INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Gruntowo - Leśnej, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007r. (data wpływu 26 listopada 2007r.), uzupełnionego pismem z dnia 12 grudnia 2007r. (data wpływu 14 grudnia 2007r.) oraz pismem z dnia 22 lutego 2008r. (data wpływu 25 lutego 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku naliczania podatku od towarów i usług od sprzedaży drewna udziałowcom Wspólnoty Gruntowo - Leśnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2007r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku naliczania podatku od towarów i usług od sprzedaży drewna udziałowcom Wspólnoty Gruntowo - Leśnej.
W dniach 14 grudnia 2007r. i 25 lutego 2008r. do tut. organu wpłynęło uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w postaci uzupełnienia stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zarząd Wspólnoty Gruntowo – Leśnej, zwanej dalej Wspólnotą, realizując zadania gospodarcze w lasach Wspólnoty, wyznaczone uproszczonym planem zagospodarowania lasów, zaopatruje swoich współwłaścicieli w drewno potrzebne dla ich gospodarstw rolnych. Członkowie Wspólnoty posiadają indywidualne gospodarstwa rolne i spełniają wymogi ustawy o podatku od towarów i usług z art. 2 pkt 15 i 16.

Legalizacja pozyskanego drewna dokonywana jest przez pracowników Starostwa Powiatowego, w zgodzie z art. 14a pkt 3 ustawy o lasach z dnia 24 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 54, poz. 349 ze zm.), bez określania klasy drewna i symbolu PKWiU. Uproszczony plan zagospodarowania lasu obowiązuje wspólnoty gruntowe, rolników indywidualnych oraz lasy państwowe. Różnica polega na tym, że dla wspólnot i lasów rolników indywidualnych wykonanie tego planu jest na koszt Starostwa.

Wspólnota działa na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1963r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 28, poz. 169 ze zm.). Wnioskodawca zaznacza, że wspólnota to swoisty rodzaj spółki, różny od spółek prawa handlowego. W pojęciu tej ustawy nie należy Wspólnoty gruntowej definiować według kryterium uprawnionych do udziału w niej. Uprawnieni członkowie we wspólnocie są jej współwłaścicielami. Ustawa o wspólnotach wyróżnia pewien konglomerat podmiotowy tj. uprawnionych do udziału we wspólnocie, którymi są osoby fizyczne i prawne posiadające gospodarstwa rolne. Zrzeszeni rolnicy są właścicielami drewna przed sprzedażą i po sprzedaży. Obciążenie udziałowców podatkiem VAT stawia ich w sytuacji gorszej niż rolników indywidualnych, którzy też są właścicielami drzew, a po wycięciu drewna nie płacą podatku VAT.

Wspólnota pobierając pieniądze od członków za drewno zapewnia w ten sposób gotówkę, którą przeznacza na zalesienia, pielęgnację młodników, konieczną ochronę lasu, płacenie podatków, wykonanie prac, których ze względu na wymogi BHP nie mogą wykonać członkowie. Kwoty wpłacane przez członków Wspólnoty za dostarczane drewno nie stanowią równowartości drewna, gdyż są traktowane jako składki członkowskie, z których pokrywane są koszty związane z prowadzeniem zrównoważonej gospodarki leśnej, wyznaczonej przez uproszczony plan utrzymania lasu. Kwoty wpłacane za drewno są uzależnione od kosztów jakie Wspólnota musi ponieść na utrzymanie lasu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słusznie naliczany jest podatek od towarów i usług od sprzedaży drewna udziałowcom Wspólnoty Gruntowo – Leśnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, udziałowcy niesłusznie płacą podatek od towarów i usług od zakupionego drewna we Wspólnocie Gruntowo – Leśnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 cyt. ustawy przez sprzedaż, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towar w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest Wspólnotą Gruntowo – Leśną, która posiada swoisty statut prawny oparty o przepisy ustawy z dnia 29 czerwca 1963r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 28, poz. 169 ze zm.), zwanej dalej ustawą o wspólnotach.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot, wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne.

Artykuł 6 ust. 1 ustawy o wspólnotach wyróżnia pewien konglomerat podmiotowy tj. uprawnionych do udziału we wspólnocie, którymi są osoby fizyczne lub prawne posiadające gospodarstwa rolne, jeżeli w ciągu ostatniego roku przed dniem wejścia w życie ustawy faktycznie korzystały z tej wspólnoty. Jeżeli wspólnotą gruntową są lasy, grunty leśne albo nieużytki przeznaczone do zalesienia, uprawnionymi do udziału w takiej wspólnocie są osoby fizyczne lub prawne zamieszkujące lub mające siedzibę na terenie miejscowości, w której znajdują się grunty stanowiące wspólnotę, lub osoby zamieszkujące na terenie innej miejscowości, a prowadzące gospodarstwo rolne, chyba, że w okresie 5 lat przed wejściem w życie ustawy osoby te faktycznie ze wspólnoty nie korzystały. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o wspólnotach, udziały poszczególnych uprawnionych określone są w idealnych (ułamkowych) częściach. Zatem warunkiem koniecznym realizacji uprawnień podmiotowych jest więc posiadanie gospodarstwa rolnego.

Stosownie do treści art. 14 ustawy o wspólnotach, osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty. Członkami spółki w myśl art. 16 ustawy o wspólnotach, są osoby uprawnione do udziału we wspólnocie, przy czym mogą nimi być również posiadacze gruntów przyległych do wspólnoty gruntowej. Spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu, zgodnie z art. 15 ustawy o wspólnotach.

W związku z powyższym, w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż drewna dokonywana przez Wspólnotę Gruntowo – Leśną Mieszkańców Miasta M. dla jej członków, spełnia warunki określone w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż następuje odpłatne przeniesienie własności towaru ze Wspólnoty na indywidualną osobę, która nabywa prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zarząd Wspólnoty jako zarządca sprzedaje konkretnej osobie drewno należące do Wspólnoty i dopiero od tego momentu nabywca może rozporządzać zakupionym towarem i staje się jego właścicielem. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, przekazanie drewna dla udziałowców Wspólnoty następuje poprzez jego sprzedaż. Osoby zrzeszone we Wspólnocie dokonują zakupu drewna.

Powyższe okoliczności wskazują, iż przedstawiona we wniosku sytuacja jest, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, dostawą towaru i zgodnie z art. 5 tej ustawy podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca spełnia również warunki określone w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, które klasyfikują go jako podatnika podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.