INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. uzupełnionym pismami z dnia 19 grudnia 2007 r. i 11 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2002 r. otrzymał Pan od rodziców w drodze darowizny 4 działki budowlane, które w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod budownictwo. Położone są one w województwie Gmina K. Przed 2004 r. dokonał Pan z majątku osobistego dostawy dwóch działek, natomiast kolejnych dwóch w 2007 r. Jak wskazano sprzedaż przedmiotowych gruntów nie odbyła się jednorazowo. Na przedmiotowych działkach nie poniesiono żadnych nakładów inwestycyjnych. W związku z realizacją ich sprzedaży dokonał Pan rejestracji w zakresie podatku od towarów i usługi, a następnie odprowadził podatek VAT od powyższych transakcji. Nadmienia Pan, iż nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa przedmiotowych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż jest Pan osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami (sprzedaż odbyła się z majątku osobistego), a na działkach budowlanych nie prowadzono żadnej działalności gospodarczej ich dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a uiszczony podatek w świetle wyroku NSA z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 powinien zostać zwrócony przez właściwy urząd skarbowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie, tj. od 1 maja 2004 roku zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści art. 15 cytowanej ustawy wynika zatem, że podatnikami są również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Z tak określonego pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej jest m.in. częstotliwość wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. W efekcie dostawa nieruchomości wraz z gruntem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”, jak również nie precyzuje pojęcia „sposób częstotliwy”, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie). Z grona podatników nie wyłącza się osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dokonał Pan dostawy 4 działek (dwie z nich przed 2004 r. natomiast kolejne dwie w 2007 r.) przeznaczonych w planie zagospodarowanie przestrzennego pod budownictwo. Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw (grunt) jest towarem w pojęciu cytowanej ustawy. Decydujące znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności, która w przedmiotowej sprawie miała miejsce. Stąd też sprzedaż 4 działek nie jest czynnością jednorazową i nosi znamiona działalności gospodarczej. Dlatego też słusznym było zarejestrowanie się jako czynnego podatnika w zakresie podatku od towarów i usług i odprowadzenie podatku związanego z tą transakcją.

Nie bez znaczenia jest okoliczność, iż przedmiotem dokonanych przez Pana dostaw były działki przeznaczone pod zabudowę. W związku z tym, iż od podatku od towarów i usług – w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), transakcje sprzedaży, które Pan zrealizował należy opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do powołanego w treści złożonego wniosku wyroku NSA z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 stwierdzić należy, iż jest on rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.