P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu Pana wniosku z 15 marca 2006r. dotyczącego interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych , w indywidualnej sprawie dotyczącej uwzględnienia w remanencie likwidacyjnym firmy wartości towarów zabezpieczonych przez komornika stwierdza, iż Pana stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N IE

W myśl art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Pismem z dnia 15 marca 2006r., uzupełnionym w dniu 14 kwietnia 2006r. wystąpił Pan o interpretację przepisów podatkowych.

Wypełniając dyspozycje art. 14a § 2 powołanej ustawy w przedmiotowym wniosku przedstawił Pan stan faktyczny sprawy oraz własne stanowisko w sprawie. Wskazał, iż w 2006 roku likwiduje prowadzoną działalność gospodarczą w zakresie handlu – pośrednictwo w sprzedaży. Pytanie Pana dotyczy obowiązku zapłaty podatku dochodowego oraz Vat w związku z likwidacją działalności od towarów przejętych przez komornika, które nie były Pana własnością, gdyż jak Pan twierdzi był jedynie pośrednikiem w ich sprzedaży.

Pana zdaniem w sytuacji, gdy towar staje się Pana własnością dopiero w chwili sprzedaży, ponadto uwzględniając okoliczność jego zajęcia przez komornika należy stwierdzić, że jego wartość nie powinna być uwzględniana w remanencie likwidacyjnym firmy. Ustosunkowując się do wniesionego zapytania Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, co następuje:

Kwestię przeprowadzenia remanentu regulują szczegółowo przepisy § 27-29 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej, księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475).W myśl tychże przepisów podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, braków i odpadów, wyrobów gotowych, zwanego "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Szczególne zasady ustalania dochodu określa art. 24 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).W myśl tego przepisu w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że remanentem sporządzonym według cen zakupu obejmuje się między innymi towary handlowe.W zapytaniu wskazał Pan, iż był jedynie pośrednikiem w sprzedaży towarów handlowych, gdyż do dnia sprzedaży nie stanowiły one Pana własności. Okoliczność ta świadczyłaby o prowadzeniu działalności w zakresie sprzedaży komisowej.

Jednakże z informacji będących w posiadaniu tut. organu wynika, że nie prowadził Pan działalności w zakresie sprzedaży komisowej, lecz sprzedaż detaliczną artykułów nieżywnościowych. Powyższe wskazywałoby ,że towary handlowe zajęte przez komornika nie były Pana własnością, nie z uwagi na charakter prowadzonej działalności gospodarczej ( komis ) lecz w związku z niedokonaniem za nie zapłaty. O prowadzeniu takiej działalności świadczy również Pana wyjaśnienie zawarte w piśmie z dnia 7 kwietnia 2006r. skierowanym do tut. organu. W piśmie tym wskazał Pan, iż „ posiada faktury Vat na towar zabrany przez komornika, jak również dokonał odliczenia podatku naliczonego z tyt. nabycia tych towarów”

Z powołanego powyżej stanu faktycznego sprawy wynika, że prowadzi pan działalność gospodarczą w zakresie handlu, zatem wartość towarów ( również tych zajętych przez komornika )należy wykazać w remanencie likwidacyjnym firmy. Okoliczność ich zajęcia przez komornika pozostaje bez znaczenia dla ustalenia wartości remanentu i należnego z tego tytułu podatku.Stąd Pana stanowisko zawarte w zapytaniu należy uznać za błędne.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w zapytaniu i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Pana, wiąże ona natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podjęte w przedmiotowej sprawie postanowienie – stosownie do przepisu art. 14a § 4, w związku z art. 236 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu.W myśl art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie.