INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.), uzupełnionym w dniach 9 stycznia i 25 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania kursu waluty obcej z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury do przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej wykazanych na fakturze z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania kursu waluty obcej z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury do przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej wykazanych na fakturze z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Do wystawienia faktury wewnętrznej zastosowano jeden kurs waluty - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Stosowanie tej zasady, tj. prowadzenie ewidencji księgowej w oparciu o jeden kurs, zostało zapisane w polityce rachunkowości Firmy - zakładowym planie kont.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyjęta w Firmie zasada wystawiania faktury wewnętrznej przy zastosowaniu kursu waluty z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury jest prawidłowa...

Zdaniem Wnioskodawcy, do wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów należy stosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Stosowanie tej zasady należy zapisać w polityce rachunkowości firmy (w zakładowym planie kont).

Jednocześnie zauważył Pan, że przyjęte przez Firmę rozwiązanie jest sprzeczne z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r., zgodnie z którym dla potrzeb podatku VAT należy przyjąć kurs waluty z dnia wystawienia faktury. Natomiast dla potrzeb udokumentowania przychodów i kosztów wg zasad podatku dochodowego przyjmuje się kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Rozbieżności przepisów komplikują prowadzenie ewidencji księgowej. W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podatek należny i naliczony będzie w tej samej wielkości bez względu na przyjętą zasadę stosowania kursu walutowego i nie będzie miał wpływu na ocenę sytuacji finansowej i majątkowej jednostki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2 ww. rozporządzenia).

W ust. 3 omawianego paragrafu rozporządzenia wskazano, że w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Powołane wyżej przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

W tym miejscu należy wskazać na treść art. 91 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z 11 grudnia 2006 r. ze zm.), w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania transakcji innej niż import towarów są wyrażone w walucie innej niż waluta państwa członkowskiego, w którym następuje określenie tej wartości, jako kurs wymiany stosuje się ostatni zanotowany kurs sprzedaży, w chwili gdy VAT staje się wymagalny, na najbardziej reprezentatywnym rynku lub rynkach walutowych danego państwa członkowskiego, lub też kurs ustalony przez odniesienie do takiego rynku lub rynków, na warunkach określonych przez to państwo członkowskie.

Zauważyć należy, że z § 37 rozporządzeniu wykonawczego wynika ścisłe powiązanie przeliczenia waluty obcej z momentem powstania obowiązku podatkowego. A zatem jeśli faktura przez dostawcę została wystawiona w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, to w dacie jej wystawienia powstaje obowiązek podatkowy, a także obowiązek przeliczenia waluty obcej na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu waluty. Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia przeliczenia dokonuje się na dzień powstania obowiązku podatkowego, który powstaje w dacie wystawienia faktury. Natomiast w sytuacji, gdy faktury nie wystawiono w terminie, przeliczenie następuje zgodnie z dyspozycją § 37 ust. 3 rozporządzenia na dzień powstania obowiązku podatkowego, czyli 7 dnia licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż podatnicy dokonujący przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych nie mają dowolności co do wyboru sposobu przeliczania, gdyż zasady takie zostały wyraźnie określone w przywołanych przepisach. Zatem kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, o ile jest ona wystawiona w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W przypadku gdy zajdzie okoliczność, iż bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony przed dniem wystawienia faktury. Nie uzależniono stosowania odpowiednich kursów wymiany walut od takich czynników jak komplikacje prowadzenia ewidencji księgowej, czy też zapisy w zakładowym planie kont. Wobec powyższego nie mogą one mieć wpływu na prawidłowość rozliczeń z zakresu podatku od towarów i usług. Dodać należy, że poprawny kurs waluty pozwala na należyte ustalenie podstawy opodatkowania - elementu prawnopodatkowego stanu faktycznego, wchodzącego w skład obowiązku podatkowego.

Konkludując, przyjęte w Firmie rozwiązanie w zakresie sporządzania faktury wewnętrznej wg kursu waluty z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury zagranicznej przez dostawcę - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.