INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 22.01.2008 r. (data wpływu 28.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia podatku z tytułu świadczenia usług architektoniczno-inżynierskich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku z tytułu świadczenia usług architektoniczno-inżynierskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem sprawy jest wielobranżowy projekt budowlano-wykonawczy Centrum Handlowego w miejscowości M na Ukrainie. Zlecenie od firmy ukraińskiej X na wykonanie powyższego projektu otrzymała i podpisała umową - firma polska — Y. Ponieważ to zamierzenie projektowe architektoniczno — inżynierskie wymaga wielu specjalistycznych podwykonawców, firma ta podzleciła określone branże do innych firm polskich. Między innymi do firmy Wnioskodawcy. Zlecenie, Wnioskodawca otrzymał z firmy polskiej Z.. Po ich wykonaniu, wszystkie części tego opracowania trafiły do głównego wykonawcy w T, firmy Y, która spełniając wszelkie wymagania celne przekazała protokolarnie dokumentację na Ukrainę do inwestora nieruchomości i obiektu w miejscowości M, tj. do firmy X.

Firma Y wystawiła firmie ukraińskiej X fakturę VAT z podatkiem n.p. i rozliczyła przychód w poz. 21 w deklaracji VAT-7 (jako podstawę przyjęto ustalenie art. 27, ust. 4 pkt.3 ustawy o VAT.). Płatnikiem podatku w powyższej sytuacji jest nabywca usługi. Opierając się zaś na art. 27 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca wystawił tak jak i inne polskie firmy podwykonawcze fakturę VAT z podatkiem n.p. z rozliczeniem dochodu w poz. 21 deklaracji VAT-7, z dopiskiem, że miejscem świadczenia usług (opodatkowanie) jest miejsce położenia nieruchomości tj. miasto M na Ukrainie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

• Czy w danym stanie faktycznym, Wnioskodawca prawidłowo wystawił fakturę VAT do jego zleceniodawcy, tj. firmy polskiej Z wpisując podatek VAT — n.p....

• Czy właściwie rozliczył podatek VAT — wpisując „n.p.” w poz. 21 deklaracji VAT-7...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując przepisy — ustalenia art. 27 ust. 2 oraz art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, płatnikiem podatku VAT w tym przypadku jest nabywca usługi czyli firma X na Ukrainie (art. 27 ust. 4 pkt 3), a firma polska ma VAT— np.

Uwzględniając ustalenia art. 27 ust. 2 i biorąc pod uwagę, że miejscem położenia nieruchomości, dla której wykonywane były wszystkie prace projektowe, jest miasto M na Ukrainie. Należy również przyjąć dla wszystkich podwykonawców podatek VAT — n p i tak rozliczyć podatek w deklaracji VAT-7 w poz. 21.

W słuszności powyższej interpretacji, utwierdzają Wnioskodawcę postanowienia Urzędów Skarbowych, wydanych w sprawach o bardzo podobnym charakterze zdarzeń: nr 1434/PV1443 94/07/AG z dnia 09.08.2007 r. i nr PUS.II/443-63/2007/AK z dn.29.08,2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości (art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy).

W przypadku gdy usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń, są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania (art. 27 ust. 3 pkt 1 w związku z ust. 4 pkt 3 ustawy).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał zlecenie od firmy polskiej na wykonanie projektu architektoniczno – inżynierskiego, zaś przedmiotowy projekt dotyczy Centrum Handlowego, które będzie mieściło się na Ukrainie.

Zatem, z treści ww. przepisów wynika, iż stosownie do art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy, miejscem opodatkowania przedmiotowej usługi nie jest terytorium kraju, bowiem nieruchomość będzie położona na terytorium Ukrainy. Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje fakt, iż firma Wnioskodawcy jako podwykonawca ww. usługi, wystawiła fakturę VAT na rzecz polskiej firmy, bowiem istotne jest miejsce położenia nieruchomość, z którą usługa te jest związana. Zatem, Wnioskodawca prawidłowo wystawił fakturę VAT na rzecz polskiego zleceniodawcy, wskazując, iż usługa nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1, 2 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania (art. 99 ust. 14 ustawy). Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 185, poz. 1545) określające wzory deklaracji oraz objaśnienia co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejscu ich składania.

W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K) stanowiących załącznik nr 3 do ww. rozporządzenia wskazano, iż w pozycji 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Z powyższego wynika, iż jeżeli Wnioskodawcy w stosunku do świadczonej usługi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub przysługiwało mu prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy – to osiągnięty obrót z tyt. jej wykonania, wykaże w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.