INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wywozu towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wywozu towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonał zgłoszenia celnego towaru do procedury wywozu w Urzędzie w B. Towar został wywieziony do odbiorcy w Szwajcarii. Firma zagubiła dokument SAD kartę 3 zgłoszenia celnego na której znajdowało się potwierdzenie dokonania wywozu towaru poza obszar Wspólnoty Europejskiej. Z Urzędu w B. Wnioskodawca otrzymał potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopię karty nr 1 zgłoszenia celnego potwierdzającą rozpoczęcie procedury wywozu towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej. Ponadto Wnioskodawca wraz z wnioskiem przesłał dwa dokumenty obcojęzyczne potwierdzające fakt zgłoszenia towarów na terytorium szwajcarskim, które potraktowano jako dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium UE. Na podstawie tak udokumentowanego wywozu Wnioskodawca zakwalifikował przedmową dostawę towarów jako eksport i zastosował 0% stawkę podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zagubienia karty 3 zgłoszenia celnego z pieczęcią potwierdzającą wywóz towarów poza obszar Wspólnoty, można go zastąpić innym dokumentem, w szczególności dokumentami celnymi państw trzecich (Szwajcarii) i zastosować w takim przypadku 0% stawkę podatku od towarów i usług... Jeżeli nie to jakie dokumenty mogą zastąpić zagubione zgłoszenie celne...

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie dokumentów wydanych przez szwajcarskie władze celne jest wystarczające do uznania danej dostawy za eksport i zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlega eksport towarów.

W świetle art. 2 pkt 8 ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, jeżeli wywóz jest dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz, lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Powołując się na art. 41 ust. 6 ustawy stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie wskazano w jaki sposób i na jakim dokumencie należy potwierdzać wywóz towaru poza obszar Wspólnoty. Należy więc stosować regulacje zawarte we wspólnotowych przepisach celnych. W przypadku zgłoszenia celnego jest to karta nr 3 dokumentu SAD potwierdzona przez właściwy urząd celny Wspólnoty przeznaczona dla eksportera.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że posiada on dokumenty obcojęzyczne oraz kserokopie karty nr 1 zgłoszenia celnego potwierdzającego objęcie towaru procedurą wywozu. Z opisu stanu faktycznego wynika zaś, że dokumenty obcojęzyczne są wydane przez szwajcarskie władze celne i potwierdzają zgłoszenie organom celnym towaru na terytorium państwa trzeciego.

Reasumując, w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę nie ma podstaw do uznania potwierdzenia wywozu na podstawie posiadanych dokumentów wydanych przez władze celne Szwajcarii. Zgodnie z obowiązującymi przepisami mogą to być dokumenty sporządzone w odpowiedniej formie i w odpowiedni sposób potwierdzone przez władze celne jednego z państw członkowskich Wspólnoty.

Oznacza to, że powyższe dokumenty nie uprawniają do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług.

W celu uzyskania informacji dotyczącej przepisów celnych w zakresie sposobu potwierdzania wywozu towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej, istnieje możliwość wystąpienia do organu celnego na podstawie art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.