INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu ekranu akustycznego oraz prawa do odliczenia podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu ekranu akustycznego oraz prawa do odliczenia podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z prowadzoną w ramach działalności gospodarczej budową obiektu mieszkalnego, celem przeciwdziałania zagrożeniom pożarowym, ale również uciążliwym hałasom i wibracjom w tym obiekcie, posadowił na gruncie sąsiadującym z gruntem, na którym prowadzona jest inwestycja, ekran akustyczny (ścianę oddzielającą). Po wybudowaniu przedmiotowego ekranu Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową z właścicielem sąsiedniego gruntu, nieodpłatnie przekazał wybudowaną rzecz temu podmiotowi. Wnioskodawca zdecydował się na realizację wymienionego obiektu infrastruktury chcąc uchronić przyszłych mieszkańców przed emisją hałasu oraz dla zmniejszenia zagrożenia pożarowego, w przypadku pożaru obiektu sąsiadującego z obiektem mieszkalnym Wnioskodawcy, w porozumieniu z sąsiadem, na jego nieruchomości, dla fizycznego oddzielenia dwóch obiektów posadowionych na sąsiednich gruntach. Istotne jest także, iż na gruncie sąsiednim są posadowione obiekty przemysłowe, w których prowadzona jest działalność gospodarcza. Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską i mieszkania znajdujące się w wybudowanym obiekcie stanowią przedmiot odpłatnej dostawy, dla której istotne znaczenia mają walory użytkowe całego budynku mieszkalnego i jego atrakcyjność wyznaczana usytuowaniem i oddzieleniem od zagrożeń takich jak hałas, niebezpieczeństwo pożarowe lub wszelkie uciążliwości związane z funkcjonowaniem obiektów przemysłowych. Skuteczność realizowanych dostaw nieruchomości mieszkalnych wyznaczana jest także czynnikiem estetycznym, który kształtuje opisany ekran akustyczny (ściana oddzielająca sąsiedni obiekt przemysłowy). Tym samym wykonanie przedmiotowego ekranu przynosi bezpośredni efekt w postaci zwiększenia atrakcyjności wybudowanego obiektu i znajdujących się w nim lokali, co posłuży zapewne skuteczniejszej realizacji celu gospodarczego, jakim jest dostawa tych lokali, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie ekranu akustycznego (pełniącego też funkcję przeciwpożarowej ściany oddzielającej), wybudowanego przez Wnioskodawcę na gruncie sąsiadującym, powinno być traktowane jako nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem...

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z nabycia towarów i usług związanych z budową ekranu akustycznego (pełniącego też funkcję przeciwpożarowej ściany oddzielającej), który zostały nieodpłatnie przekazany właścicielowi gruntu sąsiadującego z inwestycją Wnioskodawcy...

Wnioskodawca wyrażając stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, po zacytowaniu art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 2 pkt 6, art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz art. 48, art. 47 § 1 i art. 191 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny(Dz. U. Nr 16 poz. 93), wskazał, że skoro budowa ekranu akustycznego, pełniącego też funkcję ściany przeciwpożarowej jest dokonywana na gruncie sąsiadującym, stanowiącym własność osoby trzeciej, to nie można uznać, iż przekazanie przez Wnioskodawcę na jego rzecz przedmiotowych ekranów stanowi dostawę towaru w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W stanie faktycznym nie nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, bowiem właściciel gruntu sąsiadującego, z racji posiadanego prawa własności do gruntu dysponuje również prawem własności do wszelkich jego części składowych, w niniejszej sprawie do ekranów akustycznych z tym gruntem związanych. Uznając zatem, iż czynność przekazania wybudowanego przez Wnioskodawcę ekranu na rzecz właścicieli gruntów sąsiadujących, nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć, czy czynność ta stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przesłanką do opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych nieodpłatnie jest istnienie prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów i usług, które są związane ze świadczoną usługą, a także realizowanie usług na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Oznacza to, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.: istnienie prawa podatnika do odliczenia całości lub części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami oraz brak związku tych usług z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Wobec przedstawionego stanu faktycznego przekazanie przez Wnioskodawcę właścicielowi gruntu sąsiadującego ekranu (ściany oddzielającej) odbyło się w związku z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Wnioskodawca przekazując nieodpłatnie nakłady poniesione w związku z wybudowaniem ekranu akustycznego świadczył nieodpłatną usługę, która w świetle art. 8 ust. 2 ustawy nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in.: wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3537/06; wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 września 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1127/09; wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 maja 2011 r., sygn. akt III SA/GI 2052/10) oraz „interpretacjach podatkowych” (m.in.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lipca 2010 r.( znak IBPP1/443-660/10/ LSz, IPPP2/443-1046/11 -2/MM).

