POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 16.02.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 17.02.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości skorygowania faktury wystawionej w trybie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VATiA

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik dzierżawi od innego podmiotu (Wydzierżawiającego) nieruchomość. W czasie trwania umowy dzierżawy Podatnik poniósł nakłady na dzierżawioną nieruchomość, konieczne dla prowadzonej działalności gospodarczej.

W październiku 2003r. Podatnik zawarł z Wydzierżawiającym umowę dotyczącą rozliczenia nakładów poniesionych na dzierżawionej nieruchomości. W zawartej umowie strony ustaliły, że Podatnik przenosi odpłatnie na rzecz Wydzierżawiającego prawo własności poniesionych nakładów, a Wydzierżawiający prawo to nabywa. W umowie strony określiły cenę netto i cenę brutto powyższego prawa - strony uznały, że czynność przeniesienia własności nakładów jest opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 22%.

W związku z tym Podatnik wystawił w dniu 07.11.2003r. fakturę VAT z tytułu przedmiotowej transakcji, zaś Wydzierżawiający pomniejszył podatek należny o podatek naliczony wynikający z tej faktury w okresie, w którym fakturę otrzymał.

Jednakże, z uwagi na fakt, iż czynność przeniesienia własności nakładów poniesionych na dzierżawioną nieruchomość nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle ustawy o VATiA (stanowisko to potwierdzone zostało również w decyzjach organu pierwszej instancji oraz organu odwoławczego, wydanych w przedmiotowej sprawie dla Wydzierżawiającego), to faktura ta została wystawiona w trybie art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy Spółka postąpiła prawidłowo wystawiając w okresie bieżącym fakturę korygującą do faktury, która została wcześniej wystawiona w trybie art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. oraz rozliczając przedmiotową fakturę korygującą w okresie, w którym odbiorca faktury potwierdził jej otrzymanie.

Podatnik uznał, iż ma prawo wystawić fakturę korygującą, w której skorygowana została wysokość podatku VAT do kwoty 0,00 zł.

Podatnik, zgodnie z obowiązującymi przepisami, wykazał przedmiotową fakturę w deklaracji za okres, w którym Wydzierżawiający potwierdził jej otrzymanie - spowodowało to obniżenie kwoty podatku należnego VAT za dany miesiąc o skorygowaną kwotę.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Podatnik podnosi, iż fakt uznania przedmiotowej faktury za fakturę wystawioną w trybie art. 33 ustawy o VATiA nie ma wpływu na prawo Podatnika (wystawcy faktury) do wystawienia w bieżącym okresie faktury korygującej, w której stawka podatku VAT oraz kwota tego podatku (0,00 zł) zostaną określone prawidłowo (czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w chwili jej dokonania).

Przepis art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. ani żaden inny przepis prawa nie zawierają żadnych zapisów wykluczających prawo podatnika do wystawienia faktur korygujących i obniżenia przez sprzedawcę kwot podatku należnego.

Z przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących nie wynika istnienie zakazu wystawiania tych faktur w przypadku, gdy dotyczą one faktur wystawionych w trybie art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. Z żadnego przepisu nie wynika zakaz wystawienia faktury korygującej w przypadku, gdy skutkiem tej czynności będzie zmniejszenie podatku należnego VAT u wystawcy takiej faktury.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik wystawił w dniu 07.11.2003r. fakturę VAT z tytułu przeniesienia na Wydzierżawiającego własności nakładów poniesionych przez Podatnika na dzierżawioną nieruchomość, opodatkowując tę czynność podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o VATiA w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona od podatku.

Z uwagi na fakt, iż czynność przeniesienia własności nakładów poniesionych na dzierżawioną nieruchomość nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (co potwierdzone zostało również w decyzjach organu pierwszej instancji oraz organu odwoławczego, wydanych w przedmiotowej sprawie dla Wydzierżawiającego), to uznano, iż faktura ta została wystawiona w trybie art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r.

Wobec powyższego Podatnik wystawił w bieżącym okresie fakturę korygującą do faktury, która została wcześniej wystawiona w trybie art. 33 ustawy o VATiA oraz rozliczył przedmiotową fakturę korygującą w okresie, w którym odbiorca faktury potwierdził jej otrzymanie.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 11, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT - obowiązującej w momencie wystawienia przez Podatnika przedmiotowej faktury korygującej - Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798) - zwanego dalej rozporządzeniem, w którym określono szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz faktur korygujących.

Zgodnie z § 16 cyt. rozporządzenia faktury korygujące wystawia się w przypadku:

• gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT (§ 16 ust. 1),
• zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT (§ 16 ust. 3 pkt 1),
• zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (§ 16 ust. 3 pkt 2).

Tut. Organ nadmienia, iż w zaistniałym stanie faktycznym nie wystąpiła żadna z wymienionych wyżej okoliczności.

Ponadto tut. Organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z treścią § 17 ust. 1 rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zdaniem tut. Organu - ani przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993r., ustawy z dnia 11 marca 2004r. ani przepisy wykonawcze do w/wym. ustaw, nie ograniczają prawa podatnika do skorygowania przedmiotowej faktury wystawionej w trybie art. 33 ust. 1 ustawy o VATiA.

Ponadto zdaniem Podatnika, przedmiotową fakturę korygującą należy rozliczyć w okresie, w którym odbiorca faktury potwierdził jej otrzymanie.

Zgodnie z § 16 ust. 4 - w związku z § 17 ust. 6 - rozporządzenia, sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy o VAT - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 tej ustawy.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym, Podatnik ma prawo do skorygowania wystawionej faktury VAT i rozliczenia tej korekty w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym Podatnik otrzymał potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez odbiorcę.