Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie obrotu energią elektryczną, w tym energią elektryczną pochodzącą ze źródeł odnawialnych (dalej zwanymi: ŹO), oraz jej sprzedażą do odbiorców końcowych. Z dniem 1 października 2005r., nastąpiła zmiana przepisów Prawa energetycznego w zakresie obrotu energią elektryczną ze źródeł odnawialnych. W efekcie tej zmiany świadectwa pochodzenia, stanowiące dotychczas jedynie dokument potwierdzający pochodzenie energii z ŹO, stały się towarem giełdowym w rozumieniu przepisów ustawy o giełdach towarowych. Zgodnie z art. 9e ust. 3 Prawa energetycznego w brzmieniu obowiązującym od 01 października 2005r., Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej zwanym: URE) wydaje podmiotom produkującym energię z ŹO świadectwa pochodzenia, które następnie są zapisywane w rejestrze prowadzonym przez TGE. Prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia powstają wraz z zapisem na koncie ewidencyjnym w rejestrze. Prawo energetyczne nie przewiduje odpłatności za wydanie przedmiotowych świadectw przez Prezesa URE, a jedynie wpis oraz wszelkie zmiany w rejetrze świadectw podlegają opłacie o charakterze administracyjnym za prowadzenie rejetru. Na podstawie art. 9a Prawa energetycznego, przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się m.in. obrotem energią elektryczną i sprzedające ją odbiorcom końcowym, są zobowiązane do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia Prezesowi URE. W przypadku umorzenia świadectwa, wygasają prawa majątkowe z niego wynikające. Spółka posiada świadectwa pochodzenia z konwersji oraz nabyte po 1 października 2005r.

Zdaniem Spółki sprzedaż świadectw pochodzenia energii stanowi usługę w rozumieniu ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według satwki 22%. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonania przedmiotowych czynności powstaje w miesiącu otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonym w umowie lub fakturze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 w/w ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 w/w ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 8 ust.1 w/w ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług polegajacych m.in. na sprzedaży praw, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w świetle cytowanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia energii spełnia przesłanki określone w wyżej cytowanym art. 8 ust. 1 pkt. 1, pozwalające na zidentyfikowanie przedmiotowej czynności jako odpłatnego świadczenia usług, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto należy stwierdzić, iż obrót prawami majątkowymi nie został wymieniony w katalogu usług objętych zwolnieniem lub korzystajacych z preferencyjnej stawki. W związku z powyższym świadczenie w/w usług będzie podlegało opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki, tj: 22%. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży przedmiotowych świadectw powstanie zgodnie z cytowanym wyżej przepisem art. 19 ust. 13 pkt 9 tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.