POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Strony, który wpłynął do tut. Urzędu dnia 03 sierpnia 2005r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie ustawy o podatku od towarów i usług

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik w ramach swojej działalności dokonuje od operatorów sieci telefonii komórkowych tzw. karty pre-paid posiadające formę materialną oraz impulsy telefoniczne nieposiadające formy materialnej, a uprawniające do skorzystania z usług telekomunikacyjnych o określonej wartości. Nabywcami ww. wymienionych są m.in. podatnicy podatku VAT zarejestrowani dla celów rozliczeń z tego podatku w Niemczech.

Zdaniem Strony w przypadku opisanych wyżej usług mamy do czynienia ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych, dla których obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 19 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zaś w przypadku sprzedaży kart na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 27 ust. 3 miejscem opodatkowania tych usług będzie miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, co następuje.

W kontekście przedstawionego we wniosku zagadnienia stwierdzić należy, że w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) brak jest definicji usług telekomunikacyjnych. Uprawnione jest zatem posiłkowe posłużenie się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 16 lipca 2004r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004r. nr 171, poz. 1800 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 pkt 41 Prawa telekomunikacyjnego przez świadczenie usług telekomunikacyjnych rozumie się wykonywanie usług za pomocą własnej sieci, z wykorzystaniem sieci innego operatora lub sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek usługi telekomunikacyjnej wykonywanej przez innego dostawcę usług, zaś na podstawie art. 2 pkt 48 tej ustawy przez usługi telekomunikacyjne rozumie się usługę polegającą głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci telekomunikacyjnej; nie stanowi tej usługi usługa poczty elektronicznej.

Zgodnie z art. 19 ust. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przy świadczeniu usług telekomunikacyjnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych, lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym, w przypadku gdy usługa jest realizowana przy użyciu odpowiednio żetonów, kart lub innych jednostek. Zatem obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanych przez Stronę czynności powstanie na podstawie tego przepisu.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Art. 27 ust. 4 pkt 7 stanowi, że przepis ust. 3 stosuje się do usług telekomunikacyjnych. Zatem w przypadku określonym we wniosku, gdy następuje świadczenie usług telekomunikacyjnych na rzecz podmiotu zarejestrowanego dla celów rozliczenia podatku VAT w Niemczech, miejsce świadczenia tych usług należy określić na podstawie cytowanego przepisu art. 27 ust. 3 oraz art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.