Odnosząc się do drugiego pytania Wnioskodawca, po zacytowaniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, wyraził stanowisko, iż istnieje ścisły związek między nabytymi przez Wnioskodawcę w ramach budowy ekranu akustycznego (przeciwpożarowej ściany oddzielającej) towarami oraz usługami, a wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych polegających na sprzedaży lokali mieszkalnych mieszczących się w budowanych przez niego obiektach.

Powyższe oznacza, że warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług został zrealizowany przez Wnioskodawcę, a tym samym, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przepis art. 8 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Aby zatem nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a co za tym idzie za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

W tym miejscu zauważyć należy także, iż stosownie do art. 47 § 1 - § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (zasada superficies solo cedit).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku VAT, w związku z prowadzoną w ramach działalności gospodarczej budową obiektu mieszkalnego, celem przeciwdziałania zagrożeniom pożarowym, ale również uciążliwym hałasom i wibracjom w tym obiekcie, posadowił na gruncie sąsiadującym z gruntem, na którym prowadzona jest inwestycja, ekran akustyczny (ścianę oddzielającą). Po wybudowaniu przedmiotowego ekranu Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową z właścicielem sąsiedniego gruntu, nieodpłatnie przekazał wybudowaną rzecz temu podmiotowi. Wnioskodawca zdecydował się na realizację wymienionego obiektu infrastruktury chcąc uchronić przyszłych mieszkańców przed emisją hałasu oraz dla zmniejszenia zagrożenia pożarowego, w przypadku pożaru obiektu sąsiadującego z obiektem mieszkalnym Wnioskodawcy, w porozumieniu z sąsiadem, na jego nieruchomości, dla fizycznego oddzielenia dwóch obiektów posadowionych na sąsiednich gruntach. Na gruncie sąsiednim są posadowione obiekty przemysłowe, w których prowadzona jest działalność gospodarcza. Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską i mieszkania znajdujące się w wybudowanym obiekcie stanowią przedmiot odpłatnej dostawy, dla której istotne znaczenia mają walory użytkowe całego budynku mieszkalnego i jego atrakcyjność wyznaczana usytuowaniem i oddzieleniem od zagrożeń takich jak hałas, niebezpieczeństwo pożarowe lub wszelkie uciążliwości związane z funkcjonowaniem obiektów przemysłowych. Wykonanie przedmiotowego ekranu przynosi bezpośredni efekt w postaci zwiększenia atrakcyjności wybudowanego obiektu i znajdujących się w nim lokali, co posłuży zapewne skuteczniejszej realizacji celu gospodarczego, jakim jest dostawa tych lokali, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc opisaną przez Wnioskodawcę sytuację do obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro inwestycja polegająca na budowie ekranu akustycznego jest dokonywana na gruncie stanowiącym własność innego podmiotu, nie można uznać, iż przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu będącego właścicielem gruntu powyższej inwestycji stanowi dostawę towaru, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowym wypadku nie nastąpi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, gdyż właściciel gruntu, z racji posiadanego prawa własności do ww. gruntów, będzie dysponował również prawem własności do wszelkich jego części składowych, to jest w niniejszej sprawie do wybudowanej inwestycji trwale z tym gruntem związanej.

W związku z powyższym koniecznym jest rozważenie kwestii zakwalifikowania przedmiotowej czynności przekazania wybudowanego ekranu akustycznego przez Wnioskodawcę jako nieodpłatnego świadczenia usług.

Należy zauważyć, że powołany przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależnia, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, faktu opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika od prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tym świadczeniem.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż przekazując nieodpłatnie nakłady poniesione w związku z wykonaniem inwestycji polegającej na budowie ekranu akustycznego na gruncie należącym do innego podmiotu, Wnioskodawca będzie świadczył usługę. Jednakże w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przekazywana nieodpłatnie inwestycja, jak wskazano we wniosku, związana jest z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku związanego z budową ekranu akustycznego wskazać należy, iż zgodnie z art. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – zgodnie z normą wyrażoną w przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 wskazanej ustawy – stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7: suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z wniosku, inwestycja polegająca na budowie ekranu akustycznego jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą (deweloperską) opodatkowaną, bowiem ma na celu przeciwdziałanie zagrożeniom pożarowym oraz uciążliwym hałasom i wibracjom w budowanym obiekcie, co przynosi bezpośredni efekt w postaci zwiększenia atrakcyjności wybudowanego obiektu i znajdujących się w nim lokali, co posłuży zapewne skuteczniejszej realizacji celu gospodarczego, jakim jest dostawa tych lokali.

Zatem w opisanych okolicznościach Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku związanego z opisaną inwestycją, gdyż jak wynika z wniosku, jest ona związana z czynnościami opodatkowanymi – sprzedażą lokali mieszkalnych, przy założeniu, że w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzą wyłączenia określone w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.