POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn.zm) po rozpatrzeniu wniosku bez znaku z dnia 15.09.2005r. (data wpływu 21.09.2005r.) uzupełnionego w dniu 30.09.2005r, 04 i 18.11.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie miejsca opodatkowania importu usług transportowych wliczonych do podstawy opodatkowania importowanych towarów

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

UZASADNIENIE

Podatnik świadczy usługi agencji celnej i spedycyjnej w ramach których zleca wykonanie usług związanych z transportem towarów na zewnątrz. Podatnik otrzymał od kontrahenta polskiego zlecenie na transport towarów z Chin do Polski. Następnie zlecił ich wykonanie kontrahentom z krajów Unii Europejskiej. Transport towarów odbywa się w dwóch etapach z Chin do Niemiec i z Niemiec do Polski, każdy etap jest obsługiwany przez innego przewoźnika z kraju unijnego. Faktura wystawiona za etap Niemcy-Polska zawiera NIP- y unijne, ale nie jest na niej przywołana podstawa prawna zobowiązująca nabywcę do rozliczenia VAT-u należnego. Podatnik posiada dokumenty do w/wym. usługi tj. SAD-y, z których jednoznacznie wynika, że transport wykonywany do Polski z Niemiec został wliczony do wartości towaru przy odprawie celnej.

Podatnik ma wątpliwości czy usługa na trasie Niemcy - Polska jest wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów podlegającą opodatkowaniu, jeżeli wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania towarów.

Zdaniem podatnika powyższa usługa zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm) oraz z uwagi na fakt, że ma miejsce na terenie dwóch państw członkowskich powinna być zakwalifikowana do wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów. Podatnik jako importer zgodnie z art. 29 ust. 17 w/cyt. ustawy w sytuacji gdy wartość tej usługi została wliczona do podstawy opodatkowania towarów, nie opodatkowuje ponownie importu usług.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit b i pkt 3 w/cyt. ustawy usługami międzynarodowego transportu towarów są m.in. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju oraz usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z tymi usługami. W oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy do usług tych stosuje się stawkę podatku VAT w wysokości 0%. Świadczenie w/w usług transportu międzynarodowego musi być udowodnione odpowiednimi dokumentami. Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2, w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora dokumentami tymi są: list przewozowy lub dokument spedytorski stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora) oraz w przypadku towarów importowanych dodatkowo dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika usługa spedycyjna związana jest z organizacją transportu importowanego towaru na trasie Chiny - Polska, z podziałem na odcinki Chiny - Niemcy i Niemcy - Polska. Powyższe usługi na obu odcinkach świadczone są przez podatników z krajów Unii Europejskiej. Podatnik w oparciu o posiadane dokumenty stwierdził, iż wartość usługi na odcinku Niemcy-Polska została wliczona do podstawy opodatkowania importowanych towarów. Zatem usługa świadczona na odcinku Niemcy -Polska, mimo iż wykonywana jest przez podatnika podatku od wartości dodanej, jest częścią usługi transportu międzynarodowego, i świadczenie jej nie stanowi wewnątrzwspólnotowej usługi transportowej. Tym samym stanowisko podatnika uznające w/wym. usługę za wewnątrzwspólnotowy transport jest błędne.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 w/cyt. ustawy w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zaś art. 2 pkt 9 w/cyt. ustawy definiuje pojęcie importu usług. Pod pojęciem tym rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę, miejsce zamieszkania lub miejsca pobytu poza terytorium kraju. Zgodnie z art. 29 ust. 17 w/cyt. ustawy podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest zobowiązany zapłacić, z wyjątkiem <...> gdy na podstawie odrębnych przepisów wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę. Ustawodawca nie określił dla przypadku, gdy wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru innego sposobu ustalenia podstawy opodatkowania, co oznacza, że w takim wypadku importu usług nie opodatkowuje się.

Jak wynika z pisma podatnika wartość świadczonej przez przewoźnika usługi transportowej wliczona została do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Uznając, że podatnik dysponuje odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi tę okoliczność, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2, należy stwierdzić, że jako usługobiorca przedmiotowych usług nie jest on zobowiązany do określania podatku z tytułu importu usługi. W opisanym przypadku podatnik nie jest również zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy.

Niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów dotyczących podatku od towarów i usług została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu wydania postanowienia.