktu, akt spisany w celu stwierdzenia jakiejś okoliczności, np. nadania czegoś, zawarcia umowy o coś” (Słownik języka polskiego PWN).

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Panią w pismie wynika, że w związku nabyciem w drodze spadkobrania mieszkania po zmarłej babci poniosła Pani koszty związane z jej pogrzebem. Wydatki te zostały udokumentowane zaświadczeniem wydanym przez księdza parafii na terenie której miały miejsce czynności związane z pogrzebem Pani babci.

W zaistniałym stanie faktycznym i prawnym należy uznać, że zaświadczenie wydane przez księdza należy uznać za dokument, o którym mowa w cytowanym powyżej rozporządzeniu, a kwoty w nich zawarte można zaliczyć do długów i ciężarów spadku.