POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.03.2006 r. (data wpływu 13.03.2006 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w części dotyczącej pytania nr 2 w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.03.2006 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupów towarów od innych Spółek mających siedzibę poza Polską.

W ramach transakcji towary sprowadzane są do kraju z innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W związku z powyższym Spółka wykazuje w swoich rozliczeniach podatek VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl odpowiednich uzgodnień z kontrahentami, dostawy realizowane przez kontrahentów na rzecz Spółki dokonywane są na warunkach Ex Works, tj. cena towaru nie uwzględnia m.in. kosztu transportu towarów (sprzedający jest zobowiązany do pozostawienia towaru kupującemu do dyspozycji na swoim terenie).

Biorąc pod uwagę powyższe podmiotem, na którym w ramach dokonywanej transakcji, ciąży obowiązek przewiezienia towarów jest Spółka. W tym celu Spółka nabywa odpowiednie usługi transportowe.

Ze względów biznesowych, usługi te zakupowane są od przewoźników przez kontrahenta będącego uprzednio dostawcą towarów, a następnie refakturowane na Spółkę.

W konsekwencji kontrahent wystawia na rzecz Spółki faktury z tytułu wykonanych usług odrębnie w odniesieniu do każdego miesiąca, w którym wykonywano usługi transportowe (miesięczna faktura dotyczy zwykle usług transportowych wykonywanych w danym miesiącu oraz w ostatnich dniach miesiąca poprzedniego). Faktura otrzymywana przez Spółkę nie zawiera szczegółowej specyfikacji pozwalającej na przyporządkowanie świadczonych usług transportowych do uprzednio dokonanych dostaw towarów.

Dla celów dokonania powyższej transakcji Spółka podała świadczącemu usługę transportową polski numer identyfikacji podatkowej dla celów dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych (z przedrostkiem PL).

Pytanie Podatnika:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka wnosi o potwierdzenie, iż obowiązek podatkowy z tytułu importu powyższych usług powstanie zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a w związku z ust. 19 ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usługi. W analizowanej sytuacji, za datę wykonania usługi należy uznać ostatni dzień uzgodnionego przez strony okresu rozliczeniowego (miesiąca).

Stanowisko Podatnika:

Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna. W przypadku, gdy nabywca tak zdefiniowanej "wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów" podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Biorąc pod uwagę powyższe, nabycia usługi transportowej w ramach której towary są (i) przemieszczane do Polski z innego państwa Unii Europejskiej oraz (ii) Spółka jako nabywca usługi transportowej podała dla celów tej transakcji polski numer identyfikacji podatkowej - usługa będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce.

W konsekwencji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, Spółka jako nabywca usługi powinna wykazać podatek VAT z tytułu importu usług. Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje w momencie dokonania całości lub części zapłaty, jednakże nie później niż 30 dnia od daty wykonania usług.

Biorąc pod uwagę uzgodniony przez Strony sposób rozliczeń, nie odnoszący się do transportu przez usługodawcę poszczególnych dostaw, a ustalony w oparciu o miesięczny okres rozliczeniowy, należy przyjąć, iż usługa wykonana jest w sposób ciągły. Stąd, ostatni dzień każdego umownego okresu rozliczeniowego, który obejmuje dana faktura wystawiona przez kontrahenta, należy uznać za datę wykonania usługi za dany miesiąc. W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, iż podatek VAT z tytułu przedmiotowych usług wewnątrzwspólnotowego transportu towarów powinien być rozliczany na zasadzie importu usług.

Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT, w związku z ust. 13 pkt 2 lit a tego artykułu, tj. w momencie dokonania całości lub części zapłaty, nie później niż 30 dnia od dnia zakończenia okresu rozliczeniowego przyjętego przez Strony dla wykonania powyższej usługi transportowej.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 19 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przepisy art. 19 ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Spółka w przedmiotowej sprawie nabywa wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów. Obowiązek podatkowy w przypadku wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, stosownie do przepisu art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy, powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Spółka w przedmiotowym wniosku stwierdza, iż biorąc pod uwagę uzgodniony przez Strony sposób rozliczeń, nie odnoszący się do transportu przez usługodawcę poszczególnych dostaw, a ustalony w oparciu o miesięczny okres rozliczeniowy, należy przyjąć, iż usługa wykonywana jest w sposób ciągły. Stąd, ostatni dzień każdego umownego okresu rozliczeniowego, który obejmuje dana faktura wystawiona przez kontrahenta, należy uznać za datę wykonania usługi za dany miesiąc.

W przepisie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca w przypadku wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów powiązał moment powstania obowiązku podatkowego, z otrzymaniem całości lub części zapłaty i datą wykonania usługi, tj. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami. Nie można podzielić stanowiska Spółki, iż w przedmiotowej sprawie usługa wykonywana jest w sposób ciągły. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia usług ciągłych.

Należy jednak przyjąć, iż cechą charakterystyczną usługi ciągłej, czy też mającej ciągły charakter, jest taki sposób jej wykonania, gdzie trudne lub niemożliwe jest wydzielenie rozpoczęcia i zakończenia wykonywania świadczenia. Bezsprzecznie do podstawowych usług ciągłych należy zaliczyć, np: usługi najmu, dzierżawy, leasingu lub usługi o podobnym charakterze, usługi ochrony osób oraz usługi ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usługi w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, usługi stałej obsługi prawnej i biurowej, usługi telekomunikacyjne oraz wynikające z dostaw energii elektrycznej, czy też cieplnej oraz gazu przewodowego.

Ustawodawca dla usług ciągłych określił odrębny moment powstania obowiązku podatkowego (np. art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy, tj. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej).

Natomiast usługę transportową, poprzez określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, ustawodawca wyraźnie zaklasyfikował jako usługę o charakterze jednorazowym, w przypadku której można określić moment wykonania usługi.

W przedmiotowej sprawie w przyjętym przez strony okresie rozliczeniowym możliwe jest wyodrębnienie wykonania każdej usługi transportowej. Mimo, że na daną usługę składa się kilka czynności faktycznych, to wykonanie usługi transportowej wymaga w zasadzie jednorazowego zachowania się świadczeniodawcy i jest ściśle powiązana z konkretną dostawą dokumentowaną fakturą i dowodem Pz (przyjęcie do magazynu).

W przypadku usługi transportowej, transport odbywa sie na konkretnej trasie, a usługa jest wykonana (zakończona) z chwilą dostarczenia towaru.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w opisanym przypadku obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, stosownie do przepisu art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy, powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi transportu. Na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest nieprawidłowe.

Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.

POUCZENIE

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.