INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2007 r. (data wpływu 5 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów (gadżetów reklamowych) na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów (gadżetów reklamowych) na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność polegającą m.in. na świadczeniu usług informatycznych i finansowych. Specyfika działalności wymaga częstych spotkań przedstawicieli Spółki z kontrahentami oraz potencjalnymi klientami, podczas których prowadzone są rozmowy dotyczące współpracy oraz warunków i zakresu planowanych umów. Dodatkowo Spółka uczestniczy w spotkaniach i konferencjach tematycznych organizowanych przez Spółkę samodzielnie lub za pośrednictwem stosownych organizacji. Celem takich konferencji jest propagowanie działalności Spółki i kształtowanie jej pozytywnego wizerunku jako dostawcy rozwiązań teleinformatycznych dla ubezpieczeń. W trakcie takich spotkań Spółka przekazuje nieodpłatnie gadżety reklamowe w postaci np. długopisów z logo spółki, drobnych prezentów o cenie jednostkowej przekraczającej 5 zł, lecz nie większej niż 100 zł oraz drukowane materiały informacyjne i reklamowe. Spółka nie prowadzi ewidencji osób, którym przekazano towary na cele związane z reklamą, reprezentacją i promocją.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie będących drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi, ani prezentami o małej wartości i próbkami stanowi dostawę w rozumieniu art. 5 i art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem VAT podlega przekazanie towarów innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości i próbki jeżeli przekazanie tych towarów nie jest dokonywane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem VAT wszelkie nieodpłatne przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę gadżetów reklamowych oraz drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych kontrahentom Spółki w trakcie organizowanych spotkań biznesowych nie sposób uznać za przekazanie w celu innym niż związany z prowadzoną działalnością. Przekazanie lub zużycie towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy, jak również na cele informacyjne, które niewątpliwie stanowią element prowadzenia działalności gospodarczej, z natury rzeczy są dokonywane w celach związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, a zatem nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT. Nie zmienia tej zasady fakt, że Spółka przekazała również towary o wartości przekraczającej 5 zł, a nie przekraczającej 100 zł. Przekazanie towarów innych niż prezenty o małej wartości i próbki, co miało również miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym, w ocenie Spółki również nie podlega opodatkowaniu VAT pod warunkiem, iż jest dokonywane w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem. Spółka powołuje się na stanowisko wyrażone w Monitorze Podatkowym nr 2004/9/22 oraz wyroku WSA z dnia 20 listopada 2007 r. sygn. akt III SA Wa/1268/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Gadżety reklamowe w postaci np. długopisów z logo spółki, drobnych prezentów oraz drukowane materiały informacyjne i reklamowe, spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 wyżej wymienionej ustawy. Art. 7 ust. 1 tejże ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia takie jak darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W ocenie tut. organu cytowany art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć w ten sposób, że każde nieodpłatne przekazanie towarów, w tym także związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega opodatkowaniu, jeżeli przy nabyciu tychże towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Wyłączeniu z opodatkowania, w sytuacji kiedy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku, na mocy art. 7 ust. 3 powołanej ustawy podlega jedynie nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów reklamowych, informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek towarów.

Przez prezenty o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

• o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm. – czyli kwoty 100,00 zł), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
• których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2007 r.) jednostkowa cena nabycia, lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru nie przekracza 5 zł, natomiast w brzmieniu od 1 stycznia 2008 r. jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Istnienie prawa do odliczenia tego podatku w opisanej sytuacji nie było przedmiotem zapytania Spółki, nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska, zatem jego istnienie nie podlegało ocenie. Rozpatrując złożony wniosek uznano, że Spółka miała takie prawo.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż Spółka nieodpłatnie przekazuje kontrahentom oraz potencjalnym klientom w trakcie organizowanych spotkań biznesowych gadżety reklamowe w postaci np. długopisów z logo spółki, drobnych prezentów (o cenie jednostkowej przekraczającej 5 zł, lecz nie większej niż 100 zł) oraz drukowane materiały informacyjne i reklamowe, które niewątpliwie związane są z prowadzona działalnością.

W przypadku gdy Spółka przekazuje jednemu podmiotowi towary o łącznej wartości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 100,00 zł i nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości tych podmiotów, taka dostawa nie spełnia definicji prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy, zatem - o ile przy ich nabyciu Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego - nieodpłatne ich przekazanie winno być traktowane na równi z odpłatną dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie cytowanej art. 5 ust. 1 pkt 1.

Natomiast, przekazywanie bez wynagrodzenia drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych nie podlega opodatkowaniu bez względu na cel tego przekazania w związku z art. 7 ust. 3 ustawy.

Należy również zaznaczyć, iż wskazany przez Spółkę wyrok WSA w Warszawie sygn. akt III SA Wa/1268/07, jest wyrokiem w indywidualnej sprawie i nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń