Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 z późn.zm) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Ustawodawca ograniczył jednakże powyższe uprawnienie m.in. w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych (art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług).
Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 90 z dnia 23.05.2005r., poz. 756) obowiązującą od dnia 01.06.2005 r. została zmieniona treść art. 86 ust. 3-5 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zmiany te weszły w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia tej ustawy tj od dnia 22 sierpnia 2005 r.
Znowelizowany przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Stosownie do treści art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązującego od 22.08.2005 r.) w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca – nie więcej jednak niż 6.000,-zł.
Zgodnie z art. 86 ust. 4 wymienionej ustawy przepis ust. 3 nie dotyczy:
1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawo o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą, a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu, a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu, a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgowa stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług). Przepis art. 86 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług obliguje podatnika do dostarczenia kopii tego zaświadczenia, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw na potrzeby art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w stosunku do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług, nabytych przed 1 czerwca 2005 r., dodatkowe badania techniczne, o których mowa w art. 86 ust. 5, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj od dnia 01.06.2005 r.
.Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. od dnia 22 sierpnia 2005 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa przysługuje, jeżeli jest to paliwo wykorzystywane do pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy spełniają wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy i wymagania te potwierdzone są zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz właściwą adnotacją w dowodzie rejestracyjnym
Z powyższego wynika, że w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 i nabytych przed dniem 01.06.2005 r., prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika ze spełnienia przez pojazd określonych w tym przepisie warunków technicznych. Podatnik jako podmiot rejestrujący pojazd ma jednakże obowiązek dokonania dodatkowych badań technicznych, jednak ich nie przeprowadzenie lub przeprowadzenie w terminie późniejszym nie jest warunkiem prawa do odliczenia podatku z tytułu zakupu paliwa do samochodu. Prawo to istnieje bowiem wówczas, gdy pojazd samochodowy spełnia określone wymagania, niezależnie od tego czy fakt ten został zbadany i stwierdzony odpowiednim zaświadczeniem. Zaświadczenie o cechach pojazdu ma znaczenie wyłącznie dowodowe, ma potwierdzać prawidłowość dokonanych przez podatnika odliczeń podatku od paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdu.
Zatem stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji z dnia 19.06.2006 r. jest prawidłowe.