P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr.8, poz.60 ze zm.) w związku ze złożonym w dniu 01 czerwca 2006r. pismem o udzielenie pisemnej interpretacji w podatku od towarów i usług co do zakresu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustalenia miejsca świadczenia usług w zakresie świadczenia usług polegających na rekrutacji i dostarczania personelu dla kontrahenta włoskiego mającego siedzibę we Włoszech, w przypadku utworzenia oddziału na terytorium Polski i rejestracji dla celów podatku od towarów i usług - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

U S A S A D N I E N I E

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia na które przysługuje zażalenie.
W dniu 01 czerwca 2006r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku:

Firma X prowadzi głównie działalność w zakresie pośrednictwa pracy oraz usług agencyjnych wykonywanych na rzecz podmiotów włoskich będących podatnikami podatku od wartości dodanej w swoim kraju, posiada stosowny certyfikat wydany przez Ministerstwo Gospodarki Pracy i Polityki Socjalnej potwierdzający wpis do rejestru Agencji pośrednictwa pracy za granicę. Firma kieruje pracowników do pracy sezonowej w rolnictwie oraz pielęgniarki. Usługa pośrednictwa realizowana jest na podstawie umów zawartych przez firmę X z chętnymi do podjęcia pracy i z włoskim pracodawcą, który będzie zatrudniał pielęgniarki. Firma X poza umową o dostarczenie personelu, posiada dodatkową umowę o wykonanie usług agencyjnych związanych z przygotowaniem pielęgniarek do podjęcia pracy. Wykonywane usługi mieszczą się w grupie: PKWiU 74.50, tj. usługi rekrutacji i udostępniania personelu.
Podmiot włoski posiada siedzibę i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch, oprócz oddziałów na terenie Włoch, utworzył oddział na terytorium Polski i zarejestrował się w polskim sądzie i urzędzie skarbowym uzyskując polski NIP dla oddziału.
Firma X za usługi pośrednictwa w dostarczaniu personelu wystawia faktury VAT zawierające numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch z adnotacją, iż zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Pytanie brzmi:
Czy fakt utworzenia przez włoskiego kontrahenta oddziału w Polsce i uzyskanie polskiej rejestracji dla celów podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy usługi nie są świadczone przez podatnika dla oddziału w Polsce, a tylko i wyłącznie dla podmiotu mającego siedzibę we Włoszech, zmienia miejsce ich świadczenia ?

Stanowisko wnioskodawcy:

Zdaniem podatnika płatnikiem podatku VAT zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy będzie nadal odbiorca usługi, w tym przypadku włoski kontrahent w swojej siedzibie we Włoszech.
Ten szczególny sposób określenia miejsca świadczenia przewidziano dla enumeratywnie wymienionych w art. 27 ust. 4 ustawy VAT usług niematerialnych świadczonych dla:osób fizycznych i podmiotów posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku VAT, w przypadku świadczenia usług niematerialnych wymienionych w ust. 4 tegoż artykułu na rzecz wymienionych podmiotów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie ich nabywca posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Cytowany wyżej przepis art. 27 ust. 3 ustawy wskazuje kilka alternatywnych miejsc związanych z nabywcą, które mogą zostać uznane za miejsce świadczenia:
-miejsce siedziby,
-stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona,
-w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, miejsce gdzie nabywca ma stały adres lub miejsce zamieszkania.

Świadczone przez Firmę X usługi są:

• usługami wymienionymi w art. 27 ust. 4 pkt 5,
• świadczonymi dla podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego,
• usługi nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce,
• usługi są świadczone dla miejsca siedziby we Włoszech.

Resumując, w dotyczącym mnie przypadku miejscem świadczenia usług jest miejscesiedziby mojego kontrahenta we Włoszech, czyli miejsce konsumpcji tych usług. W związku z powyższym, zgodnie z zasadą terytorialności, usługi te winny podlegać opodatkowaniu we Włoszech.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego własnego stanowiska Jednostki w jej indywidualnej sprawie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie z dnia 01 czerwca 2006r. wyjaśnia co następuje:

Na wstępie należy wskazać, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w danym państwie. Precyzyjniej rzecz ujmując należałoby mówić o czynnościach, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. Z tych też względów określenie miejsca świadczenia ma niezwykle istotne znaczenie. Determinuje ono bowiem miejsce opodatkowania. Jest to istotne zwłaszcza w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Określenie miejsca świadczenia określa bowiem jednocześnie państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana. Co do zasady dana czynność powinna być opodatkowana w jednym i tylko w jednym miejscu.

Art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyraża ogólną normę, dotyczącą ustalenia miejsca świadczenia usługi. Co prawda ma ona charakter ogólny, jednakże z uwagi na istniejącą liczbę regulacji szczególnych, staje się ona w istocie tylko jedną z wielu norm dotyczących określenia miejsca świadczenia usług. Ma jednakże charakter generalny w tym sensie, że ilekroć nie będzie możliwe ustalenie miejsca świadczenia usługi na podstawie regulacji kolejnych, możliwe jest odwołanie właśnie do niej i ustalenie miejsca świadczenia usługi w oparciu o regułę siedziby (stałego miejsca prowadzenia działalności) usługodawcy. Zapewnia ona jednocześnie, że każda usługa ma określone miejsce jej świadczenia.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
   
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
   - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
   Regulacja zawarta ww. przepisie ma zastosowanie do usług niematerialnych wymienionych w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT. W art. 27 ust. 4 pkt 5 figurują między innymi usługi dostarczania (oddelegowania) personelu.

Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie stwierdza, iż w zaistniałym stanie faktycznym miejscem świadczenia przez Podatnika usług dostarczania(oddelegowania) personelu o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług na rzecz podmiotów zagranicznych - mających siedziby na terytorium Wspólnoty oraz w krajach trzecich jest miejsce, gdzie podmioty te mają siedzibę i stosownie do art. 27 ust. 3 ustawy o VAT pozostają poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce. Jednocześnie organ podatkowy stoi na stanowisku, że rejestracja przez podmiot zagraniczny oddziału dla potrzeb VAT w Polsce nie oznacza w przedstawionym stanie faktycznym,dla Podatnika zmiany miejsca świadczenia przedmiotowych usług.
Jak wynika z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego, usługi świadczone przez X wymienione są w w art. 27 ust. 4 pkt 5, świadczone są na rzecz podmiotu zagranicznego mającego siedzibę na terytorium Włoch, nabywca usługi dla świadczącego usługi podaje numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch, miejscem konsumpcji tych usług jest terytorium Włoch - zatem miejscem świadczenia tych usług jest państwo, na terytorium którego nabywca usługi posiada siedzibę i tam też podlegają one opodatkowaniu VAT.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak na wstępie.

Zgodnie z art.14a §2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawców oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Interpretacja nie jest wiążącą dla podmiotu uprawnionego do złożenia wniosku,wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawców organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia - art 14b§1 i §2 Ordynacji podatkowej.

Na postanowienie służy zgodnie z art. 236 §2 pkt 1 Ordynacji podatkowej zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej w znakach skarbowych - art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a ustawy z dnia 09.09.2000r. (Dz.U. z 2004r. Nr. 253, poz.2532 ze zm.).