Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

• art. 14 b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.);

w związku z rażącym naruszeniem prawa, zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak PZ/415-73/05 z dnia 13 września 2005r. zawierające interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości odliczenia 100 % podatku naliczonego w przypadku zakupu wewnątrzwspólnotowej usługi wynajmu samochodu osobowego.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 13 czerwca 2005r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usługi wynajmu samochodu osobowego od kontrahenta z Niemiec.

Wnioskodawca opisując w ww. piśmie stan faktyczny poinformował, że w celu wykonywania czynności opodatkowanych wynajmuje od kontrahenta z państwa unijnego (Niemcy) samochód osobowy. Firma z Niemiec, która w zakresie swojej działalności nie posiada wynajmu samochodów, co miesiąc wystawia fakturę dokumentującą niniejszą transakcję. Wnioskodawca na podstawie takiej faktury wystawia fakturę wewnętrzną na wartość równą sumie z faktury niemieckiej oraz dokonuje obliczenia podatku należnego i naliczonego ( w tym przypadku równy podatkowi należnemu).

W ocenie Podatnika na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje mu odliczenie podatku naliczonego w całości.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku postanowieniem znak PZ/415-73/05 z dnia 13 września 2005r. słusznie uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, jednakże zawarł w niniejszym rozstrzygnięciu również błędną ocenę prawną stanu faktycznego.

W ocenie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku bowiem,  usługa polegająca na wynajmie samochodu osobowego od kontrahenta z Niemiec stanowi dla Wnioskodawcy import usług, jednakże z tego tytułu nie przysługuje Podatnikowi do odliczenia 100 % podatku naliczonego. Powyższe byłoby bowiem sprzeczne z przepisami art. 86 ust. 7 i art. 154 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 7 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756), które zdaniem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku mają zastosowanie do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdza co następuje.

Według ogólnej zawartej art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, stanowiącym odstępstwo od powyższej zasady,  w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla których dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Powyższa regulacja odnosi się m. in. do usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy, czyli do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Tenże przepis nie ma więc zastosowania, gdy przedmiotem najmu/dzierżawy są środki transportu. Zatem w tym przypadku miejsce świadczenia (opodatkowania) określić należy zgodnie z ogólna zasadą wyrażoną w wyżej cytowanym art. 27 ust. 1 ustawy.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że usługi nabywane przez Podatnika polegające na najmie samochodu osobowego od kontrahenta z Niemiec podlegają opodatkowaniu na terytorium Niemiec.

Mając na uwadze powyższe regulacje oraz przedstawiony stan faktyczny zakup usługi najmu samochodu nie może stanowić importu usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez "import usług" rozumie się świadczenia usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, ponieważ miejscem świadczenia tychże usług nie jest terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Konsekwentnie, w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania wskazane przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku przepisy dotyczące prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług najmu środka transportu (w szczególności art. 86 ust. 7 i art. 154 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 7 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw), ponieważ w niniejszej transakcji nie powstanie na terytorium Polski obowiązek podatkowy w zakresie podatku należnego od towarów i usług i co się z tym wiąże nie wystąpi także podatek naliczony.

W świetle powyższego, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku, rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowym postanowieniu jest rażąco sprzeczne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Takie działanie obliguje organ II instancji do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 2 w/w ustawy interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W myśl art. 14b § 5 pkt 2 cyt. ustawy organ odwoławczy z urzędu w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.