Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

• art. 14 b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.);

zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszczu Gdańskim znak NP/443-42/1/05/KC z dnia 10 listopada 2005r. w ten sposób, iż uznaje stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% w przypadku otrzymania zaliczki przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 9 sierpnia 2005r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszczu Gdańskim z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% w przypadku otrzymania zaliczki przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:

Wnioskująca dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (pocztówek) na rzecz kontrahenta niemieckiego, posiadającego numer, pod którym jest zidentyfikowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec. W czerwcu 2005r. Podatnik otrzymał zaliczkę na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, które zostaną dostarczone w okresie późniejszym. Wnioskująca wystawiła fakturę dokumentującą otrzymaną zaliczkę ze stawką podatku VAT w wysokości 0% zgodnie z art. 42 ust. 11 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz wykazała otrzymaną zaliczkę w deklaracji VAT-7 jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie Wnioskująca przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym otrzymaną na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zaliczkę należy opodatkować stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszczu Gdańskim postanowieniem znak NP/443-42/1/05/KC z dnia 10 listopada 2005r. uznał, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku, zgodnie z którym Wnioskująca uważa, iż otrzymaną na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zaliczkę należy opodatkować stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszczu Gdańskim wskazał, iż Wnioskująca w świetle art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a otrzymanie zaliczki na jej poczet zobowiązuje Podatnika do wystawienia faktury VAT zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej zaliczki jest tożsamy z momentem wystawienia faktury ją dokumentującej. Jednocześnie, prawo do skorzystania z preferencji podatkowej przysługuje Podatnikowi w sytuacji łącznego spełnienia przesłanek zawartych w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku braku spełnienia określonych przepisem przesłanek Podatnik wykazuje dokonywaną dostawę jako krajową. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszczu Gdańskim wskazał, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskująca nie posiada dokumentów o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, w związku z czym nie ma prawa opodatkować otrzymanej zaliczki stawką podatku VAT w wysokości 0%. Jednocześnie, z uwagi na brak przedstawienia w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego, określonego w art. 87 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskująca nie ma prawa zaliczyć przedmiotowej zaliczki do obrotu o którym mowa w w/w przepisie ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Jednocześnie, w świetle art. 13 ust. 2 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów ma miejsce pod warunkiem, gdy nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik dokonuje dostawy towarów (pocztówek) na rzecz kontrahenta niemieckiego, posiadającego numer, pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec. Dostawa realizowana przez Wnioskującą z całą pewnością stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów z zastrzeżeniem ust. 2-4. Jednocześnie w myśl art. 20 ust. 3 cyt. ustawy jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1 otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

W myśl natomiast § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy.

Wnioskująca jest zatem obowiązana wystawić fakturę nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymała zaliczkę od kontrahenta niemieckiego. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zaliczki jest tożsamy z momentem wystawienia przez Podatnika faktury VAT dokumentującej jej otrzymanie. Dzień wystawienia przez Wnioskującą faktury jest zatem dniem powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa, iż przywołany przepis ustawy dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a spełnienie określonych w nich przesłanek uprawnia Podatnika do opodatkowania dokonanej już dostawy towarów 0% stawką podatku VAT. W przedmiotowej sprawie wewnatrzwspólnotowa dostawa towarów nie miała jeszcze miejsca, nie można zatem mówić o dostawie na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy), a tym bardziej o dowodach, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy). Te warunki dotyczą bowiem już zrealizowanej transakcji.

Wnioskująca ma natomiast obowiązek opodatkować otrzymaną na poczet wewnatrzwspólnotowej dostawy towarów zaliczkę. Kwestia opodatkowania zaliczek na dostawy wewnątrzwspólnotowe nie została jednakże wprost uregulowana w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo do skorzystania z preferencji podatkowej nie może być w żadnym razie rozpatrywane w kontekście przesłanek wymienionych w art. 42 ust. 1 ustawy. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje, iż do zaliczek na określone czynności stosuje się stawkę właściwą dla tych czynności. Zatem, Wnioskująca ma prawo opodatkować otrzymaną zaliczkę 0% stawką podatku VAT przewidzianą dla czynności na poczet której otrzymała zaliczkę, a spełnienie przesłanek określonych w art. 42 ust. 1 ustawy będzie decydujące dla opodatkowania całej zrealizowanej transakcji preferencyjną stawką podatku dopiero pod dokonaniu fizycznego wywozu towarów.

Dyrektor tut. Izby zwraca jednocześnie uwagę, iż zgodnie z art. 87 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005r. nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) do obrotu o którym mowa w ust. 3, wlicza się obrót z tytułu otrzymania należności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 12 albo art. 20 ust. 3, pod warunkiem przedstawienia w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego w kwocie odpowiadającej kwocie podatku jaka byłaby należna gdyby obrót ten dotyczył dostawy towarów na terytorium kraju, do czasu przedstawienia dokumentów potwierdzających eksport towarów albo wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, objętych tą należnością.

W świetle powyższego, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowym postanowieniu jest nieprawidłowe. Takie działanie obliguje Dyrektora tut. Izby do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie bowiem z art. 14b § 2 w/w ustawy interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5. W myśl art. 14b § 5 pkt 2 cyt. ustawy organ odwoławczy z urzędu w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.