INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. organu dnia 4 grudnia 2007 r.) uzupełnione pismem z dnia 11 lutego 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży (przedpłaty) praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia potwierdzających wytworzenie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2007 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży (przedpłaty) praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia potwierdzających wytworzenie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem energii elektrycznej z biogazu odzyskiwanego ze składowiska odpadów (energia ze źródeł odnawialnych), która jest odsprzedawana zakładowi energetycznemu. Spółka odpłatnie przenosi także prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia energii elektrycznej uzyskiwanych od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki poświadczających fakt uzyskiwania energii z tzw. odnawialnych źródeł energii.

Na podstawie zawartej umowy z odbiorcą ustalono, że wolumen sprzedaży dla danego okresu rozliczeniowego (kwartału) będzie odpowiadał ilości praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w tym okresie przeniesionych przez Sprzedającego na Kupującego w transakcjach pozasesyjnych. Ponadto podstawą do ustalenia wysokości przedpłat miesięcznych jest ilość sprzedanej w danym miesiącu energii elektrycznej określonej na fakturze wynikającej z umowy sprzedaży zgodnie z harmonogramem. Ustalono również, że zobowiązania finansowe z tytułu nabycia praw majątkowych regulowane będą w ten sposób, że Kupujący w terminie 7 dni od otrzymania od Sprzedającego faktury VAT wpłaci sprzedającemu zaliczkę (przedpłatę) na poczet wynagrodzenia za nabycie praw majątkowych. Przedpłata (zaliczka) dotyczy trzech następujących po sobie miesięcy (kwartał) odpowiadających okresowi rozliczeniowemu oraz ilości energii elektrycznej wynikających ze świadectw pochodzenia, w którym inkorporowane zostało prawo majątkowe. Wskazano, że w dniu 15 października 2007 r. wystawiona została faktura VAT – tytułem „Zaliczka na poczet praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia za miesiąc wrzesień 2007 r.”

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 lutego 2008 r. określono, że otrzymywana przedpłata dotycząca praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii elektrycznej, „będzie zamknięta po zamknięciu kwartału obrachunkowego i zgłoszenia tego wniosku do Towarowej Giełdy w W.”. Przeniesienie na kupującego praw majątkowych przechodzi dopiero po transakcji pozasesyjnej na giełdzie towarowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku.

Kiedy powstanie obowiązek podatkowy do faktury „zaliczka”, która jest wystawiana przez Wnioskodawcę po otrzymaniu przedpłaty w pełnej wysokości od kontrahenta (faktura „zaliczka” jest jednocześnie fakturą końcową)...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik dokonuje m.in. sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia potwierdzających wytworzenie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii.

Zgodnie z art. 9e ust. 6 ustawy Prawo energetyczne, prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.).

Natomiast zakres czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), który stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Powyższy przepis wskazuje, iż prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia energii nie mieszczą się w definicji „towaru” w rozumieniu ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W związku z powyższym, obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia energii podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei zasady określania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zostały zawarte w art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z ust. 1 tego przepisu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i 21 ust. 1).

Jednakże od powyższej zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg wyjątków.

I tak, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 cyt. ustawy, w przypadku świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia tych usług.

Przepis art. 27 ust. 4 pkt 1dotyczy następujących usług:

• sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji,
• przeniesienia lub cesji praw autorskich,
• przeniesienia lub cesji patentów,
• przeniesienia lub cesji praw do znaków fabrycznych lub handlowych,
• oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego,
• oddania do używania innych pokrewnych praw.

W konsekwencji sprzedaż praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia potwierdzających wytworzenie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii, należy uznać za usługę, o której mowa w powyższym przepisie.

A zatem, w przypadku sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia potwierdzających wytworzenie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, obowiązek podatkowy powstanie – na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT – tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia tych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.