Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-149/07-2/MN
z 11 lutego 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-149/07-2/MN
Data
2008.02.11
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku
Słowa kluczowe
handel
obniżenie podatku należnego
odliczanie podatku naliczonego
odliczenia od podatku
samochód
samochód osobowy
towar handlowy
Istota interpretacji
Odliczenie podatku naliczonego, wynikającego z faktur za zakup paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu LPG do samochodów osobowych będących towarem handlowym Podatnika.
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na handlu samochodami. Zakupione na terenie UE i Polski pojazdy tankowane są na polskich stacjach benzynowych benzyną, olejem napędowym lub gazem LPG (w zależności od instalacji samochodowej). Dowodem zakupu paliwa jest faktura VAT wystawiona na Podatnika (nabywcę) z zaznaczonym zagranicznym lub polskim numerem rejestracyjnym samochodu (towaru handlowego). Podatnik obniża kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu pojazdów.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7, w związku z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, Podatnik obniża kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych paliw, wykorzystywanych do napędu samochodów, które stanowią u Niego towar handlowy. Zgodność powyższego działania z zapisami Ustawy o podatku VAT, zdaje się potwierdzać stanowisko Ministerstwa Finansów, jakie zaprezentowane zostało na stronie internetowej Ministerstwa – „Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3, stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 3. W przepisie tym są wymienione pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, ale przepis ten nie dotyczy wszystkich pojazdów o takiej właśnie dopuszczalnej masie całkowitej. Zakres przedmiotowy samochodów i pojazdów, które objęte są regulacją art. 86 ust. 3 ustawy, jest określony również przez ust. 4 tego artykułu. Przepis art. 86 ust. 4 jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy, a zatem nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów. Tym samym zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których ten przepis nie dotyczy. Oznacza to zatem, że Podatnikowi przysługuje odliczenie podatku od paliwa wykorzystywanego do pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4". Zainteresowany zaznaczył, iż podobne stanowisko zajął Podkarpacki Urząd Skarbowy, wydając postanowienie z dnia 08 stycznia 2007 r. nr PUS.II/443/112/2006/MWP – „w sytuacji gdy Podatnik nabędzie samochód, o którym mowa w art. 86 ust. 3, tj. samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, inny niż określone w ust. 4 pkt 1-6 tego artykułu, z przeznaczeniem do dalszej odprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub oddania w odpłatne używanie tego samochodu, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7), ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, od nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodu. Samochód ten będzie bowiem traktowany jako towar handlowy i jako taki nie będzie podlegał regulacji przepisu art. 86 ust. 3 ustawy. Zatem w konsekwencji nie będzie miał do niego zastosowania przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy".
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy). W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jak wynika z powyższych regulacji prawnych podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w cenie towarów i usług, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. W przypadku spełnienia przesłanki określonej w art. 86 ust. 1 ww. ustawy kolejnym etapem do ustalenia prawa podatnika do dokonania odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług, będzie stwierdzenie czy wydatek związany z zakupem paliw silnikowych stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Jednakże przepisy ustawy przewidują sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalnie przesłanki upoważniającego go do takiego odliczenia. Stosownie do treści art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3. W myśl art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł. W tym miejscu należy zauważyć, iż powołany powyżej przepis, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
Cytowany art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy wskazuje wyłączenie od obowiązującej zasady, określonej w art. 86 ust. 3, dotyczącej samochodów (pojazdów), które zostały nabyte w celu dalszej odprzedaży. Zatem zakaz odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, określony w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, nie ma zastosowania w przypadku ww. samochodów osobowych i pojazdów samochodowych zakupionych w celu dalszej odprzedaży. Odnosząc powyższe przepisy do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, tut. Organ stwierdza, iż w sytuacji, gdy Zainteresowany nabywa samochody, o których mowa w art. 86 ust. 3, tj. samochody osobowe lub inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, z przeznaczeniem do dalszej odprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy) – ma On prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu tych samochodów. Pod warunkiem jednak, że wydatki te związane będą z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w myśl przepisów o podatku dochodowym.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.