POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23 listopada 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zwrotu podatku VAT

Stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

UZASADNIENIE

Stan faktyczny: Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że z dniem 3 sierpnia 2005 r. podatnik zakończył działalność, a w miesiącu październiku 2004 r. w deklaracji VAT-7 wykazał ostatnią sprzedaż. Od miesiąca listopada 2004 r. do miesiąca sierpnia 2005 r. podatnik nie dokonywał sprzedaży, ale płacił wszystkie faktury kosztowe związane z eksploatacją sklepu (czynsz, prąd). Z miesiąca na miesiąc kwota zapłaconego podatku VAT wzrastała (przy jednoczesnym braku obrotu). Ostatnia złożona deklaracja VAT-7 złożona za miesiąc sierpień 2005 r. wykazała nadpłatę podatku VAT w wysokości 1.557 zł. Wnioskodawca wystąpił do urzędu skarbowego o zwrot nadpłaconego podatku. Podatnik uzyskał informację iż zwrot podatku, w jego sytuacji nie przysługuje a podstawą odmowy jest art. 87 pkt 1, 2, 3 ustawy o VAT oraz, że powinien złożyć korektę deklaracji VAT 7 za miesiąc sierpień 2005. Zdaniem wnioskodawcy spełnia on warunek z art. 87; podatek naliczony jest wyższy od podatku należnego a przepis w tym punkcie nic nie mówi o obrocie. Wnioskodawca prosi o interpretację powyższego przepisu w kwestii, czy należy mu się zwrot.

Ocena prawna stanu faktycznego

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 w/w ustawy , kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a) z tytułu nabycia towarów i usług,
b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

2. w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 87 ust. 1 w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z zapisem ust. 2 cyt. artykułu z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Jedyne ograniczenie prawa do żądania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy wynika z art. 86 ust. 19 w/w ustawy zgodnie z którym jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10, 11, 12, 16 lub 18, podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w okresie od listopada 2004 r. do sierpnia 2005 r. podatnik nie dokonywał sprzedaży. Zatem w przedmiotowym okresie rozliczeniowym nie wystąpiły czynności podlegające opodatkowaniu, powodujące naliczenie podatku należnego. W dniu 20 września 2005 r. wnioskodawca złożył deklarację VAT-7 za miesiąc sierpień 2005 r. w której wykazał kwotę do zwrotu w wysokości 1.557,00 zł (jeden tysiąc pięćset pięćdziesiąt siedem złotych). Z dokumentów będących w posiadaniu tutejszego organu wynika, iż podatnik wykazał sprzedaż po raz ostatni w rozliczeniu za miesiąc październik 2004 r.. Natomiast podatek naliczony rozliczony w deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2005 r. wynika z zakupów dokonanych w okresie od listopada 2004 r. do sierpnia 2005 r.

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnikowi, u którego wartość podatku naliczonego jest większa od podatku należnego przysługuje prawo zwrotu nadwyżki na rachunek bankowy. Wyjątkiem jest sytuacja kiedy podatnik w okresie rozliczeniowym nie wykonywał czynności opodatkowanych. Wówczas kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy bez możliwości wykazania kwoty do zwrotu na rachunek bankowy.

Mając na uwadze przepis art. 86 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług oraz stan faktyczny należy stwierdzić, że podatnik nie nabył prawa do ubiegania się o zwrot na rachunek bankowy różnicy podatku stanowiącej nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym.