INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 30 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy nieściągalność przedmiotowej wierzytelność można uznać za uprawdopodobnioną w świetle art. 16 ust. 2a pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy nieściągalność przedmiotowej wierzytelność można uznać za uprawdopodobnioną w świetle art. 16 ust. 2a pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 07.01.2005 r. i 21.01.2005 r. Spółka dokonała wewnątrzwspółnotowej dostawy na rzecz kontrahenta angielskiego T. udokumentowanej fakturami 1/05/WDT i 07/05/WDT w kwocie odpowiednio 31.262,40 i 33.919,20. Wartość 65.181,60 ujęta była do przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust 3 ustawy w miesiącu styczniu 2005 r. Dnia 13.07.2005 r. spółka otrzymała informację z działu windykacji firmy E., że firma T. została postawiona w stan likwidacji ( załącznik nr 1 – kserokopia raportu z dnia 13.07.2005 r.). Jako potwierdzenie tej informacji przesłano dokument (fax) potwierdzający upadłość dłużnika wydrukowany z angielskiego systemu ewidencji firm http:wck2.companieshouse.gov.uk (załącznik 2 – kserokopia uwierzytelnionego tłumaczenia z j. angielskiego w/w dokumentu). Spółka dnia 06.07.2005 r. wystawiła pełnomocnictwo do reprezentowania Spółki w postępowaniu upadłościowym dla Spółki windykacyjnej i wpłaciła 200 Euro tytułem postępowania windykacyjnego na terenie Wielkiej Brytanii (załącznik nr 3 – kserokopia fa nr 9288/WO/2005 i specyfikacja do faktury). Utworzony na podstawie przepisu art. 35b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. nr 121 poz. 591 ze zm.) odpis aktualizujący wartość należności Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16a ust 1 pkt 26a w związku z art. 16 ust. 2a pkt 1a ustawy. Podczas kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania, prawidłowości obliczenia i wpłacenia podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. kontrolujący inspektorzy zakwestionowali ww. dokumenty jako mało wiarygodne, które pozwalałyby wystarczająco uprawdopodobnić nieściągalność przedmiotowej wierzytelności. Spółka po podpisaniu protokołu kontrolnego (dnia 25.05.2007 r.) złożyła korektę deklaracji CIT-8 za 2005 r. wyłączając z kosztów uzyskania przychodów kwotę 65.181,60 oraz wpłaciła podatek wraz z odsetkami. Dnia 29.05.2007 r. jednostka z własnej inicjatywy wniosła opłatę do Companies House (angielskiego systemu ewidencji firm), aby sprawdzić wiarygodność ww. dokumentów. Po otrzymaniu kodu dostępu była w stanie wydrukować te same informacje, które otrzymała od firmy windykacyjnej Pani H. (załącznik nr 4 – potwierdzenie nadania kodu do systemu ewidencji, dokument w wersji angielskiej – z załącznika nr 2, raport na temat firmy T.). Jednocześnie Spółka windykacyjna dnia 05.06.2007 r. przysłała do Spółki następną informację otrzymaną od syndyka masy upadłościowej A. S. (załącznik nr 5 – ksero dokumentu w wersji angielskiej i jego uwierzytelnione tłumaczenie), oraz kserokopie THE LONDON GAZETTE z 24 JUNE 2005 r. (załącznik nr 6) potwierdzającą dodatkowo urzędową likwidację firmy T.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na podstawie załączonych dokumentów, będących w posiadaniu spółki, można uznać że nieściągalność przedmiotowej wierzytelności została uprawdopodobniona zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 2a pkt 1a ustawy, co daje możliwość zaliczenia odpisu aktualizującego wartość należności w ciężar kosztów uzyskania przychodów Spółki...

Zdaniem wnioskodawcy posiadane na dzień dzisiejszy dokumenty wystarczająco uprawdopodobniają likwidację firmy T., o której mowa w art. 16 ust. 2a pkt 1a ustawy określającym przypadki w których wierzytelność uznaje się za uprawdopodobnioną tj. gdy dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku. Uzyskane po kontroli dokumenty potwierdzają wiarygodność posiadanych informacji. Spółka może zatem przedmiotową wierzytelność zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu jako uprawdopodobniony odpis aktualizacyjny wartość należności.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Art. 16 ust. 1 pkt 26a ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1.

W myśl art. 16 ust. 2a pkt 1 updop nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli:

1. dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku albo
2. zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
3. wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i kierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
4. wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.
   
   

Powyższy katalog ma charakter otwarty, czyli są możliwe sytuacje, gdy wierzyciel w inny sposób uprawdopodobni, że dana wierzytelność jest nieściągalna. Zwrot ten należy rozumieć w ten sposób, żeby inne przesłanki takiego uprawdopodobnienia miały charakter przesłanek o znaczeniu prawnym równorzędnym w stosunku do wskazanych w przepisie. Uprawdopodobnienie nieściągalności jest środkiem zastępczym dowodu, a więc środkiem niedającym pewności, lecz tylko prawdopodobieństwo twierdzenia o fakcie. Chodzi więc nie o przeprowadzenie dowodu czyniącego fakt absolutnie pewnym, lecz o wskazanie okoliczności wystarczających do powzięcia przekonania o prawdopodobieństwie faktu. To podatnik musi wykazać, że prawdopodobnie nie ściągnie długu. Dowody, które pozwolą wyciągnąć wniosek, że istnieje duże prawdopodobieństwo nieściągalności muszą istnieć w chwili tworzenia odpisu.

Wobec powyższego nieściągalność wierzytelności będzie uznana za uprawdopodobnioną w przypadkach określonych w art. 16 ust. 2a pkt 1 w/w ustawy oraz gdy przesłanki uprawdopodobnienia będą miały charakter przesłanek o znaczeniu prawnym równorzędnym w stosunku do wskazanych w ww. przepisie. Dodać należy, że udowodnienie nieściągalności wierzytelności ciąży na podatniku. Ponadto nadmienia się, że interpretacja załączonych dokumentów nie może być przedmiotem postępowania określonego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Właściwym dla tego trybem jest postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.