POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Spółki z dnia 02.03.2006 r. (data wpływu 02.03.2006 r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, uzupełnionym w dniu 12.04.2006 r. postanawiauznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedłożonego wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa od kontrahentów z Korei i Tajwanu towary, których transport do Europy odbywa się drogą morską. Odprawa celna w procedurze dopuszczenia do obrotu dokonywana jest na terytorium Niemiec. Podatnik ustanowił w tym celu pełnomocnika do reprezentacji skarbowej, który posiada upoważnienie do dokonywania w jego imieniu odpraw celnych oraz czynności związanych z rozliczeniem na terytorium Niemiec podatku od wartości dodanej z tytułu dokonania przez Spółkę importu towaru. Wnioskodawca korzysta w Niemczech ze zwolnienia od podatku od wartości dodanej, gdyż po dokonaniu importu towar zostaje przemieszczony z Niemiec na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z zaistniałą sytuacją Podatnik zadaje pytanie w jaki sposób należy kwalifikować na gruncie ustawy o VAT przywóz towaru z Korei i Tajwanu do Polski, jeżeli przedmiotowy towar został dopuszczony do obrotu na terytorium Niemiec, a następnie przemieszczony do Polski. W opinii Wnioskodawcy przedmiotowe przemieszczenie nie skutkuje obowiązkiem wystawienia faktury wewnętrznej, ani również wykazania podatku z tego tytułu w deklaracji VAT-7. Spółka pyta również z jakiego dnia powinien być kurs waluty przyjęty do przeliczenia kwoty wykazanej w walucie obcej w przedmiotowej sprawie. Towar wprowadzany jest na stan magazynu po średnim kursie NBP z dnia odprawy towaru w Niemczech - wystawienia niemieckiego dokumentu celnego.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik tutejszego Urzędu stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) o podatku od towarów i usług (dalej ustawa) przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem przywóz towarów z państwa trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - co ma miejsce w niniejszym przypadku - w rozumieniu ustawy o VAT nie stanowi importu towarów na terytorium Polski.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ustawy przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.
Zatem przywóz do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (Niemiec) stanowić będzie dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie. W konsekwencji na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy należy z tego tytułu wystawić fakturę wewnętrzną oraz ująć transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w deklaracji VAT-7 składanej za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy. Ponadto stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy podatnicy dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 obowiązani są również składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów. Zatem także w sytuacji przedstawionej we wniosku Spółka powinna uwzględnić nabycie towarów w informacji podsumowującej VAT-UE.

Skoro przedmiotowa transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to odnoszą się do niej również zasady dotyczące powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawarte w art. 20 ustawy jak również zasady przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych. Zgodnie z § 37 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zm.) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - do przeliczenia kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca lub import usług stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-3 § 37. W myśl § 37 ust. 1 kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Według ust. 2 w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony. Zgodnie z treścią ust. 3 w przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.
W świetle powyższych regulacji, biorąc pod uwagę specyfikę dokonanej czynności (przemieszczenie towarów), należy stwierdzić, iż prawidłowe będzie dokonanie przeliczenia kwot wykazanych w walutach obcych na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (ust. 3 § 37), o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Obowiązek podatkowy powinien zostać ustalony w oparciu o przepisy art. 20 ust. 5-6 ustawy. W myśl art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Zgodnie zaś z art. 20 ust. 6 ustawy gdy przed tym terminem podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Jednakże z uwagi na fakt, że nie doszło tu do nabycia towarów od podatnika od wartości dodanej lecz do przemieszczenia towarów z jednego państwa członkowskiego do drugiego zastosowanie znajdzie art. 20 ust. 5 ustawy, a zatem obowiązek podatkowy powstanie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania przemieszczenia towaru.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu informuje, że przepisy prawa podatkowego, a tylko takie mogą być przedmiotem interpretacji dokonywanej w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej - nie odnoszą się do zasad wprowadzania towaru na stan magazynu, a zatem również do kursu po jakim należy przeliczyć wartość wyrażoną w walucie obcej towaru wprowadzając go do magazynu.

Z tych też względów postanowiono jak we wstępie.