Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, z 2005r., poz. 60, z późn. zmian.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie stosowania 50% normy kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do zawartej umowy o dzieło

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Prowadzący działalność gospodarczą w zakresie przetwarzania danych zawarł umowę o dzieło z osobą fizyczną będącą prawnikiem. Przedmiotem tej umowy było sporządzenie na potrzeby firmy przez Przyjmującego - umowy z kontrahentem. Według przedstawionego w niniejszej sprawie własnego stanowiska - płatnik stwierdza, że sporządzenie przez Przyjmującego umowy z kontrahentem stanowi utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (umowa sporządzona na indywidualne zamówienie ma twórczy charakter wobec braku wzorców umów dotyczących specjalistycznej działalności firmy, umowa przechowywana przez okres 5 lat, zamawiający potwierdzałby przejęcie utworu oświadczeniem) i zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu należy określić w wysokości 50 %.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, z 2000r., poz. 176, z późn. zmian.) koszty uzyskania przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50 % uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Jednakże zgodnie z art. 22 ust. 12 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% nie mają zastosowania do przychodów, o których mowa w art. 14 ustawy, a więc do przychodów z działalności gospodarczej.

Dochód z działalności gospodarczej ustala się bowiem w sposób szczególny, określony w art. 24 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 cyt. ustawy o podatku dochodowym koszty uzyskania przychodów między innymi z tytułu umowy o dzieło, w warunkach przewidzianych w art. 13 pkt 8 ustawy, ustala się w wysokości 20 % w stosunku do uzyskanego przychodu.

W świetle przywołanych powyżej uregulowań art. 22 ust. 9 pkt 3 i pkt 4 ustawy podatnikowi, który spełni przesłanki przewidziane w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, nawet wówczas gdy strony zawrą umowę o dzieło na warunkach przewidzianych w art. 13 pkt 8 tej ustawy przysługują 50 % koszty. Zatem rozstrzygnięcia czy w sprawie będącej przedmiotem zapytania należy ustalić 50 % koszty uzyskania przychodu należy szukać w przesłankach warunkujących zastosowanie cyt. art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy.

Treść tego przepisu wskazuje, iż w przypadku uzyskania przychodu (wynagrodzenia) przez twórcę jedynym kryterium przyznania mu 50 % kosztów uzyskania przychodu jest stworzenie przez niego dzieła - utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 80, z 2000r., poz. 904, ze zmian.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższa definicja wskazuje, że o statusie stworzonego dzieła decydują dwie zasadnicze przesłanki tj. twórcze cechy dzieła oraz ustalenie go w jakiejś postaci.

W stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym zapytaniu należy ustalić spełnienie pierwszej z przywołanych przesłanek, tzn. twórcze cechy sporządzonej na potrzeby firmy umowy z kontrahentem. Przez przejaw twórczej działalności o indywidualnym charakterze należy bowiem rozumieć w szczególności: oryginalność dzieła, kreacyjność, indywidualność utworu, osobiste piętno twórcy (twórczy wkład autora pozwalający odróżnić dzieło twórcy od innych dzieł).

Sporządzenie przez Przyjmującego na potrzeby firmy umowy z kontrahentem pozbawione jest koniecznych cech oryginalności i indywidualności, bowiem co do zasady i z założenia musi ona odpowiadać wymaganiom oraz formie wynikającej z ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zmian.).

Natomiast sam fakt jej sporządzenia na indywidualne zamówienie wobec braku wzorców umów dotyczących specjalistycznej działalności firmy nie ma istotnego znaczenia, gdyż jak wskazano wyżej ochronie prawa autorskiego podlega rezultat pracy (utwór), a nie metoda lub sposób jej sporządzania - tworzenia. Trudno zatem mówić w takiej sytuacji o twórczym charakterze takiej umowy. W związku z powyższym w ocenie tut. Urzędu sporządzanie umów cywilnoprawnych nie ma charakteru twórczego.

Jednocześnie nadmienia się, że ustawa z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 80, z 2000r., poz. 904, ze zmian.) w istocie nie stanowi prawa podatkowego i zagadnienia w niej uregulowane co do zasady nie podlegają wyjaśnieniom przez organy podatkowe. W wątpliwych przypadkach istnieje możliwość dokonania rozstrzygnięć w tym zakresie w oparciu o opinie specjalistów z danej dziedziny bądź w sytuacjach powstania sporu co do autorskiego charakteru wykonywanych prac można wystąpić do Departamentu Prawa Autorskiego i Praw Pokrewnych Ministerstwa Kultury. Reasumując, na gruncie przepisów cyt. ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście w warunkach określonych w art. 13 pkt 8 zastosowanie mają 20 % koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy. Zatem wykonując czynności płatnika od wypłat przedmiotowych należności pobiera w trakcie roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad i w terminie określonych w art. 41 i art. 42 tej ustawy.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, jako płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika imienną informację o wysokości dochodu, sporządzoną według ustalonego wzoru (PIT11/8B), zaś podatnik kwotę tę jest obowiązany uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w ciągu roku opodatkowanymi według obowiązującej skali podatkowej na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym postanawia się jak w sentencji.