P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 - 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w odpowiedzi na wniosek z dnia 20.02.2006r. (wpływ do tut. urzędu dnia 22.02.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dotyczący zasadności zastosowania obniżonej 7% stawki podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży obuwia w rozmiarach do 25 cm (dla dziewcząt) oraz do 26 cm (dla chłopców), Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście

p o s t a n a w i a

uznać przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku podano, że Spółka prowadzi sprzedaż różnego rodzaju obuwia dla dzieci i dorosłych, głównie zaliczanego do obuwia na stopy wrażliwe, profilaktycznego, zdrowotnego itp., w numeracji wielkościowej od 14 do 32 cm. W sprzedaży w/w obuwia występuje problem w stosowaniu obniżonej stawki podatku VAT w wys. 7% na podstawie poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. W poz. 47 załącznika nr 3 nie wskazano, jaka wielkość obuwia pozwala na zaliczenie go do obuwia dziecięcego. Podatnik stosuje przepisy poprzednio obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993r., według których maksymalnym numerem wielkościowym obuwia dla dzieci był rozmiar 23 cm.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca chciałby uzyskać odpowiedź na pytanie, dla jakich rozmiarów obuwia należy przy sprzedaży stosować obniżoną 7 % stawkę podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 19.04.2006r. Wnioskodawca podał, iż obuwie dziecięce obecnie dostarczane przez producentów, będące przedmiotem sprzedaży, występuje w numeracji wielkościowej od 11 do 27 cm. Jest to obuwie zarówno całoroczne, zimowe, jak i letnie - sandały czy też sandałki szkolne z otwartymi czubkami. Obuwie to najczęściej cechuje wysoka cholewka z usztywnioną zakładką i obcasem typu Thomasa. Wierzchy cholewek wykonane są ze skóry, tworzyw sztucznych i tkanin. Stosowane są spody wykonane z kopolimeru lub gotowe wypraski. Obuwie może być przystosowane do stosowania profesjonalnych wkładek ortopedycznych albo zastosowane są w nich wkładki profilaktyczne. Przednie części cholewek są sznurowane, zapinane na taśmy velcro lub na klamry metalowe. Producenci w dowodach sprzedaży (fakturach VAT) obuwie to określają jako obuwie dziecięce do numeru wielkościowego 23 cm. Sprzedając to obuwie Spółka również stosuje dla numerów wielkościowych do 23 cm obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 7 %.

Ponadto w piśmie z dnia 19.04.2006r. Wnioskodawca przytoczył, iż Polskie Normy PN-87/O-91010 "Obuwie wielkości" oraz PN-87/O-91055 "Kopyta wielkości" określają następujące grupy wielkościowe obuwia:
1. niemowlęca i poniemowlęca - nr długości od 11 do 14 #189; cm
2. wczesnodziecięca - nr długości od 15 do 17 cm
3. przedszkolna - nr długości od 17 do 19 #189; cm
4. szkolna - nr długości od 20 do 22 cm
5. dziewczęca - nr długości od 22 do 25 cm
6. chłopięca - nr długości od 22 #189; do 26 cm
7. młodzieżowo - dziewczęca - nr długości od 22 do 26 cm
8. damska - nr długości od 21 #189; do 27 cm
9. młodzieżowo - chłopięca i męska - nr długości od 21 #189; do 31 cm
W podanych wyżej normach nie występuje wyłącznie grupa o nazwie "obuwie dziecięce", lecz, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie grupy obuwia z wyjątkiem grupy 8 można zaliczyć do grup obuwia dziecięcego. Jednak, przyjmując za podstawę grupy wielkościowe produkowanego i sprzedawanego obuwia, oraz ich asortyment, cechy użytkowe itp., Wnioskodawca wyraził opinię, iż za obuwie dziecięce należy uznać obuwie dla dziewcząt do rozmiaru 25 cm, natomiast dla chłopców - do rozmiaru 26 cm.

