Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Pana, na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 9 czerwca 2006r. Nr PF/415-102/I/06/ES w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 21 marca 2006r. (uzupełnionym w dniu 20.05.2006r.) Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik otrzymuje z austriackiego Zakładu Ubezpieczenia Emerytalnego emeryturę za pracę przymusową w Trzeciej Rzeszy (na terytorium dzisiejszej Austrii) w czasie II wojny światowej. Bank w Polsce, za pośrednictwem którego Podatnik otrzymuje emeryturę, pobiera od wypłacanej emerytury 19% podatek dochodowy.

Zdaniem Podatnika otrzymywana przez niego emerytura powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2006r. Nr PF/415-102/I/06/ES Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko podatnika przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego.

Podatnik korzystając z przysługującego mu prawa, wniósł zażalenie na powyższe postanowienie stwierdzając, że Naczelnik Urzędu Skarbowego "na podstawie własnej interpretacji przepisów podatkowych nie uwzględnił jego prośby o zwolnienie podatkowe". Ponadto stwierdził, że skoro Naczelnik Urzędu Skarbowego "posiada kompetencje do interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach... (...) automatycznie (posiada również kompetencje) do podejmowania decyzji o zastosowaniu ulg czy też zwolnień podatkowych." Końcowo Podatnik wskazał, że otrzymywana z austriackiego systemu ubezpieczeń emerytalnych emerytura jest bardzo niska (13,26 Euro miesięcznie) i w związku z tym stanowi "tylko drobną rekompensatę" za ciężką przymusową pracę w okresie II wojny światowej.

Następnie pismem z dnia 26 czerwca 2006r. Podatnik poinformował, że przedmiotowe zażalenie należy traktować również jako wniosek o zwolnienie z obowiązku płacenia podatku dochodowego od otrzymywanej emerytury.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 3 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie zaś do treści art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 18 ust. 1 umowy z dnia 13 stycznia 2004r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 224, poz.1921) emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Z powyższego wynika więc jednoznacznie, że wypłacana Podatnikowi emerytura z austriackiego systemu ubezpieczeń społecznych podlega opodatkowaniu w Polsce.

Generalna zasada zawarta w treści art. 9 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Tak więc wszystkie dochody otrzymywane przez podatnika, jeżeli nie zostały zwolnione w wyżej wskazanych przepisach podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W treści art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. nie zawarto zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych, które mogłyby objąć świadczenia otrzymywane przez Podatnika. Ustawodawca w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. zamieścił katalog zwolnień od podatku dochodowego, w tym obejmujący m.in.:

• pkt 45 - świadczenia pieniężne przyznane na podstawie ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 257),
• pkt 74 - otrzymywane z zagranicy:

a) renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego,
b) kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin,
c) renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945,
- pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik otrzymuje, za pośrednictwem banku w Polsce, emeryturę z austriackiego systemu ubezpieczeń społecznych, nie zaś rentę, kwotę zaopatrzenia czy świadczenie pieniężne przyznane na podstawie ustawy z dnia 31 maja 1996r. Żaden z przepisów art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia od opodatkowania emerytury zagranicznej wypłacanej za okres pracy przymusowej w czasie II wojny światowej. W oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny uznać należy, iż przyznane Podatnikowi świadczenie emerytalne nie ma charakteru odszkodowawczego bądź rekompensaty za przymusową pracę w III Rzeszy Niemieckiej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt. 45 i 74 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., dla których przewidziano zwolnienie od podatku dochodowego. Ponadto, z przedłożonej przez Podatnika decyzji o uznaniu prawa do emerytury nie wynika, że świadczenie to przyznane zostało z powodu powstałego w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy inwalidztwa.

Nadmienić należy, że w myśl art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997r. Nr 78, poz. 483) każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Tym samym wszelkie zwolnienia podatkowe są instytucją prawną o charakterze wyjątkowym i wynikającą z ustaw podatkowych, gdyż zasadą jest płacenie podatków, nie zaś zwalnianie podatników od tego obowiązku. Dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających zwolnienia musi być wykładnią ścisłą i enumeratywny katalog zwolnień przedmiotowych nie może być poprzez interpretacje rozszerzany.

Na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane banki, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy- od wypłacanych przez nie emerytur i rent. Ponadto, jak wynika z treści art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. w przypadku poboru przez banki zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, zawartej z krajem, z którego pochodzą emerytury i renty.

Zasadnie więc bank w Polsce pobiera zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od wypłacanej Podatnikowi emerytury z zagranicy.

W tym stanie faktycznym i prawnym brak jest podstaw do uchylenia bądź zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 9 czerwca 2006r. Nr PF/415-102/I/06/ES.

Jednocześnie Dyrektor tut. Izby Skarbowej wyjaśnia, że zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wydane na podstawie tego przepisu postanowienie może zawierać wyłącznie interpretację przepisu prawa podatkowego. Cytowany przepis art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej wbrew przekonaniu Podatnika wyrażonemu w zażaleniu nie daje Naczelnikowi Urzędu Skarbowego uprawnień do uznaniowego przyznawania w indywidualnych sprawach ulg i zwolnień.

Wszelkie zwolnienia podatkowe muszą bowiem wynikać z przepisów ustaw podatkowych. Zawarte w zażaleniu argumenty dot. wieku, stanu zdrowia oraz kwoty zobowiązania podatkowego mogą najwyżej stanowić podstawę do przyznania na wniosek podatnika ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, o których mowa w art. 67a Ordynacji podatkowej.