POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Spółki z dnia 04.05.2006 r. (data wpływu 08.05.2006 r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, postanawia uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedłożonego wniosku wynika, że Spółka zajmuje się dystrybucją filmów. Niezbędnym warunkiem do rozpowszechniania filmów jest zakup za granicą licencji. Kontrahenci zagraniczni wystawiają faktury na sprzedaż praw, które zgodnie z ustawą o podatku VAT Spółka traktuje jako import usług. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kursu waluty jaki należy przyjąć do faktur wewnętrznych wystawianych z tytułu importu usług.

W przekonaniu Podatnika zastosowanie w niniejszej sprawie znajduje przepis § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT, który nakłada na podatnika obowiązek wyceny kwot wyrażonych w walucie obcej według średniego bieżącego kursu waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiona w terminie, w którym podatnik jest obowiązany do jej wystawienia. W przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Zdaniem Spółki pojęcia "faktura", "dzień wystawienia faktury", "podatnik" oraz "wystawienie faktury w terminie, w którym podatnik jest obowiązany do jej wystawienia" - zgodnie z przywołanym ww. rozporządzeniem, odnoszą się do kontrahenta zagranicznego. Według Spółki biorąc pod uwagę zapis § 15 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur (...) kontrahent zagraniczny powinien wystawić fakturę nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego oraz nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. Przez "obowiązek podatkowy" należy rozumieć, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 w połączeniu z ust. 19, datę otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Zdaniem Podatnika należy więc przyjąć najwcześniejszą z trzech wymienionych dat. Przez datę otrzymania zapłaty Spółka rozumie datę dokonania przelewu dla kontrahenta zagranicznego. W przekonaniu Wnioskodawcy wystawiając fakturę wewnętrzną należy porównać datę faktury kontrahenta zagranicznego z datą powstania obowiązku podatkowego w Polsce. Jeżeli te daty różnią się o mniej niż 30 dni do faktury wewnętrznej należy przyjąć kurs waluty z daty wystawienia faktury sprzedaży przez kontrahenta zagranicznego, w przypadku różnicy powyżej 30 dni właściwym kursem waluty jest kurs z daty powstania obowiązku podatkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik tutejszego Urzędu stwierdza, co następuje:

Zgodnie z § 37 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) - do przeliczenia kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca lub import usług stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-3 § 37. W myśl § 37 ust. 1 kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Według ust. 2 w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony. Zgodnie z treścią ust. 3 w przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Na wstępie należy zauważyć, że w ust. 4 wyraźnie wskazano, iż przeliczane są kwoty wykazane na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, nie zaś kwoty wykazane na fakturze wewnętrznej. Zatem nieuzasadnione i sprzeczne - nie tylko z wykładnią językową - ale również funkcjonalną i celowościową byłoby dokonywanie przeliczenia kwot wykazywanych w walucie obcej na złote na dzień wystawienia faktury wewnętrznej.

W przedmiotowej sprawie istotne jest, iż w § 37 ust. 4 ww. rozporządzenia użyto zwrotu "odpowiednio". Powinien on być interpretowany przy uwzględnieniu różnic między instytucjami, do których należy przepis odsyłający i przepis odesłania. W rezultacie odpowiednie zastosowanie przepisu może polegać na jego zastosowaniu wprost, zastosowaniu z odpowiednimi modyfikacjami lub na odmowie jego zastosowania ze względu na określone różnice (L. Morawski "Wykładnia w orzecznictwie sądów" Toruń 2002, s. 294). Zatem możliwe są sytuacje, w których przepis nie da się odpowiednio zastosować ze względu na specyfikę instytucji, w której ma być zastosowany. W uchwale z dnia 06.12.2000 r (II CZP 41/00, OSNC 2001/4/57) Sąd Najwyższy doszedł do następującej konkluzji: "Powszechnie przyjmuje się, że "odpowiednie" stosowanie przepisu może polegać na jego zastosowaniu wprost, albo z pewnymi modyfikacjami - usprawiedliwionymi odmiennością stanu "podciąganego" pod dyspozycję stosowanego przepisu, bądź niedopuszczalności jego stosowania do rozpatrywanego stanu w ogóle. Ta niedopuszczalność może przy tym wynikać albo bezpośrednio z treści wchodzących w grę regulacji prawnych, albo z tego, że zastosowania danej normy nie dałoby się pogodzić ze specyfiką i odmiennością rozpoznawanego stanu." Z uwagi na powyższe nie można zgodzić się z tezą Podatnika co do oceny terminowości wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, w związku z odpowiednim stosowaniem w przypadku importu usług ust. 1-3 § 37 ww. rozporządzenia. Niedopuszczalne byłyby sytuacje, w których ocena terminowości dokonywana byłaby bądź to przez pryzmat wewnętrznych przepisów państw obcych bądź polskich przepisów (tak Spółka w treści wniosku), ponieważ polskie organy podatkowe nie są uprawnione, a polscy Podatnicy zobowiązani dokonywać oceny czy dana faktura wystawiona przez kontrahenta zagranicznego została wystawiona w terminie, w którym był on zobowiązany do jej wystawienia na gruncie przepisów wewnętrznych państwa jego siedziby jak również podmiot zagraniczny nie jest zobowiązany do stosowania polskich przepisów w tym zakresie. Zatem ze względu na specyfikę przedmiotowych transakcji (importu usług) - w opinii Naczelnika Urzędu - niemożliwe jest zweryfikowanie czy dana faktura wystawiona przez kontrahenta zagranicznego została wystawiona w terminie.

Ponadto dokonując interpretacji powyższych przepisów rozporządzenia skorzystać można z dyrektywy interpretacyjnej zawartej w art. 11 (C) (2) VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej z dnia 17 maja 1977 r. (77/388/EEC). Zgodnie z nią, gdy dane potrzebne do ustalenia podstawy opodatkowania (z tytułu czynności innej niż import towarów) wyrażane są w walucie innej, niż waluta państwa członkowskiego, w którym ustalana jest podstawa opodatkowania, stosuje się kurs sprzedaży obowiązujący w chwili powstania obowiązku podatkowego na najbardziej reprezentatywnym rynku lub rynkach walut zainteresowanych państw członkowskich lub kurs wymiany określony przez odniesienie do tego rynku lub rynków, zgodnie z procedurami określonymi przez to państwo członkowskie.

Z uwagi na powyższe za prawidłowe należy uznać dokonanie przeliczenia kwot wykazanych w walutach obcych na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług. Termin powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy (m. in. nabycie licencji) Spółka powinna określić na podstawie art. 19 ust. 19 w związku z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy tj. z chwilą dokonania zapłaty całości lub części należności nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z tych też względów Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak na wstępie.