Po przeanalizowaniu przedstawionego przez Wnioskodawcę problemu, Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono, bez względu na symbol PKWiU, obuwie dziecięce.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku VAT nie zostało zatem uzależnione od klasyfikacji statystycznej obuwia. Biorąc jednak pod uwagę, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie zdefiniowano użytego pojęcia "obuwie dziecięce" a ustawa ta wielokrotnie np. przy definicji towarów (art. 2 pkt 6) lub przepisach dotyczących świadczenia usług (art. 8 ust. 3) każe odwoływać się do przepisów o statystyce publicznej, należy posiłkowo odwołać się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), w dalszym ciągu obowiązującej dla celów podatkowych. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług nie zawiera interpretacji terminów "obuwie dziecięce" lub "obuwie damskie" czy "obuwie męskie". Zgodnie z przedmową do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług bazą pojęciową i merytoryczną klasyfikacji w zakresie wyrobów była Polska Scalona Nomenklatura Towarowa Handlu Zagranicznego (PCN), która wymienia obuwie męskie i damskie o długości podeszwy wewnętrznej 24 cm lub więcej oraz pozostałe obuwie o długości podeszwy wewnętrznej mniejszej niż 24 cm. W wymienionej nomenklaturze nie występuje natomiast pojęcie "obuwie dziecięce".

Brak w ustawie o podatku od towarów i usług wskazania numeracji obuwia, dla dostawy którego należy stosować obniżoną stawkę podatku VAT, oraz brak bezpośredniego odwołania do klasyfikacji statystycznych powoduje, że wyżej wymienione rozgraniczenie na obuwie damskie i męskie (o długości podeszwy wewnętrznej 24 cm i większej) oraz pozostałe (w domyśle dziecięce, o długości podeszwy wewnętrznej poniżej 24 cm) należy stosować jedynie pomocniczo, gdy cechy funkcjonalne, użytkowe, fason obuwia nie pozwalają na jednoznaczne rozstrzygnięcie tej kwestii. Przykładowo pantofle na wysokim obcasie w rozmiarze 23 cm nie mogą być uznane za obuwie dziecięce. W pierwszej kolejności należy jako kryterium klasyfikacji przyjąć cechy obuwia np. cechy jakościowe, funkcjonalne, użytkowe oraz nazwę obuwia (np. użycie przez jego producenta oznaczenia "dziecięce"). Chodzi w tym przypadku o oznaczenie producenta umieszczone na towarze lub jego opakowaniu, nie zaś oznaczenie na fakturze, jak to Wnioskodawca podał w piśmie z dnia 19.04.2006r. Ponadto należy wziąć pod uwagę przedział rozmiarów, w jakich dany model obuwia jest produkowany w ilościach wskazujących na jego handlowe przeznaczenie. Jeżeli numeracja konkretnego modelu rozpoczyna się przykładowo od 22 cm a kończy na 29 cm trudno uznać takie obuwie za dziecięce. Dopiero, gdy na podstawie wymienionych kryteriów nie można zaliczyć obuwia do "dziecięcego", "damskiego" lub "męskiego" z uwagi na jego uniwersalne cechy i szeroki zakres numeracji (od bardzo małych do bardzo dużych), należy pomocniczo zastosować rozgraniczenie zastosowane w Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego tj. obniżoną do 7% stawkę podatku VAT należy stosować dla obuwia o długości podeszwy wewnętrznej poniżej 24 cm.

Przyjęcie proponowanego przez Wnioskodawcę rozwiązania tj. uznania, iż do rozmiaru 25 cm w przypadku dziewcząt, zaś do rozmiaru 26 cm w przypadku chłopców mamy do czynienia z obuwiem dziecięcym prowadziłoby do zakwalifikowania do tej grupy znacznej części obuwia sprzedawanego na rynku, które wcale nie jest przeznaczone dla dzieci. Zakres wielkościowy obuwia damskiego i męskiego według cytowanych we wniosku Polskich Norm w znacznej części pokrywa się z zakresem obuwia dla chłopców i dziewcząt. Zakresy te w znacznej części zachodzą na siebie.

Należy podkreślić, że ustanowiona w przepisie art. 41 ust. 1 podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Obniżona stawka podatku ma charakter preferencji podatkowej (wyjątku od reguły) i dlatego pojęcia użytego w załączniku nr 3 do ustawy ("obuwie dziecięce") nie należy interpretować rozszerzająco tj. rozciągać na obuwie o rozmiarach do 25 lub 26 cm.

Przedstawione powyżej stanowisko tutejszego organu różni się zasadniczo od stanowiska Wnioskodawcy wyrażonego w przedmiotowym wniosku. To ostatnie należy zatem uznać za nieprawidłowe, w związku z czym Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanowił jak w sentencji.