Pismem z dnia 4.01.2006 r. uzupełnionym w dniu 13.01.2006 r. wspólnicy spółki jawnej informując, że nie są płatnikami podatku dochodowego, a tylko podatku rolnego, podatku VAT i akcyzowego, zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wągrowcu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 29 września 1994 r., o rachunkowości /Dz.U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 z późn.zm/ Wspólnicy uważają, że po osiągnięciu w 2005 roku przychodów netto z działalności rolniczej w wysokości przekraczającej 800.000 euro nie są zobowiązani do prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych od 01.01.2006 roku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wągrowcu postanowieniem MB-415/1/06 z dnia 30 stycznia 2006 roku interpretując art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości, który stanowi, że jej przepisy stosuje się między innymi do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 euro uznał stanowisko wspólników za prawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, że obowiązek prowadzenia ksiąg wynika każdorazowo z ustaw podatkowych. Przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych, pozostają poza zakresem przedmiotowym ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991r. /tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm/. Ustawa z dnia 15.11.1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. z 1993 roku, Nr 94, poz. 431 z późn. zm./ nie odsyła natomiast do uregulowań zawartych w ustawie o rachunkowości nakładających taki obowiązek.

Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wągrowcu wspólnicy nie złożyli zażalenia, zatem stało się ono ostateczne.

Stosownie do art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 z urzędu, jeżeli postanowienie to rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po zapoznaniu się z pytaniem wspólników oraz z postanowieniem interpretacyjnym stwierdza, że w przedmiotowej sprawie wystąpiła przesłanka rażącego naruszenia prawa.
Zgodnie z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku ? Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm./ stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz /prezydent miasta/, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podanie /wniosek/, zgodnie z przepisem art. 168 § 2 i 3 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać co najmniej treść żądania, wskazanie osoby, od której pochodzi (...), a także czynić zadość innym wymogom ustalonym w przepisach szczególnych. Podanie wniesione pisemnie powinno być podpisane przez wnoszącego. Jeżeli podanie /wniosek/, nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków (...); niewypełnienie tego wymogu powoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia ? art. 169 § 1 ordynacji podatkowej.
W niniejszej sprawie wspólnicy nie precyzują w zakresie jakiego podatku wnoszą o interpretację, nie wskazują przepisu prawa materialnego o którego interpretację wnoszą. Naczelnik urzędu skarbowego nie jest natomiast uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji wniosku. Ponadto nie w każdym przypadku spółka jawna może być uprawniona do występowania o interpretację a w dalszej konsekwencji nie zawsze może być adresatem postanowienia wydanego w trybie art. 14a § 1 Ordynacji Podatkowej.

Mimo zasadniczych braków w przedmiotowym wniosku, stwarzającym szereg wątpliwości, organ I instancji nie wyczerpał procedury określonej w art.169 § 1 ordynacji podatkowej, celem ustalenia jednoznacznego stanu faktycznego umożliwiającego dokonanie prawidłowej interpretacji przepisu prawa podatkowego

Końcowo zauważa się, że naczelnik urzędu skarbowego nie jest władny do interpretacji unormowań ustawy o rachunkowości w zakresie wykraczającym poza problematykę prawa podatkowego. Nie jest również umocowany do interpretacji w zakresie ustawy z dnia 15.11.1984 roku o podatku rolnym.

Mając na uwadze treść art.14b § 5 pkt 2 Ordynacji oraz fakt rażącego naruszenia prawa w interpretacji dokonanej postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wągrowcu z dnia 30 stycznia 2006 roku nr MB-415/1/06 należało uchylić przedmiotowe postanowienie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiazującego w dniu jej wydania.